Της Κατερίνας Τασσοπούλου
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Δεν υφίσταται διαχείριση των υδάτων των λεκανών απορροής στον θεσσαλικό χώρο από κανέναν φορέα και κανέναν οργανισμό. Δεν υφίσταται έννοια διαχείρισης των νερών… αν και από νομικής άποψης, είμαστε «καλυμμένοι».
Η επιταγή κατάρτισης διαχειριστικών σχεδίων ή προγραμμάτων για τους υδατικούς πόρους που συνδέεται ευθέως με τον θεμελιώδη άξονα της περιβαλλοντικής προστασίας, το Σύνταγμα και το ενωσιακό δίκαιο, έχει εκπληρωθεί. Στην εφαρμογή έχουμε σοβαρό πρόβλημα.
Οι καταστροφικές πλημμύρες σε Καρδίτσα και Αλμυρό, η υποχώρηση των εδαφών στον κάμπο της Μαγνησίας, η αλλαγή του μικροκλίματος είναι «χαστούκια» ηχηρά, αλλά καθώς φαίνεται όχι τόσο δυνατά για να μας ξυπνήσουν από την αφασία. Αρκούμαστε στο να δίνουμε μεταφυσικές εξηγήσεις για τα φαινόμενα, γιατί οι επιστημονικές και δεν «βολεύουν» και κοστίζουν σε χρήμα και ψήφους.
Σε μια συζήτηση με την Ιφιγένεια Κάγκαλου, πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης της Κάρλας, το τοπίο που παρουσίασε ήταν ξεκάθαρο. «Έχουν προβλεφθεί μονάδες διαχείρισης των νερών στο σύνολο της λεκάνης απορροής και όχι μόνο στον ταμιευτήρα, αλλά δεν έχουν προχωρήσει. Το σχήμα αποτελείται από συγκεκριμένους φορείς, με συγκεκριμένες αρμοδιότητες και ευθύνες, αλλά δεν υπάρχει συγκρότηση. Σήμερα το υδάτινο δυναμικό σε επίπεδο λεκάνης απορροής δεν το διαχειρίζεται κανένας». Τα σχέδια διαχείρισης των υδάτων ολοκληρώθηκαν πριν πέντε χρόνια, οι φορείς που θα συγκροτούν τους οργανισμούς διαχείρισης αποφασίστηκαν πριν 2,5 χρόνια, γιατί στην Ελλάδα οι αποφάσεις λαμβάνονται ανάλογα με το πολιτικό κόστος ή το «αλισβερίσι» για τις συναλλαγές, για την κομματική εκπροσώπηση. Κανείς, για παράδειγμα, δεν γνωρίζει σήμερα τις ποσότητες του νερού που λαμβάνουν οι αγρότες για άρδευση από την Κάρλα. Η άρδευση τέθηκε σε δοκιμαστική λειτουργία με δωρεάν παραχώρηση νερού, αλλά το καθεστώς έχει μονιμοποιηθεί. Ο Οργανισμός που έπρεπε να έχει συγκροτηθεί επιβάλλεται να κοστολογήσει το νερό, σύμφωνα με τον Νόμο, αλλά ποιος κομματικός παράγοντας που θα διοριστεί στο σχήμα, θα διανοηθεί να βάλει την υπογραφή του, όταν θέλει να είναι «αφεντικό» στο μικρό χωριό του. Ο Οργανισμός σύμφωνα με τον Νόμο θα αποφάσιζε για τα τεχνικά έργα, τα αντιπλημμυρικά και την άρδευση.
Θα αναλάμβανε να εφαρμόσει τον σχεδιασμό σε επίπεδο λεκάνης απορροής, τη διαχείριση με κριτήρια, τη σχέση ρεόντων και υπογείων υδάτων και την ποσότητα διαθεσίμων αποθεμάτων, την ολοκληρωμένη χρησιμοποίηση του νερού, την αξιολόγηση των λαμβανομένων μέτρων σε σχέση με την ποιότητα και ποσότητα του υδατικού οικοσυστήματος που επηρεάζεται, και τέλος, τον προσανατολισμό της ζήτησης στις χρήσεις, στις οποίες αποβλέπουν τα προγράμματα επιβίωσης της Θεσσαλίας, αλλά και της χώρας, μιας και σε κανένα υδατικό διαμέρισμα δεν υφίσταται η έννοια της διαχείρισης του νερού.
Ποιες πολιτικάντικες πρακτικές, ποιες «μαυρογιαλούρικες» νοοτροπίες θα επέτρεπαν ποτέ στο πολιτικό προσωπικό να αναλάβει το κόστος της σύγκρουσης. Τα τελευταία γεγονότα μάς επέδειξαν για μια ακόμη φορά πως γίνεται πολιτική… χωρίς μάσκες.