Σιδέρωμα στην τσόχα, τέντωμα και τοποθέτησή της είτε στο τραπέζι του σαλονιού είτε κάτω στα πλακάκια του σπιτιού, τοποθέτηση παικτών και τερμάτων, το ταμπλό στο 0-0 και όλα έτοιμα για το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα. Κάθε Σάββατο απόγευμα ή ακόμα και μια καθημερινή όταν δεν υπήρχε διάβασμα μαζί με φίλους, αδέρφια, ξαδέρφια ή ακόμα και παιδιά της γειτονιάς πάντα υπήρχε πρωτάθλημα subbuteo ή έστω ένα παιχνίδι. Όλοι είχαν την αγαπημένη τους ομάδα ή «βάπτιζες» μία αρκεί να ταίριαζαν τα χρώματα, πάντα υπήρχαν εφεδρικές μπάλες, αφού πάντα έχανες κάποιες είτε κάτω από τον καναπέ είτε κάτω από το κρεβάτι είτε πατούσες καμία και την έσπαγες. Αν νομίζεις ότι το παιχνίδι που έπαιζες και πωρωνόσουν όταν ήσουν μικρός έχει χαθεί στο πέρασμα του χρόνου με την εμφάνιση των σύγχρονων παιχνιδομηχανών που συνδέονται στην τηλεόραση ή της τεχνολογίας με τα παιχνίδια του υπολογιστή, πλανάσαι πλάνην οικτράν ή πιο λαϊκά με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι… Το subbuteo υπάρχει, ζει και έχει επιστρέψει για να μείνει…
Το subbuteo είναι ουσιαστικά ένα επιτραπέζιο ποδόσφαιρο που προσφέρει διασκέδαση, ακονίζει το μυαλό, χαλαρώνει, εκπαιδεύει κ.ά. Εμφανίστηκε πριν πολλές δεκαετίες, ενώ ο «κύριος όγκος» του σε παίκτες και λάτρεις είναι οι γεννηθέντες από το 1975 έως και το 1985, αν και άρχισε να εμφανίζεται πολύ παλιότερα ως επιτραπέζιο παιχνίδι.
Στο Βόλο τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί σύλλογος που ασχολείται με το subbuteo διοργανώνοντας πρωταθλήματα, κάτι που συμβαίνει και σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας. Αφορμή για το ρεπορτάζ στάθηκε μία ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θεσσαλία» για τη διοργάνωση πρωταθλήματος subbuteo την περασμένη Τετάρτη σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο παραλιακό συγκρότημα. Ως λάτρης του «αθλήματος» επισκέφτηκα για να διαπιστώσω από κοντά και ιδίοις όμμασι ότι το παιχνίδι που λάτρευα όταν ήμουν μικρός ζει και βασιλεύει.
Στον τέταρτο όροφο στο παραλιακό συγκρότημα του Πανεπιστημίου στήθηκαν τέσσερα γήπεδα subbuteo από τους υπεύθυνους της λέσχης επιτραπέζιου ποδοσφαίρου «Αργοναύτες Βόλου» και οι συμμετέχοντες του πρωταθλήματος άρχισαν να προσέρχονται με συμμετοχή και από τη Λάρισα, ενώ δεν έλειπαν και οι απλοί λάτρεις του επιτραπέζιου ποδοσφαίρου που απλώς προσήλθαν για να παρακολουθήσουν το αγαπημένο τους παιχνίδι, το οποίο λάτρευαν από μικρά παιδιά. Σε λίγη ώρα έγινε η κλήρωση των τριών ομίλων με τους δύο πρώτους με τρεις συμμετέχοντες και τον τρίτο με τέσσερις και όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσει το πρωτάθλημα.
Ο κ. Δημήτρης Μπράνος, 43 χρόνων, θα συμμετείχε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα. Σε ερώτηση πώς άρχισε την ενασχόληση με το επιτραπέζιο ποδόσφαιρο απάντησε ότι το subbuteo ήταν αγαπημένο παιδικό χόμπι στις γειτονιές και μετά από παρότρυνση ενός φίλου έψαξε στην αποθήκη του σπιτιού του και βρήκε όλα τα «σύνεργα» και τις ομάδες που φυλούσε για χρόνια. Μέσω του ίντερνετ βρήκε κάποιον που επισκευάζει παίκτες του επιτραπέζιου ποδοσφαίρου και μετά μέσω του facebook ανακάλυψε για το σύλλογο του Βόλου με αποτέλεσμα να εγγραφεί.
Ο Χρήστος Χύτας είναι 13 ετών και επισκέφτηκε το Βόλο προερχόμενος από τη Λάρισα για να πάρει μέρος στο πρωτάθλημα. Όπως ο ίδιος επισημαίνει την «αρρώστια» την «κόλλησε» από ένα φίλο και έτυχε ο σύλλογος της Λάρισας να βρίσκεται στη γειτονιά του. «Μου αρέσει πάρα πολύ το επιτραπέζιο ποδόσφαιρο και πήρα την απόφαση να συμμετάσχω στο τουρνουά του Βόλου. Έχω πάρει μέρος και σε άλλα τουρνουά» τονίζει ο ίδιος, ενώ όσον αφορά στο τι ήταν αυτό που του κέντρισε το ενδιαφέρον στο subbuteo αναφέρει ότι καταρχήν του αρέσει το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα στο εν λόγω παιχνίδι χρησιμοποιεί το μυαλό, θέλει δεξιότητα κ.ά., ενώ ασχολείται περίπου τρία χρόνια.
Από την πλευρά του ο κ. Αριστείδης Μπιντάκας αναφέρει ότι ξαναέπαιξε subbuteo μετά από πολλά χρόνια το 2008 με την έναρξη περίπου του συλλόγου, ενώ τονίζει πως το συγκεκριμένο παιχνίδι ξυπνάει πολλές παιδικές αναμνήσεις. Το πώς έτυχε και ασχολήθηκε ξανά με το επιτραπέζιο ποδόσφαιρο απαντά ότι έμαθε για το σύλλογο μέσω του ίντερνετ και αποφάσισε να ασχοληθεί με το αγαπημένο παιδικό παιχνίδι. Όπως ο ίδιος τονίζει η συγκέντρωση γίνεται μια φορά την εβδομάδα και περνά κάποιες ώρες διασκέδασης, ενώ σε ερώτηση αν μπορεί κάποιος να φτιάξει την ομάδα της αρεσκείας του απαντά ότι υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται και φτιάχνουν ομάδες με το κόστος μαζί με τη βάση να κυμαίνεται από 60 έως 90 ευρώ.
Λίγα λόγια για το σύλλογο
Η πρώτη επίσημη λέσχη επιτραπέζιου ποδοσφαίρου στο Βόλο ιδρύθηκε μετά τη διάλυση της επίσημης Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Subbuteo. Επρόκειτο για τον Αστέρα Νέας Ιωνίας, ο οποίος ιδρύθηκε το 1996 και είχε 8 μέλη και ως «έδρα» μια αίθουσα στην Πρόνοια Νέας Ιωνίας. Η τότε λέσχη διοργάνωσε ένα εσωτερικό πρωτάθλημα κι ένα εσωτερικό κύπελλο μέσα στα 2 χρόνια ζωής της.
Στη δεκαετία του 2000, η εμφάνιση του ίντερνετ διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό την επικοινωνία παλιών παικτών, οι οποίοι είτε ήθελαν να συμπληρώσουν τις συλλογές τους σε εξοπλισμό, είτε ήθελαν να ξαναθυμηθούν το αγαπημένο τους χόμπι. Με τον τρόπο αυτό ήρθαν σε επαφή το Σεπτέμβριο του 2003 ο Σπύρος Κούριας, ο Αλέκος Πρίγκος και ο Χάρης Χατζηπλάτων, οι οποίοι, όταν αυξήθηκε το ενδιαφέρον και από άλλους Βολιώτες, προχώρησαν στην ίδρυση της λέσχης επιτραπέζιου ποδοσφαίρου «Αργοναύτες Βόλου» το 2004, τη δήλωσαν στην τότε Πανελλήνια Ομοσπονδία και φυσικά συνεχίζουν αδιάλειπτα τη δραστηριότητά της μέχρι και σήμερα. Το Δεκέμβριο του 2004 η νεοσύστατη λέσχη έφτασε να διοργανώσει μέχρι και ένα από τα τουρνουά (Satellite) που ανήκαν στο επίσημο καλεντάρι της παγκόσμιας ομοσπονδίας (FISTF). Οι συναντήσεις συνεχίστηκαν στους ίδιους ρυθμούς μέχρι το καλοκαίρι του 2005 και μετά από ένα διάστημα σχετικής αδράνειας, το Μάρτιο του 2008 η λέσχη επαναδραστηριοποιήθηκε και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Γραφείο Φυσικής Αγωγής) προσφέρθηκε να φιλοξενήσει την όλη προσπάθεια και να την εντάξει στις δραστηριότητές της, βοηθώντας έτσι στην προσέλκυση αρκετών νέων μελών. Από τότε έχουν ήδη διοργανωθεί 7 πρωταθλήματα και 15 κύπελλα με τη συμμετοχή αρκετών μόνιμων παικτών και (σχεδόν) μόνιμο νικητή τον Αλέκο Πρίγκο.
Έντεκα χρόνια μετά το ξεκίνημα, το ενδιαφέρον συνεχίζεται αμείωτο και οι συναντήσεις πραγματοποιούνται συνήθως Σάββατο στις 17.30 σε αίθουσα που διαθέτει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Στην παρούσα φάση η λέσχη διαθέτει 5 πλήρως εξοπλισμένα γήπεδα και επίκειται η «μετακόμισή» της σε νέο λειτουργικότερο χώρο. Η προσέλευση είναι ανοιχτή και δωρεάν σε κάθε ενδιαφερόμενο και η συμμετοχή στο οργανωμένο πρωτάθλημα και στα τουρνουά πραγματοποιείται κατόπιν συνεννόησης. Δεν απαιτείται, για αρχή, η ύπαρξη συγκεκριμένου εξοπλισμού ή εξειδικευμένες γνώσεις, καθώς η λέσχη αναλαμβάνει να ενημερώσει και να βοηθήσει σχετικά. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στο τηλέφωνο επικοινωνίας 6944965406 (Σπύρος Κούριας), να επισκεφθείτε την προσωρινή σελίδα στο internet www.volosubbuteo.webs.com ή στο γκρουπ της λέσχης στο Facebook (Volos Subbuteo).
Και λίγα λόγια για το subbuteo
Το subbuteo είναι ένα σύνολο από επιτραπέζια παιχνίδια προσομοίωσης ομαδικών αθλημάτων όπως το ποδόσφαιρο, κρίκετ, ράγκμπι και χόκεϊ. Το όνομα είναι πιο στενά συνδεδεμένο με το άθλημα του ποδοσφαίρου και για πολλά χρόνια κυκλοφορούσε στο εμπόριο ως παιχνίδι προσομοίωση του ποδοσφαίρου. Το όνομα «subbuteo» προέρχεται από τη νεο-λατινική επιστημονική ονομασία Falco subbuteo (αρπακτικό πτηνό, είναι κοινώς γνωστό ως Eurasian Hobby) και δόθηκε στο παιχνίδι, όταν δε χορηγήθηκε εμπορικό σήμα στο δημιουργό του Peter Adolph (1916-1994) για να ονομάσει το παιχνίδι «χόμπι».
Η διαθεσιμότητα του subbuteo ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο 1946 από την έκδοση του «Boy’s Own Paper». Τον Αύγουστο του 1946 ο Peter Adolph κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για το παιχνίδι, το οποίο δεν ολοκληρώθηκε μέχρι το Μάιο του 1947. Μετά την πρόωρη αγγελία και τις παραγγελίες ο Adolph προχώρησε στη μετατροπή της ευρεσιτεχνίας του σε ένα παραδοτέο προϊόν.
Το πρώτο σετ subbuteo γνωστό ως the Assembly Outfits αποτελούνταν από τα τέρματα που κατασκευάζονται από σύρμα με δίχτυα από χαρτί, μπάλα από οξική κυτταρίνη και φιγούρες από χαρτόνι σε δύο βασικά χρώματα (κόκκινα πουκάμισα με άσπρο σορτσάκι και μπλε πουκάμισα με λευκά σορτς) με βάσεις από κουμπιά. Ο Peter Adolph βρήκε τα κουμπιά από ένα παλιό παλτό της μητέρας του και τα χρησιμοποίησε για τις βάσεις. Δεν υπήρχε γήπεδο αντ’ αυτού δίνονταν οδηγίες στον αγοραστή για το πώς να χαράξει (με την κιμωλία) τον αγωνιστικό χώρο σε μια κουβέρτα (συνιστόταν μια παλιά κουβέρτα του στρατού).
Το πρώτο πακέτο ήταν τελικά διαθέσιμο το Μάρτιο του 1947, αρκετούς μήνες μετά την αρχική διαφήμιση. Οι πρώτες φιγούρες ήταν από χαρτόνι και ο αγοραστής έπρεπε να τις κόψει από το φύλλο. Αργότερα, οι παίκτες από χαρτόνι εξάγονταν με πίεση από τις χαρτοταινίες, πριν αντικατασταθούν από τις δισδιάστατες φιγούρες από ταρταρούγα, γνωστές στους συλλέκτες ως επίπεδες (flat).
Μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Αγγλία το 1966, το subbuteo κυκλοφόρησε μια ειδική συσκευασία που περιείχε όλες τις ομάδες που πήραν μέρος από τους προημιτελικούς και μετά. Αυτό το συγκεκριμένο σετ είναι πλέον δύσκολο να βρεθεί και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα υψηλής χρηματικής αξίας ως συλλεκτικό.
Το παιχνίδι subbuteo είναι μια φυσική προσομοίωση του αθλήματος και απαιτεί την επιδεξιότητα και την ικανότητα στο τίναγμα των φιγουρών που στέκονται σε βαριές βάσεις, προς την μπάλα, η οποία είναι μεγάλου μεγέθους και είναι σχεδόν τόσο ψηλή όσο οι παίκτες.
Αυτό που κάνει το παιχνίδι διαφορετικό από τα περισσότερα άλλα παιχνίδια, επιτραπέζια αθλήματα είναι τα εκατοντάδες πακέτα ομάδων και τα αξεσουάρ. Ενώ τα περισσότερα επιτραπέζια παιχνίδια παρουσιάζουν μόνο δύο χαρακτηριστικές ομάδες, το subbuteo έχει αρκετές εκατοντάδες ομάδων, σχεδίων και υποδειγμάτων και όλα αφορούν πραγματικές ομάδες.
Υπάρχουν επίσης πολλά πρόσθετα εξαρτήματα, όπως οι νέες μπάλες και τα τέρματα, ειδικές φιγούρες για ελεύθερα κτυπήματα και πλάγιες επαναφορές, πάγκοι, εξέδρες και φίλαθλοι, αστυνομικοί, προβολείς και τηλεοπτικές κάμερες.
Το subbuteo έχει επίσης εδώ και πολλά χρόνια ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, γνωστό με το όνομα επιτραπέζιο ποδόσφαιρο (sports table football). Υπάρχει και μια διοικούσα αρχή η FISTF και ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα κάθε χρόνο.