Τοπικά

Περιβαλλοντικός Σύλλογος Πλατάνια «Η Σηπιάδα»: Αντίδραση για έργο λιμανιού

Σε ανακοίνωση του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Πλατάνια «Η ΣΗΠΙΑΔΑ» (πρόεδρος Συραγώ Σταθαράκου, αντιπρόεδρος Γεώργιος Καφετζόπουλος, γραμματέας Ιωάννης Παπασταματίου, ταμίας Μαρία Μακρή, μέλη Αθανάσιος Αθανασίου, Νικόλαος Παπαμιλτιάδης, Christofer Wicks) αναφέρονται τα ακόλουθα:
Αγαπητέ κύριε Λεβέντη,
Στην επιστολή σας στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017, θίξατε ορισμένα ζητήματα, με πρώτο το ποιοι είμαστε..
Επίσης δεν ήταν στις προτεραιότητές μας να αξιολογήσουμε την πορεία σας στον τουρισμό. Αυτό έως τη στιγμή που με σαφή και γλαφυρό τρόπο πήρατε θέση για ένα συγκεκριμένο έργο, δηλαδή την κατασκευή λιμανιού στο χωριό στο οποίο κατοικούμε και δραστηριοποιούμαστε επιχειρηματικά. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη μακροχρόνια ενασχόλησή σας στα κοινά του τουριστικού κλάδου, μας ανάγκασε να απαντήσουμε στη δική σας δημοσίευση.
Με εσάς λοιπόν μπορεί να μην έχουμε γνωριστεί. Έχουμε όμως ήδη γνωριστεί με τον τωρινό πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Νομού Μαγνησίας, τον συνάδελφό σας κύριο Ζαφείρη, ο οποίος πήρε και αυτός θέση υπέρ της κατασκευής του συγκεκριμένου έργου, αλλά όπως μας ομολόγησε ο ίδιος δεν είχε διαβάσει ούτε μία σελίδα από τη μελέτη. Φανταζόμαστε το ίδιο και εσείς, μια και αυτό προκύπτει από την ανάγνωση της αρχικής σας δημοσίευσης.
Νομίζουμε κύριε Λεβέντη ότι για να έχετε άποψη για ένα έργο θα πρέπει να έχετε πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση από όλες τις πλευρές και όχι μόνο από μια πολύ μικρή μερίδα ατόμων.
Δεν μπορούμε λοιπόν να παίρνουμε θέση όταν δεν έχουμε πλήρη, σωστή και αντικειμενική ενημέρωση. Όπως και ο ίδιος λέτε δεν μας γνωρίζατε προσωπικά. Επομένως, και επειδή ξέρατε ότι υπήρχαν αντιδράσεις, σκόπιμο θα ήταν πρώτα να μας γνωρίσετε, να μιλήσετε μαζί μας, να δείτε για πιο λόγο αντιδρούμε στο συγκεκριμένο έργο, να συζητήσουμε με βάση τη μελέτη, να ακούσετε τα επιχειρήματά μας και μετά να βγείτε στις εφημερίδες και να κάνετε δηλώσεις.
Είμαστε λοιπόν στη διάθεσή σας όπου και όποτε θέλετε.
Είμαστε άνθρωποι μορφωμένοι, επιτυχημένοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες. Δεν είμαστε κάποιοι που κατ’ επάγγελμα κάνουν ανεύθυνες ενέργειες στο όνομα δήθεν «της προστασίας του τόπου και του περιβάλλοντος».
Έχουμε επενδύσει στο χωριό δίνοντας υπεραξία στο μέρος και πηγαίνοντας τον Πλατανιά αρκετά βήματα μπροστά με μεγάλη προσωπική προσπάθεια. Να είστε δε σίγουρος ότι η συνεισφορά των εκάστοτε αρμόδιων φορέων και τοπικών αρχών στη δημιουργία της υπεραξίας αυτής ήταν από ελάχιστη έως μηδαμινή.
Εμείς λοιπόν κ. Λεβέντη πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη που δίνει υπεραξία στον τόπο μας θα έρθει από ενέργειες και έργα που θα αναδεικνύουν τα μοναδικά του χαρακτηριστικά, και δεν θα τα αλλοιώνουν.
Για τον λόγο αυτό το Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017 ήμασταν στο «Συνέδριο σχεδιάζουμε τη Μαγνησία της επόμενης εικοσαετίας» και πολλοί που λένε ότι τους ενδιαφέρει πολύ η ανάπτυξη δεν τους είδαμε να έχουν παρουσία σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός για τον Νομό μας.
Για το συγκεκριμένο έργο τώρα θα θέλαμε να γνωρίζετε ότι έχει, όπως είναι φυσικό, περιβαλλοντική μελέτη. Μόνο που η συγκεκριμένη μελέτη έχει πολλά κενά, πολλά από τα οποία δεν θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ούτε εμείς ούτε εσείς, μια και δεν έχουμε ούτε τη γνώση ούτε την κατάρτιση. Γι’ αυτό τον λόγο απευθυνθήκαμε σε ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι εκτός των γνώσεών τους, γνωρίζουν πολύ καλά και την περιοχή μας. Αυτοί λοιπόν ήρθαν σε επαφή με το γραφείο της Αθήνας που συνέταξε τη μελέτη του λιμανιού και δυστυχώς ο μελετητής, κύριος Αντωνόπουλος, πιάστηκε αδιάβαστος σε πολλά ερωτήματά τους. Ίσως και αυτός είναι ο λόγος, που ενώ του έχει ζητηθεί να έρθει στον Πλατανιά να μας ενημερώσει, στο πλαίσιο μιας πραγματικής ενημέρωσης για όλους τους κατοίκους και όχι για μια ολιγομελή ομάδα, δεν το κάνει και μας αποφεύγει συστηματικά. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.
Βέβαια η πραγματική και σωστή ενημέρωση των κατοίκων θα έπρεπε να είχε γίνει στη φάση της διαβούλευσης του έργου και όχι τώρα.
Για τις ακριβοπληρωμένες μελέτες στη χώρα μας θα συμφωνήσουμε. Πόσο μάλλον όταν αυτές σε πολλά σημεία τους δεν αποτυπώνουν την πραγματικότητα, όπως συμβαίνει και με τη συγκεκριμένη του λιμανιού.
Οι δεκαετίες του 60, 70, 80, 90 ανήκουν στο παρελθόν. Όχι όμως για το Πήλιο.
Αναφέρετε στην επιστολή σας ότι τα γαϊδούρια αντικαταστάθηκαν από 4χ4 και αγροτικά. Μήπως όμως αυτό έγινε γιατί στο οδικό δίκτυο του Πηλίου είναι τα μόνα οχήματα που μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς να καταστραφούν; Ένα συμβατικό αυτοκίνητο έχει πρόβλημα να κυκλοφορήσει σε συγκεκριμένους δρόμους.
Σίγουρα γνωρίζετε την κατάσταση του οδικού δικτύου του Πηλίου. Σε πολλά σημεία είναι επικίνδυνο, μια και έχει μείνει στον αρχικό του σχεδιασμό των δεκαετιών του 60 και 70.
Ας μην αναφερθούμε στο οδικό δίκτυο του Νοτίου Πηλίου που με τη δημιουργία ενός τέτοιου έργο το σημερινό πρόβλημα θα πολλαπλασιαστεί.
Τα προβλήματα του τόπου μας τα λύνουμε με τη σειρά.
Όπως λέτε κι εσείς πρώτα πρέπει να γίνουν σωστά έργα υποδομής. Πρέπει να γίνει στον Πλατανιά ο περιφερειακός και ένα σωστό δίκτυο αποχέτευσης και μετά γίνονται και λιμάνια. Όλοι θέλουν ένα σωστό και συμβατό με την περιοχή τους λιμάνι.
Στα πραγματικά αναπτυξιακά για τον τόπο μας έργα, όπως είναι το Αεροδρόμιο, το οδικό δίκτυο, και όλα εκείνα που επιλύουν προβλήματα, δίνουν υπεραξία και δεν καταστρέφουν, θα είμαστε σύμμαχοί σας.
Σε ότι αφορά στους «Φίλους των καλντεριμιών» όπου το έργο τους είναι σπουδαίο σε όλο το Πήλιο, είναι μια αξιέπαινη ιδιωτική πρωτοβουλία.
Οι φίλοι των καλντεριμιών έχουν αναβαθμίσει την περιοχή και την έχουν διαφημίσει τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχουν κάνει πρώτες οι τοπικές αρχές και οι παράγοντες του τουρισμού.
Επειδή κύριε Λεβέντη είμαστε στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία οφείλετε και έχετε υποχρέωση να φέρεστε δημοκρατικά και να ακούτε όλες τις απόψεις αντιδρούντων και μη.
Σεβαστείτε όλες τις απόψεις.
Αποτέλεσμα της δημοκρατίας είναι αυτό που αποκαλούμε σήμερα πολιτισμό. Δεν είναι πολιτισμός ότι παράχθηκε στις τυραννικές ή αυτοκρατορικές κλειστές αυλές. Ελπίζουμε να καταλαβαίνετε τι εννοούμε.
Είναι γεγονός ότι ο Πλατανιάς τη δεκαετία του 60 ήταν από τους «top» προορισμούς του Πηλίου και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που αναφέρεστε ήταν αξιόλογοι, αξιέπαινοι και δώσανε υπεραξία στο χωριό την εποχή εκείνη.
Η γλαφυρή περιγραφή σας για το χωριό τη δεκαετία του 60 και του 70 άκρως συγκινητική για εμάς που έχουμε ζήσει ως παιδιά αυτή την εποχή.
Δυστυχώς όπως λέτε κι εσείς πολύ χαρακτηριστικά η εξέλιξη και η ανάπτυξη για το χωριό ήταν τραγική και άναρχη. Ποιος φταίει γι’αυτό ;
Μήπως ο κόσμος του χωριού; Δεν νομίζουμε.
Μήπως το κράτος και οι τότε νομαρχίες που θέλοντας να φέρουν την «ανάπτυξη» δημιούργησαν την αλλοίωση ενός όμορφου και γραφικού τοπίου με μια δόμηση εντός αιγιαλού και χωροταξικής αναρχίας;
Δεν φταίει ο κόσμος λοιπόν. Ο κόσμος εκείνης της εποχής είχε άγνοια, γι’ αυτό και έγιναν όλες αυτές οι οικιστικές καταστροφές. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά, η εποχή εξελίσσεται και ο περισσότερος κόσμος είναι πιο συνειδητοποιημένος, πιο ευαισθητοποιημένος και με πλήρη γνώση του νοήματος ανάπτυξη και αναρχία. Ο λόγος που αντιδρούμε για το συγκεκριμένο λιμάνι είναι ακριβώς αυτός που αναφέρετε.
Μπάζωμα 25.000 τετραγωνικά μέτρα, που μαζί με τις θωρακίσεις στον χερσαίο χώρο είναι σε πλήρη δυσαρμονία με το μέγεθος της παραλιακής ζώνης το οποίο δεν ξεπερνά τα 7.000 τετρ. μέτρα. Είναι ένα έργο που δεσπόζει με το μέγεθός του και το ύψος του (4.00 μέτρα). Θα παρεμποδίζει οποιαδήποτε θέα στην ανοιχτή θάλασσα από το μεγαλύτερο τμήμα της ακτογραμμής.
Έχουμε αλλοίωση της ακτογραμμής και της αισθητικής του τοπίου του χωριού που αυτό «πουλάμε» ως τουριστικό προορισμό. Καταστρέφουμε το προϊόν μας.
Στο Συνέδριο του Σαββάτου 11 Νοεμβρίου 2017, δύο από τους ομιλητές ήταν ο κύριος Θρασύβουλος Σταυριδόπουλος πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένα Βόλου και ο κύριος Κωνσταντίνος Μουτζούρης καθηγητής ακτομηχανικής και λιμενικών έργων στο Ε.Μ.Π. Θα ήταν πολύ σημαντικό εάν ακούγατε τις ομιλίες τους. Είπαν πολλά και ουσιαστικά, όπως το πόσο σημαντική είναι η σωστή σχεδίαση ενός λιμανιού και η σύνδεσή του με σωστές υποδομές που πρέπει να υπάρχουν ευρύτερα, ώστε μη μένει άδειο όταν κατασκευαστεί. Επίσης είναι σκόπιμο, όταν ξεκινούν κάποια έργα, να ολοκληρώνονται και όχι να μένουν ημιτελή. Είναι πολύ σημαντικό να γίνουν δυο ολοκληρωμένα έργα παρά πέντε μισά.
Αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα είναι σύνηθες.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το