#pouzoumerefile: Ξουρίχτι!

“Το Ξουρίχτι είναι ένα μικρό, γαλήνιο και κατάφυτο χωριό του ΒΑ Πηλίου που βρίσκεται στα 550 μέτρα υψόμετρο”, λένε απλά οι περισσότεροι “τουριστικοί οδηγοί” πριν το “καλύψουν περιληπτικά” και το “προσπεράσουν” επιπόλαια για να πάνε, πολύ εκτενέστερα, σε άλλα πιο “δημοφιλή θέματα” λίγα χιλιόμετρα μετά…
Απο τις πιθανές εκδοχές που επιχειρούν να εξηγήσουν το, ομολογουμένως παράξενο όνομα του, με: α) Επειδή φυσάει τόσο που “ξουρίζει” και
β) Εξαιτίας της μεταλλευτικής δραστηριότητας που υπήρχε στην περιοχή, (εξόρυξη-ξόρυξη-ξουρίχτι), θεωρώ επικρατέστερη την δεύτερη.
Όπως συμβαίνει με τους τουριστικούς οδηγούς, έτσι και για τους περισσότερους αδαείς κι ανυποψίαστους τουρίστες-οδηγούς, είναι απλά το χωριό πριν, (ή μετά, ανάλογα με την φορά του ταξιδιού), από και προς την πασίγνωστη και τουριστική Τσαγκαράδα.
Είναι εκεί που θα ανεφοδιάσουν τα αυτοκίνητα τους με καύσιμα, στο πεντακάθαρο κι εξυπηρετικότατο βενζινάδικο του χωριού, πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους. Περισσότερο ένας σύντομος ενδιάμεσος “σταθμός” και λιγότερο ένας “προορισμός”…

Και φυσικά σφάλουν οικτρά, γιατί,
όπως καθε τι άλλο στο Μαγικό Βουνό, έτσι και το Ξουρίχτι, αντλεί κάτι από την μαγεία του, την οποία για να ανακαλύψεις πρέπει να είσαι διατεθειμένος να αφήσεις πίσω σου για λίγο τον κεντρικό δρόμο και τους “παραπληροφορημένους” τουριστικούς “οδηγούς”…
Στην είσοδο σχεδόν του χωριού, απέναντι από το προαναφερόμενο βενζινάδικο, είναι ο δρόμος που σε οδηγεί στην κεντρική πλατεία.
Από το χωριό ξεκινά το βαθύτερο και εντυπωσιακότερο φαράγγι του Πηλίου, το φαράγγι της Κούτρας ή Τσουνάγκα, όπου στο βάθος του ρέει ο φημισμένος Μυλοπόταμος ενώ στα υψώματα του βρίσκεται το σταυροδρόμι τριών σημαντικών μονοπατιών που οδηγούν στις Μηλιές, στα Χάνια και στα ψηλώματα της Τσαγκαράδας.
Η θέση του προσφέρει μια φανταστική πανοραμική θέα στις Σποράδες, οι “ουρανοί” του είναι “ανοιχτοί και μεγάλοι” κι έχει για παραλία του τον δυσπρόβατο-μα-εκπληκτικά-καταγάλανο Λημνιώνα, (για τον οποίο δεν θα σας πω τίποτε άλλο προς το παρόν παρά μόνο ότι είναι μέσα στην προσωπική μου λίστα των “Top 5” όλου του Πηλίου).
Πρέπει επίσης, (κι εδώ μιλάμε για απόλυτα “Μust”), να περπατήσετε την πανέμορφη διαδρομή και να διασχίσετε το ξακουστό παλιό τοξωτό γιοφύρι που ενώνει το Ξουρίχτι με την Τσαγκαράδα όπως και να επισκεφτείτε την εκκλησιά της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, (C 17ου αιώνα) που φημίζεται για τις μεταβυζαντινές αγιογραφίες και το ξυλόγλυπτο τέμπλο της!

Δεν θα αναφερθώ εδώ με λεπτομέρειες στο “πονεμένο” θέμα του υπέροχου θεάτρου 1000 θέσεων με εξαιρετική ακουστική, που κατασκευάστηκε στο Ξουρίχτι, στην θέση ενός παλιού λατομείου, λειτούργησε μόλις 2-3 χρόνια και δυστυχώς, έκτοτε, παραμένει κλειστό λόγω κατολίσθησης του δρόμου που οδηγεί εκεί. Σε αυτή την χώρα ό,τι πέφτει δεν ματασηκώνεται αλλά σε αυτή την περίπτωση κάτι αχνοφαίνεται στον ορίζοντα… θα δείξει.

Στις αρχές απορούσα, πως είναι δυνατόν, ενώ έχει τόσα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα, να μην είναι πιο γνωστό στο ευρύ κοινό!
Σκεφτόμουν, ίσως έχει να κάνει με το ότι, φαινομενικά, οι πέτρες κερδίζουν έδαφος εδώ και στο σημείο επικρατούν τα απόκρημνα βράχια προς την μεριά του βουνού και βαθιά φαράγγια προς την μεριά της θάλασσας, με αποτέλεσμα το τοπίο να εμπνέει δέος σε όποιον το επισκέπτεται για πρώτη φορά.
Αλλά έπειτα, σε μια στιγμή “Εύρηκα”, σκέφτηκα μια άλλη εκδοχή.
Κάπως έτσι, “αδιάφορα” ή με “φόβο για το άγνωστο” πρέπει να προσπέρασαν οι άνθρωποι για πρώτη φορά τον καρπό του κάστανου, μη γνωρίζοντας τι θα μπορούσε να είναι, ανίκανοι να διανοηθούν την γλυκιά “ψύχα” του καρπού που κρύβει μέσα του το “αγκαθωτό” περιτύλιγμα του.
Στο Ξουρίχτι, ένα χωριό συνώνυμο με την λέξη “Καστανο” δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς!
Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Οκτώβρη, (απο Παρασκευή 28 μέχρι Κυριακή 30) διοργανώνεται η θεσμοθετημένη πλέον “Γιορτή του Κάστανου” με άφθονο κρασί, πολυποίκιλες λιχουδιές με βάση το κάστανο, μουσική και παραδοσιακούς χορούς και ντόπιους παραγωγούς που εκθέτουν τα προϊόντα τους και “βγάζουν τα κάστανα απ’ την φωτιά”.
Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να καταλάβεις τι πραγματικά εστί… Ξουρίχτι, Κάστανο και Φθινόπωρο στο Μαγικό Βουνό ρε φίλε!