Μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παραβρέθηκαν σήμερα στο πολιτικό μνημόσυνο στους ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο της Ν. Ιωνίας, που έγινε στα πλαίσια των φετινών εκδηλώσεων μνήμης και τιμής στους εκτελεσμένους στο Καζανάκι την περίοδο 1947-1949 που διοργανώνουν η Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ και το παράρτημα Βόλου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Στους τάφους κατατέθηκαν στεφάνια εκ μέρους της Τ.Ε. Μαγνησίας του ΚΚΕ, των Τ.Σ. της ΚΝΕ στην περιοχή και του Δ.Σ. του παραρτήματος Βόλου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ. Στον πρώτο τάφο έγινε και χαιρετισμός από τον Θανάση Βογιατζή, μέλος του ΔΣ του παραρτήματος Βόλου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται αύριο Δευτέρα 29 Μάη, στις 7 μ.μ. στο χώρο των εκτελέσεων. Για τη διευκόλυνση της μετακίνησης θα δρομολογηθεί αστικό λεωφορείο που θα αναχωρήσει από το σταθμό στις 6:30 μ.μ., με την ένδειξη «ΚΑΖΑΝΑΚΙ» και θα επιβιβάζει στις στάσεις της διαδρομής: Λαμπράκη, Ιάσωνος, Κ. Καρτάλη, Αναλήψεως, Αναπαύσεως, Καζανάκι.
Απόσπασμα από την ομιλία του Θ. Βογιατζή:
Οι τρεις Ομαδικοί τάφοι που έχουν απομείνει σε αυτό εδώ το Νεκροταφείο από εκείνη την περίοδο του Εμφυλίου, υπογραμμίζουν την οξύτητα της ταξικής αντιπαράθεσης που πήρε η ταξική αντιπαράθεση και στην περιοχή μας παρ’ ότι δεν ήταν στην πρώτη γραμμή του μετώπου, αλλά και της χωρίς όρια δράσης και αποφασιστικότητας της αστικής τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της με στόχο την υπεράσπιση της εξουσίας της αλλά και την εξόντωση των λαίκών αγωνιστών, που αμφισβήτησαν την εξουσία της.
Σήμερα έχουν απομείνει αυτοί οι τρεις Ομαδικοί τάφοι. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν 14 Ομαδικοί τάφοι, με βάση τις ομαδικές εκτελέσεις που έγιναν στο Καζανάκι. Η ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ και το ΚΚΕ μέσω των εκλεγμένων με την «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Βόλου, έκανε συγκεκριμένες παρεμβάσεις τόσο στην προηγούμενη δημοτική αρχή όσο και στην σημερινή, για την διατήρηση και τη συντήρηση αυτών των εναπομεινάντων Ομαδικών τάφων. Η ανάδειξη των μνημείων αυτών είναι υποχρέωση απέναντι στην ιστορία της πόλης μας, του εργατικού – λαϊκού κινήματος, αλλά κυρίως απέναντι στους δολοφονημένους την περίοδο 1947-1949, των οποίων τα σώματα θάφτηκαν εδώ, υπενθυμίζοντάς μας το μεγαλείο του ανθρώπινου ηρωισμού και της αυτοθυσίας όταν παλεύεις για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για πανανθρώπινα ιδανικά και οράματα.