Πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ το φωτογραφικό οδοιπορικό του κ. Κυριακού Παπαγεωργίου στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη Κυριαζή, το οποίο αφορούσε σε κορυφές και κορυφοσειρές των ελληνικών βουνών που γνώρισε από κοντά ο ίδιος. Ο συνεργάτης της «Θ» άρχισε τη «βουνολογία» του το 1978 με το Πήλιο και από τότε ακολούθησαν εκατοντάδες αναβάσεις, πεζοπορίες και διαδρομές σε ολόκληρο το γεωλογικό υπόβαθρο της χώρας.
Την εκδήλωση με τίτλο «178 κορυφές ελληνικών βουνών», που την παρακολούθησε πολύς κόσμος, διοργάνωσε ο Φυσιολατρικός Όμιλος Βόλου με ομιλητή τον συνεργάτη της «Θ» κ. Κυρ. Παπαγεωργίου.
Ο ίδιος ανέφερε πως «περπατούσα δέκα χρόνια, κάθε μέρα, πάνω σ’ ένα βουνό. Το βουνό αυτό ήταν φυσικά το Πήλιο. Δεν θα μπορούσε να ήταν άλλο… Έπειτα ήρθε το Βελούχι. Στο κατόπι η Γκιώνα. Ακολούθησαν δέκα κορυφές βουνών σε δυο χρόνια. Τριάντα βουνά πατήθηκαν επάνω στο μυτίκι τους τα επόμενα τρία χρόνια. Ώσπου ήρθε ο Όλυμπος. Το ’95. Με ανεμοβρόχια, κεραυνούς και ομίχλες».
Η «βουνολογία» για τον ίδιο άρχισε το 1978 με το Πήλιο. «Περπάτησα τριάντα πέντε χρόνια και πάτησα διακόσες, πάνω – κάτω, διαφορετικές κορυφές. Πολλές απ’ αυτές δυο και τρεις φορές» τόνισε ο κ. Παπαγεωργίου.
Όπως σημείωσε, τις δυο πρώτες κορυφές ακολούθησαν εκατοντάδες αναβάσεις, πεζοπορίες και διαδρομές σε ολόκληρο το γεωλογικό υπόβαθρο της χώρας και κάλυψαν μεγάλες, μέτριες ή μικρές κορυφές βουνών, αρκετές από τις οποίες ήταν ιστορικές τοποθεσίες, ιερά κορυφών, αρχαίοι ναοί, προφητηλίες, μετεωρολογικοί σταθμοί, μνημεία.
«Οι κορυφές των ελληνικών βουνών κρύβουν μια ποιητική δύναμη και ποιότητα που δεν συναντά εύκολα ο περιπατητής σε άλλα εδαφικά συγκροτήματα. Η όψη των κορυφών, η θέση, η θέα κι η ψυχική διάθεση αποκαλύπτουν τη ζεστή ανθρώπινη πλευρά του ορεινού ενδύματος, υπερακοντίζουν σε στιλπνότητα, κι εντέλει υπερχειλίζει ο κρατήρας της μεγαλοσύνης τους. Στις κορυφές των βουνών είναι που καταλαβαίνει κανείς πως η αιτία της νόσου των ανθρώπων είναι το δηλητήριο που σταλάζει μέσα τους η καθιστική νοοτροπία…» τόνισε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πορεία προς την κορυφή έχει τρεις διαβαθμίσεις: Tον γρήγορο βηματισμό, τη μέτρια κίνηση και την αργή, αλλά σταθερή πορεία προς την κορυφή.
«Κόντρα σε όλες τις συμβουλές, τους κανόνες και τις νόρμες της ορειβατικής εθιμοταξίας, αλλά και ανάβασης είναι πολύ σημαντικό για μένα αναφορικά με όποιον θέλει να απολαύσει μια διαδρομή με τα πόδια, να είναι μόνος» πρόσθεσε.