Ποτάμια υποκρισίας

Είμαστε αδιόρθωτα όντα. Θέλουμε να μπαζώνουμε τα ρέματα για να χτίζουμε μεζονετούλες και μονοκατοικίες, αλλά και δρόμους που οδηγούν στο… σήμα του κοινωνικού status μας. Θέλουμε να έχουμε στη διάθεσή μας τα κατάλληλα πρόσωπα για να μας υπογράφουν διευθέτηση ρέματος ώστε να αλλάζουμε την πορεία του νερού, για να «σηκώνουμε» απτόητοι το κεραμίδι μας, αλλά θέλουμε και όλα τα μηχανήματα που πληρώνει η πλέμπα να είναι …σούζα για να μας σώσουν όταν μας πάρει αμπάριζα το νερό.
Η καταστροφή στον Αη -Γιάννη άνοιξε έναν ακόμη διάλογο για τις αυθαιρεσίες στην περιοχή, αλλά δεν είναι μόνο ο Αη-Γιάννης, όπου το έγκλημα «βγάζει μάτια». Ακόμη και να συμφωνήσει κανείς με τον δήμαρχο κ. Κουτσάφτη, ότι δηλαδή δεν φταίει το μπαζωμένο ρέμα για τις καταστροφές, δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και να σφυράει αδιάφορα για όσα συμβαίνουν σε αυτό το τουριστικό θέρετρο όπου κυριαρχεί η αναρχία. Όπως δεν μπορεί να ξεχάσει την κατάσταση που κυριαρχεί στη Σκόπελο και τι συνέβη το 2015.
Όπως δεν μπορεί να ξεχάσει τον χείμαρρο της Κερασιάς που πριν δέκα περίπου χρόνια τα πήρε όλα αμπάριζα επειδή είχαν φτιάξει μέσα στην κοίτη οι φωστήρες γήπεδο! Ποιος επίσης δεν βλέπει τις «διευθετήσεις» στον Βρύχωνα ή την Αγριά.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μηχανικός για να καταλάβει τι έχει συμβεί. Στη μανία των φυσικών στοιχείων που μετατρέπουν τα πάντα σε μπάζα δίνουμε εμείς χέρι βοηθείας.
Έργα δημόσια και ιδιωτικά πάνω στα ρέματα είναι η αιτία των καταστροφών. Οι μηχανικοί γνωρίζουν ακριβώς το πρόβλημα, οι επιστημονικοί φορείς έχουν προειδοποιήσει, οι «υδραυλικοί» του πολυτεχνείου, οι γεωλόγοι προσδιορίζουν με σαφήνεια τις αιτίες και τις λύσεις. Αλλά γιατί να τους ακούσουμε αφού κάποιος θα βρεθεί να μαζέψει τα μπάζα και να πληρώσει αποζημιώσεις. Οπότε μέσα στα μπάζα γίνεται και η «μπάζα»…