Το θέμα των ημερών δεν είναι άλλο από όσα συνέβησαν στην Αγριά με τον επιχειρηματία που «επαναστάτησε» απέναντι σε φορολογικό έλεγχο και χθες οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη. Η υπόθεση παίρνει δρόμο χωρίς επιστροφή, με τον ίδιο μέσω του δικηγόρου του να δηλώνει πως δέχεται τους ελέγχους (ευτυχώς), αλλά όχι την εμμονή και την στοχοποίησή του από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Ο σωστός, ο καλός φορολογούμενος λέει απλά στο κράτος ότι δεν ανέχεται και πολλά – πολλά και δεν είναι ο μόνος που δεν σηκώνει… μύγα στο σπαθί του.
Χθες το ΣΔΟΕ στα νησιά των Σποράδων κατέγραψε παραβατικότητα της τάξης του 15%, χωρίς να μπουν λουκέτα. Όλοι βεβαίως γνώριζαν πως οι ελεγκτές βρίσκονται στα λημέρια τους. Μέχρι και τσιλιαδόροι έχουν αναλάβει δράση για να ειδοποιούν σε ποιες περιοχές κινούνται και αν αποβιβάζονται από τα καράβια. Κωμικές καταστάσεις σε ένα περιβάλλον που δεν μπορεί και δεν θέλει να ενταχθεί στην κανονικότητα.
Η φοροδιαφυγή δεν είναι πρόβλημα που λύνεται εύκολα. Ιδίως όταν απευθύνεσαι σε Έλληνες, που πιστεύουν πως η φοροδιαφυγή συνιστά όχι απλά μακροχρόνια παράδοση, αλλά τρόπο ζωής. Μάλιστα, η φοροδιαφυγή δείχνει να έχει, αν όχι την ευρεία κοινωνική αποδοχή, τουλάχιστον μία ευρύτατη κοινωνική ανοχή. Αυτό παρατηρείται ακόμη και σήμερα, τη στιγμή που όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που μας οδήγησαν στο γκρεμό και αποτελεί σήμερα το κυριότερο αίτιο για την καχεξία των φορολογικών εσόδων και το τεράστιο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.
Σήμερα που ένα πτωχευμένο κράτος αποφασίζει συνεχώς «οριζόντιες» περικοπές για μισθωτούς και συνταξιούχους, πως να ανεχτεί κανείς την «ευθανασία» του. Κι όμως οι φοροφυγάδες έχουν από όλους αυτή την απαίτηση.
Οι κυριότεροι εχθροί της φοροδιαφυγής είναι η πολιτική βούληση και η τεχνολογία.
Σήμερα μπορούμε, με όσα συμβαίνουν, να θεωρήσουμε ότι υφίσταται η πολιτική βούληση για τη σοβαρή καταπολέμηση του φαινομένου και καιρός είναι να αποκατασταθεί η αναξιοπιστία του κράτους.