Παραπολιτικά

Πλατεία Ελευθερίας του λόγου και της συνείδησης

Μες στη λαμπρή δικαστική αίθουσα δικαζότανε τοπικός δημοσιογράφος για παραβίαση των διατάξεων του Τύπου, ύστερα από μήνυση που υπέβαλε αυτεπαγγέλτως η τοπική Εισαγγελία. Οι διατάξεις του νόμου είχαν όλες συνασπισθεί, ώστε να μην αφήσουν στον κατηγορούμενο περιθώρια, ν’ αρθρώσει τη δική του εκδοχή. Καταπέλτης ο εισαγγελέας ζήτησε την ενοχή όλων των πράξεων και της κριτικής που άσκησε ο κατηγορούμενος και μάλιστα κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Οι πράξεις, οι προθέσεις και οι γνώμες του κλόνισαν τάχατες τα θεμέλια των ηθών και της ηθικής, προσβάλλοντας βάναυσα τα τοπικά ήθη και τα θέσμια της ευνομούμενης πολιτείας κατά την άποψη βεβαίως του σεβαστού εισαγγελεύοντος και προστάτη της νόμιμης ηθικής. Δεν θα είχε νόημα κανένα η ετυμηγορία των δικαστών, μηδέ κι η ίδια η δίκη, αν έξω από την αίθουσα κι απέναντι απ’ το μέγαρο, όπου τηρούνται με ευλάβεια οι νόμοι, δεν παρίσταντο κοκαλωμένοι τρεις λόγιοι και δημοσιογράφοι διαφορετικής εποχής ο καθένας, που έχουν αναληφθεί προ πολλού στη χώρα των ουράνιων ηθών, σκεπτικοί και προβληματισμένοι από την ηθική των επίγειων κριτών. Μαχητικός εκδότης ο ένας, ρηξικέλευθος αγωνιστής ο άλλος, αντιστασιακός και δημοκράτης, μα ο τρίτος ήτανε το πιο πολύ φιλελεύθερο και ηθικό πνεύμα, υπερασπιστής της ανεξιθρησκείας των πατρώων ηθών και εθίμων κρυπτοκομμουνιστής ίσως, που πολέμησε γενναία με την πένα του και τον επαναστατικό του λόγο την ανηθικότητα των εντεταλμένων προστατών της δημόσιας ηθικής. Ασφαλώς δεν θα είχε νόημα η δίκη του κατηγορούμενου δημοσιογράφου για παράβαση του ισχύοντος νόμου περί Τύπου και λοιπών διατάξεων, αν δικαστές και κοινή γνώμη είχαν για λίγο στρέψει το βλέμμα τους μέχρι την απέναντι μεριά της πλατείας, με τα τρία μαρμάρινα αγάλματα, που και σήμερα ακόμη αποκαλείται πλατεία της Ελευθερίας, του λόγου και της συνείδησης.

Κ.Π.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το