Poor Things: Σταθμός για την έβδομη τέχνη 

της 

Μαρίας Αλμπανίδου

Νομικού MSc Ποινικών και 

Εγκληματολογικών Σπουδών, 

Συγγραφέα 

Καλημέρα, καλημέρα αγαπημένοι και αγαπημένες και μια όμορφη Κυριακή σας εύχομαι από καρδιάς. Πριν από λίγο καιρό επισκέφθηκα τον υπέροχο θερινό κινηματογράφο της πόλης μας, την Εξωραϊστική και απόλαυσα μια ιδιαίτερη ταινία, μια ταινία που νομίζω ότι είναι ήδη σταθμός για την έβδομη Τέχνη, το περίφημο και πολυσυζητημένο Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου, το οποίο κέρδισε στη φετινή 96η τελετή απονομής των Όσκαρ 4 βραβεία, αυτά της Σκηνογραφίας, του Μακιγιάζ και Κομμώσεων, των Κοστουμιών και φυσικά η Έμμα Στόουν κέρδισε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία. Η ταινία θα παίζεται στον κινηματογράφο της πόλης μας από την Τρίτη 23/7 μέχρι και την Παρασκευή 26/7 στις 21.30. Μην τη χάσετε!

Έχουν γραφτεί σχεδόν τα πάντα για το Poor Things. Όλοι μα όλοι έχουν γράψει κάτι. Εγώ θα σας πω δύο πράγματα έτσι όπως τα βίωσα βλέποντας την ταινία.

Αυτή η εκκωφαντικά όμορφη ταινία όπου η υπέροχη, υπέροχη Έμμα Στόουν υποδυόμενη την Μπέλα Μπάξτερ χειραφετείται, ενηλικιώνεται, μεγαλώνει, εξελίσσεται, αλλάζει μέσα από την επαφή της με τον κόσμο και την κοινωνία, είναι μια πραγματικά σπουδαία ταινία.

Ένα πλάσμα που ήταν αποτέλεσμα εργαστηρίου και χειρουργικών επεμβάσεων «ένα πείραμα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ταινία ο Γουίλιαμ Νταφόε, ο οποίος την έχει υπό την προστασία του και στην ουσία την έχει δημιουργήσει, το οποίο δεν μπορούσε ούτε καν να περπατήσει καλά καλά ούτε όμως να λειτουργήσει κανονικά, ξαναγίνεται άνθρωπος και ανακαλύπτει την ψυχή του, τον εαυτό του, την δύναμή του, το για ποια πράγματα είναι ικανή, εργάζεται και στο τέλος μαθαίνει να αγαπά και να φροντίζει ανθρώπους. Κι όλα αυτά μέσα από τη μαγεία και την τρέλα του έρωτα, του απενοχοποιημένου σεξ, του διαβάσματος παγκόσμιων έργων ποίησης, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας, της πολιτικοποίησης και της βοήθειας προς άλλους ανθρώπους.

Ο Λάνθιμος μέσα στο πνεύμα τον καιρών, στο απόηχο του παγκόσμιου #metoo και στην προσπάθεια της γυναίκας να φύγει πια από το πατριαρχικό μοντέλο της κοινωνίας και να σπάσει αυτά τα δεσμά, δημιουργεί μία ταινία με επίκεντρο και πάλι τη γυναίκα, την οποία σίγουρα αγαπά πολύ και του φαίνεται από το πώς δουλεύει μαζί της στις ταινίες του. Είναι καθαρά μία «Λανθιμική» ταινία, όλα φωνάζουν «Λάνθιμος» και η Μπέλα Μπάξτερ κινείται στα χνάρια και άλλων πρωταγωνιστριών του, όπως για παράδειγμα της «Ευνοούμενης» ή του «Κυνόδοντα», μόνο που πια είναι πολύ πιο εξελιγμένη, πολύ πιο αισιόδοξη, πιο συναρπαστική, πιο γοητευτική, πιο «πλούσια» σε στοιχεία χαρακτήρα πρωταγωνίστρια. Άλλωστε νομίζω ότι γενικότερα το Poor Things είναι από τις καλύτερες αν όχι η καλύτερή του ταινία και δικαιολογημένα η Έμμα Στόουν πήρε το Όσκαρ για το ρόλο της. Ήταν αποκαλυπτικότατη. 

Όσοι δεν είδατε την ταινία να τη δείτε οπωσδήποτε. Θα παίζεται στην Εξωραϊστική τις μέρες που σας προανάφερα. Είναι πραγματικά μία σπουδή στην τέχνη. Από τα κουστούμια που είναι θαυμάσια, τη μουσική που είναι επιβλητικότατη, τους φωτισμούς, για να μη μιλήσω για τη σκηνοθεσία που είναι ανεπανάληπτη και υπερβαίνει κάθε δεδομένο. Οι δε ερμηνείες δημιουργούν σχολές.

Και θα σας αφήσω με κάτι που είπε κάποια στιγμή η Μπέλα στην ταινία:

«Είμαι η Μπέλα Μπάξτερ. Και υπάρχει ένας κόσμος να απολαύσω, να περιπλανηθώ. Είναι στόχος όλων η πρόοδος, η ανάπτυξη».

Ώς την επόμενη φορά, έχετε την αγάπη μου και καλή σας θέαση!