Είκοσι ένα χρόνια μετά την κρίση του 1996 οι Τούρκοι επιστρέφουν στα Ιμια, παραβιάζοντας τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Η ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων έκανε χθες το πρωί έναν ολιγόλεπτο περίπλου των βραχονησίδων. Τη συνόδευαν Τούρκοι κομάντος αλλά και φωτογράφοι. Μετρημένη και άμεση η αντίδραση της ελληνικής πλευράς στη νέα πρόκληση μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου για μη έκδοση των Τούρκων στρατιωτικών.
Ποιο είναι το στίγμα, το πραγματικό αντίκρισμα αλλά και το μήνυμα που θέλησε να στείλει χθες η Αγκυρα με την προκλητική εμφάνιση της πυραυλακάτου στην οποία επέβαινε ο Τούρκος Α/ΓΕΕΘΑ, πέριξ των Ιμίων, με το συμβάν να καταγράφεται την παραμονή της 21ης επετείου της κρίσης που παρ’ ολίγον να φέρει Ελλάδα και Τουρκία σε γενικευμένη πολεμική σύγκρουση; Δίχως αμφιβολία ένα από τα μηνύματα ήταν η υλοποίηση της απειλής για συνέπειες και επιπτώσεις λόγω της απόρριψης από τον Αρειο Πάγο του αιτήματος για έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών.
Ρευστή κατάσταση
Η πρόκληση όμως καταγράφεται σε μια στιγμή γενικευμένης διεθνούς και περιφερειακής ρευστότητας αλλά και εσωτερικής εντός Τουρκίας έντασης, με τη χώρα να βαδίζει εντός του Απριλίου πιθανότατα σε δημοψήφισμα για την έγκριση της καθεστωτικής αλλαγής που τη μετατρέπει σε προεδρικό καθεστώς, με πρωτοφανείς για τη συνταγματική πρακτική της Δύσης υπερεξουσίες στον πρόεδρο. Μια αλλαγή την οποία προώθησαν αρχικά στη Βουλή και τώρα στις κάλπες από κοινού το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ σε συνεργασία με το εθνικιστικό ΜΗΡ, γνωστό και ως Κόμμα των Γκρίζων Λύκων.
Η πρόκληση πέριξ των Ιμίων σημειώνεται σε μια στιγμή που ο Ερντογάν προσπαθεί να διερευνήσει αν η είσοδος του Τραμπ στον Λευκό Οίκο σηματοδοτεί αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία και τη Μέση Ανατολή. Μια αλλαγή που στην Αγκυρα θα θεωρηθεί ότι έχει ουσία μόνο εφόσον οδηγήσει αν όχι στη διακοπή στήριξης των Κούρδων της Συρίας από τους Αμερικανούς, τουλάχιστον στην οριοθέτηση του ρόλου τους, προσδοκίες μάλλον χωρίς αντίκρισμα, καθώς οι κουρδικές οργανώσεις PYD-YPG, η πολιτική οργάνωση και η πολιτοφυλακή αντίστοιχα, είναι ο σημαντικότερος σύμμαχος των ΗΠΑ στη Συρία.
Η νευρικότητα στο Λευκό Ανάκτορο του Ερντογάν είναι αυξημένη, καθώς έχει αναλάβει το κόστος να προκαλέσει τις ΗΠΑ συμμαχώντας ανοικτά με την Τεχεράνη και τη Μόσχα για τη Συρία, τη στιγμή που ένας συμβιβασμός Πούτιν – Τραμπ για την επόμενη μέρα στη Δαμασκό είναι πιθανός και εκ των πραγμάτων συρρικνώνει, αν δεν εκμηδενίζει, τον όποιο ρόλο της Αγκυρας εκεί. Η πρόκληση στα Ιμια καταγράφηκε αμέσως μετά την επίσκεψη της πρωθυπουργού της Βρετανίας Μέι στην Τουρκία, όπου έφθασε απευθείας από την Ουάσιγκτον και τη συνάντησή της με τον Τραμπ. Είναι βέβαιον ότι το Λονδίνο προσπαθεί να προβάλει και απέναντι στην Ουάσιγκτον και την Αγκυρα ως επειγόμενο για μια λύση στο Κυπριακό που να λαμβάνει υπόψη τις γεωπολιτικές στοχεύσεις της Τουρκίας τόσο στη Μεγαλόνησο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο συνολικά.
Η χθεσινή πρόκληση καταγράφηκε όμως και τέσσερις ημέρες πριν από την προγραμματισμένη επίσκεψη της Μέρκελ στην Τουρκία την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου, σε μια προφανή προσπάθεια του Βερολίνου να αποσπάσει τη δέσμευση του Ερντογάν ότι δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις από εκείνον ως προς την τήρηση της συμφωνίας διαχείρισης του Προσφυγικού εν μέσω μιας προεκλογικής εκστρατείας στη Γερμανία, όπου η Εναλλακτική (AfD) έχει κάνει σημαία τη διαχείριση του Προσφυγικού από την καγκελάριο.
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι οι ελληνοτουρκικές εντάσεις στο Αιγαίο γύρω από βραχονησίδες ή στον εναέριο χώρο καταγράφονται στο Βερολίνο ως απειλή για την περιφρούρηση της συμφωνίας. Εάν, δηλαδή, η Μέι πήγε στην Αγκυρα για να προσφέρει στήριξη και καλές υπηρεσίες, η Μέρκελ που σχεδίαζε την επίσκεψη για να αποσπάσει εγγυήσεις μπορεί τώρα να εισπράξει απειλές, όπως ότι η τήρηση της συμφωνίας είναι σε συνάρτηση με την κατανόηση από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Ολα τα παραπάνω συμβαίνουν την ώρα που οι Ενοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας βρίσκονται σε κατάσταση διάλυσης και υποστελέχωσης -κυρίως η Πολεμική Αεροπορία-, μετά τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Κλίμα αβεβαιότητας
Η χθεσινή επίδειξη ισχύος προδίδει για ακόμη μία φορά τη νευρικότητα, την αβεβαιότητα και τη σύγχυση του καθεστώτος Ερντογάν. Η ψυχραιμία και η αποφασιστικότητα είναι σημαντικό όπλο της Αθήνας, με τον Τούρκο πρόεδρο να υπονομεύει ο ίδιος τη διεθνή φερεγγυότητα και αξιοπιστία του.
Το ερώτημα «μέχρι πού μπορεί να τραβήξει το σκοινί η Αγκυρα» απασχολεί την Αθήνα για ευνόητους λόγους – αλλά απασχολεί για διαφορετικούς λόγους και πολλούς διεθνείς «παίκτες». Ο Ερντογάν έχει αποδείξει μέχρι στιγμής ότι ελέγχει τις πιέσεις που ασκεί ώστε «να μη σπάσει το σκοινί» των ισορροπιών για την Τουρκία. Ενα σκοινί που γίνεται όλο και πιο λεπτό, καθώς αργά, αλλά σταθερά η τουρκική Οικονομία εισέρχεται σε φάση ύφεσης έπειτα από αρκετά χρόνια άνθησης, η οποία αποτέλεσε τη βάση για την προσωπική ηγεμονία του…
Πηγή: Έθνος