Στις μέρες μας παρατηρείται μια έντονη συζήτηση γύρω από την πολιτική, τα κοινά και την εν γένει συμμετοχή των νέων στα πολιτικά πράγματα. Μάλιστα, η εποχή μας βρίσκεται συχνά υπό τον χαρακτηρισμό «απολιτική», υπογραμμίζει η εκπαιδευτικός Σοφία Κανταράκη, υπεύθυνη του Ομίλου Δημοσιογραφίας του 2ου Πρότυπου Γυμνασίου Βόλου, με τις απόψεις των μαθητών για την πολιτική να παρουσιάζονται σήμερα στη «Θ».
Δεδομένης μάλιστα της τωρινής κατάστασης λίγο πριν τις εκλογές, εγείρονται ορισμένα ερωτήματα σχετικά με την άποψη των νέων για την πολιτική. Ποια είναι η θέση των μαθητών μας στον χάρτη της πολιτικοποίησης; Απέχουν από την πολιτική, κι αν ναι, γιατί;
Δήμητρα Παρασκευή Αθανασάκη:
Συχνά σε συζητήσεις ενηλίκων, εμείς οι νέοι, έχουμε ακούσει εκφράσεις, όπως «καταστρέφεται το κράτος με τους σημερινούς πολιτικούς» ή «αν διαχειριζόμασταν καλύτερα τους πόρους του κράτους δεν θα είχε καταντήσει έτσι η χώρα μας» αναλόγως με το πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει ο κάθε ένας. Πλέον, η Βουλή έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη καταφέρνοντας να χωρίσουν τους ανθρώπους σε στρατόπεδα. Δυστυχώς, δεν σταματούν οι τσακωμοί και οι απρεπείς συμπεριφορές που οδηγούν σε ένα ακόμα λάθος. Πώς μπορούμε, εμείς, η νέα γενιά να θέλουμε να μείνουμε και να αναπτύξουμε μια χώρα που πιθανότατα δεν έχει μέλλον; Προσωπικά έχω σοκαριστεί με τα τελευταία γεγονότα (το δυστύχημα στα τρένα). Όχι μόνο για το τραγικό τέλος όλων αυτών των ανθρώπων, αλλά και για τη στάση των πολιτικών, που ήταν απαράδεκτη. Αντί να παραδεχτούν όλοι μαζί το λάθος ετών και να προσπαθήσουν να το διορθώσουν, αποφάσισαν να ρίχνουν ο ένας το φταίξιμο στον άλλον και να χάνουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας πάνω στις πλάτες των νεκρών και πονεμένων συγγενών. Για αυτό, λοιπόν, το καλύτερο είναι κυβέρνηση και αντιπολίτευση να ενωθούν, να διορθώσουν όλοι μαζί τα λάθη τους και να δημιουργήσουν επιτέλους ξανά την Ελλάδα «Πρότυπο».
Θωμάς Εφραίμ Καλαμπαλίκης:
Οι νέοι στην Ελλάδα έχουν γίνει «απολιτικοί», διότι απέχουν από τις εκλογές. Επίσης, συχνά ακούμε «Έλα τώρα, ψηφίζουν και τα 16χρονα;», «Έχεις τώρα εσύ άποψη στα 20, για το τι χρειάζεται η χώρα;». Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις που θα ακουστούν σε τραπέζια, πολιτικές συζητήσεις για την ψήφο των νέων, φανερώνοντας και τη συχνή υποτίμηση προς την άποψη και την ενασχόλησή τους με τα κοινά. Έτσι οι νέοι αποθαρρύνονται και επιλέγουν από το να διαπληκτιστούν με τους μεγαλύτερους να απέχουν από την πολιτική και τις πολιτικές συζητήσεις. Με αυτό επιτυγχάνεται η αποξένωση των νέων από τον ενδιαφέροντα, αλλά ταυτόχρονα «διεφθαρμένο» και ιδιαίτερο κόσμο της πολιτικής.
Ελένη Καραγιάννη:
Η ελληνική κυβέρνηση και οι νέοι στη χώρα μας θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν μια σχέση αγάπης και μίσους, αλλά κυρίως μίσους. Τα πολιτικά πρόσωπα παίρνουν τη μια λάθος απόφαση μετά την άλλη με αποτέλεσμα να κάνουν τους νέους να πιστεύουν ότι αυτή η χώρα σίγουρα δεν πρόκειται να σωθεί από τους πολιτικούς της. Πιστεύω ότι τα παιδιά σίγουρα επηρεάζονται από τις οικογένειές τους και από την κοινωνία στην οποία μεγαλώνουν, όμως, πέρα από αυτό σίγουρα έχουν και τη δική τους αντίληψη και βλέπουν ότι η κυβέρνησή μας δεν είναι ικανή να διοικήσει αυτή τη χώρα. Βέβαια έχουν παρθεί και κάποιες σωστές αποφάσεις από τους πολιτικούς μας, όμως, δεν είναι αρκετές για να κερδίσουν την εκτίμηση και την αγάπη του λαού και πόσο μάλλον των νέων.
Μαριάννα Καλογήρου:
Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει καθόλου η πολιτική και ό,τι έχει να κάνει με την κυβέρνηση και τις εκλογές. Ακόμη και εάν δεν μπορώ να καταλάβω τις λεπτομέρειες σε μεγάλο βαθμό, μπορώ να πω ότι, σπάνια υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι, δεν επιδιώκουν φήμη και δεν προσπαθούν να καλύψουν τα λάθη τους. Αυτό ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για άλλες χώρες του εξωτερικού.
Πρόδρομος Νατσικόπουλος:
Με την περίοδο των εκλογών να καταφθάνει, αναρωτιούνται μερικοί, αν οι μαθητές τι άποψη έχουν για την πολιτική. Ασχολούνται ή αδιαφορούν; Είναι γεγονός ότι η πολιτική επηρεάζει τον τρόπο ζωής μας άμεσα. Η παιδεία είναι ένας ολόκληρος τομέας που κάθε κόμμα έχει διαφορετική προσέγγιση προς αυτόν. Έτσι, όντας μαθητές πιστεύω θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τι γνώμη έχει σχηματίσει κάθε κόμμα, και ας μην έχουμε ακόμη το δικαίωμα της ψήφου, διότι επηρεάζει τη λειτουργία των σχολικών μονάδων, στις οποίες περνάμε το ⅓ της ημέρας. Αντιθέτως, δυστυχώς αυτό που γίνεται στην Ελλάδα είναι να αδιαφορούν οι μαθητές, να μην έχουν γνώμη πάνω σε τέτοια θέματα, και ίσως όταν έρθει η ώρα αυτοί να ψηφίσουν, να μην ξέρουν πού τοποθετούνται και αν τοποθετούνται κάπου.
Χρυσαλένα Τόπα:
Η σχέση των εφήβων με τα πολιτικά ζητήματα είναι θέμα συζήτησης εδώ και χρόνια. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι έφηβοι δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική και δεν έχουν φωνή ή συμμετοχή σε πολιτικά ζητήματα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι έφηβοι έχουν γίνει πιο ενεργοί πολιτικά από ποτέ. Η άνοδος των πλατφορμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η ευκολία πρόσβασης σε πληροφορίες επέτρεψαν στους εφήβους να ενημερώνονται για τα τρέχοντα γεγονότα και να εκφράζουν τις απόψεις τους για πολιτικά ζητήματα. Ως έφηβη του σήμερα και εγώ μπορώ να πω πως ακόμα και αν δεν μας επιτρέπεται λόγω ηλικίας να ψηφίζουμε πιστεύω ότι αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση της χώρας μας σχετικά με την πολιτική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η πολιτική είναι κάτι που ενδιαφέρει όλους τους εφήβους. Υπάρχουν άτομα που μπορεί να θεωρούν αυτό το θέμα αρκετά ελκυστικό κι άλλα που να το θεωρούν ανιαρό. Παρόλα αυτά αν κάποιος ασχοληθεί μπορεί να διαμορφώσει διαφορές απόψεις σχετικά με την πολιτική και τους πολιτικούς είτε αυτές οι απόψεις είναι θετικές είτε αρνητικές.
Ελπίδα Πολυτεχνίδη:
Αυτήν την περίοδο, όπου επικρατεί το κλίμα των εκλογών, η πολιτική παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της χώρας. Πιο συγκεκριμένα, ο κάθε πολιτικός και το κόμμα του είναι υπεύθυνο για τις αποφάσεις της Βουλής, αλλά και της υπόλοιπης κοινωνίας. Ο περισσότερος κόσμος, όμως, έχει σχηματίσει μια πολύ κακή εικόνα για τους πολιτικούς και το έργο τους, κατακρίνοντάς τους. Επιπλέον, κατά τη γνώμη της πλειοψηφίας των εφήβων οι πολιτικοί δεν συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη του κράτους μας.
Μάρθα Παυλίδη:
Αυτό το διάστημα στην Ελλάδα όλοι οι ενήλικες συζητούν για τις εκλογές που θα γίνουν σε λίγο καιρό. Στον αντίποδα οι έφηβοι προσπαθούν να κατανοήσουν τον τρόπο ψηφοφορίας και να γνωρίσουν για τα κόμματα και τους πολιτικούς. Αρκετά παιδιά βέβαια δεν ασχολούνται καθόλου με αυτό το θέμα διότι δεν είναι στην κατάλληλη ηλικία για να έχουν το δικαίωμα ψήφου. Επίσης, σε αυτήν την ηλικία επηρεάζεται η άποψη μας από τις συζητήσεις των γονιών μας. Επιπρόσθετα οι νέοι δεν μπορούν να έχουν μια πλήρη εικόνα διότι εκτός από την ηλικία δεν γνωρίζουν και σημαντικά ιστορικά γεγονότα σε σχέση με την πολιτική. Έτσι καταλήγουμε στο ότι η σχέση των εφήβων με την πολιτική βρίσκεται στα σπάργανα.
Φιλιώ Σακισλή:
Με αφορμή αυτό το προεκλογικό κλίμα των τελευταίων ημερών και τις εξελίξεις γενικότερα είχα την ευκαιρία να εμβαθύνω περισσότερο σε πολιτικά θέματα ώστε να διαμορφώσω τη δική μου άποψη. Προσωπικά όσον αφορά στους πολιτικούς του σήμερα το δικό μου παράπονο είναι το γεγονός ότι αυτό το έντονο ενδιαφέρον για την πατρίδα περιλαμβάνοντας παράλληλα και την προσωπική θυσία σπανίζει. Αυτό που εννοώ δεν είναι σαφώς ότι δεν υφίσταται τελείως, αλλά σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες η ιδιότητα του πολιτικού έχει αρχίσει να αποκτά μια άλλη διάσταση, όπου λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προνόμια της θέσης αυτής συμβαίνει πολλές φορές ορισμένοι από τους πολιτικούς να επιδιώκουν το δικό τους προσωπικό συμφέρον αντί για το κοινό. Τέλος θα ήθελα επισημάνω ότι αξιόλογοι άνθρωποι για να υπηρετήσουν αυτόν τον σκοπό υπάρχουν και σε μεγάλο βαθμό μάλιστα. Το θέμα είναι, όμως, εφόσον έχουμε την ευθύνη ενός ολόκληρου λαού να συμμεριζόμαστε τις ανάγκες του με τον ίδιο τρόπο όπως κάνουμε και για τους εαυτούς μας.
Αναστασία Σκολαρίκη:
Ζούμε σε μία χώρα, η οποία δεν φημίζεται ιδιαίτερα για την πολιτική και τους πολιτικούς της. Αυτό, βέβαια, ενδεχομένως να φαντάζει παράξενο σε ανθρώπους του εξωτερικού κυρίως, αφού ως γνωστόν στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε η Δημοκρατία, ενώ από τη χώρα μας έχουν περάσει σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, οι οποίες κατέβαλαν καίριες προσπάθειες προκειμένου να ανασυγκροτήσουν και να εξελίξουν το Ελληνικό Κράτος. Δυστυχώς, όμως, όπως φαίνεται στον διάβα του χρόνου οι πολιτικοί, οι οποίοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την Ελλάδα μειώθηκαν και σχεδόν εξαφανίστηκαν. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στις μέρες μας η πλειονότητα των πολιτών απεχθάνεται, κυριολεκτικά, τους Έλληνες πολιτικούς, καθώς το μόνο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι το προσωπικό τους συμφέρον και το πώς θα προσελκύσουν οπαδούς χρησιμοποιώντας διάφορα αθέμιτα μέσα (π.χ. εξαγορά). Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια η χώρα μας φαίνεται να οδηγείται σε τέλμα, αφού τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η οικονομία έχουν αποδυναμωθεί πλήρως. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι χωρίς μία ισχυρή οικονομία, κανένα κράτος δεν μπορεί να προοδεύσει. Έτσι, τα ζητήματα της εκπαίδευσης και της υγείας δεν θα μπορέσουν να διευθετηθούν αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η οικονομική κρίση που κατατρύχει τη χώρα μας. Πάντως ένα είναι σίγουρο… η φράση του Χαριλάου Τρικούπη «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» επαληθεύεται και στη σύγχρονη εποχή.