Τη σημασία της επιστροφής των ποδοσφαιριστών στο γήπεδο επισήμανε ο Κώστας Περιστερίδης. Ο 29χρονος τερματοφύλακας μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τη Νίκη υποστηρίζοντας ότι πολύ σύντομα θα βρίσκεται ψηλότερα από τη Φούτμπολ Λιγκ.
Ο Κώστας Περιστερίδης μίλησε στην εκπομπή του Blue Heart FM «Ισορροπίες» για τα εξής θέματα:
Για τη μέχρι τώρα καριέρα του: «Μεγάλωσα στα Χανιά, όπου έπαιξα στην τοπική Ιωνία. Εκεί όταν ήμουν 15 ετών ανέβηκα στην Αθήνα για ένα καμπ του Άγιαξ, όπου συμμετείχαν 400 παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα. Επιλέχθηκα εγώ κι ένα ακόμη παιδί να πάμε στην Ολλανδία να περάσουμε κάποια τεστ για να δούμε αν μπορούμε να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις, γιατί είναι δύσκολο για έναν 15χρονο που δεν έχει τέτοιες παραστάσεις. Θα με έβαζαν σε ανάδοχη οικογένεια, γιατί ο Άγιαξ λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο και θα συνέχιζα τις προπονήσεις. Τελικά στην Ολλανδία πήγα τον επόμενο χρόνο, το 2007. Αγωνίστηκα σε ομάδα Β’ κατηγορίας και συνολικά έμεινα πέντε χρόνια.
Είναι πολύ δύσκολο για ένα παιδί να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Αρχικά δεν ήθελα να πάω γιατί δεν ήθελα να αφήσω την οικογένεια και τους φίλους μου. Ο πατέρας μου με πίεσε να κάνω το βήμα, γιατί είχε την ωριμότητα. Η αρχή ήταν πολύ δύσκολη, ήθελα απελπισμένα τους γονείς μου. Ωστόσο είχαμε ψυχολογική υποστήριξη από τον Άγιαξ, ενώ μας έμαθαν και τη γλώσσα. Ίσως ήταν λάθος απόφαση που γύρισα στα 21 μου, επειδή δεν είχα την ποδοσφαιρική ωριμότητα. Ενώ έπαιξα αρκετά ματς την πρώτη χρονιά, τη δεύτερη δεν αγωνίστηκα, πράγμα που με πίκρανε και ήθελα να επιστρέψω. Δεν είχα την ωριμότητα να το διαχειριστώ.
Τότε με προσέγγισε ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος. Ήταν προπονητής στον Πανιώνιο, που τότε είχε μπει σε καθεστώς όπου δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές άνω των 24 ετών. Συζητήσαμε και συμφωνήσαμε γιατί είδα ότι ήταν μια πολύ καλή προοπτική. Εκείνη την περίοδο όλα πήγαιναν καλά έχοντας κληθεί και στην Εθνική Ανδρών το 2012. Ο Σάντος είχε καλέσει εμένα και τον Καρνέζη για ένα φιλικό. Μετά όμως παραγκωνίστηκα στον Πανιώνιο και ένιωσα περίεργα. Αποχώρησα το επόμενο καλοκαίρι και υπέγραψα για δύο χρόνια στον Πλατανιά, όπου όμως πάλι δεν έπαιξα πολύ και έφυγα για τον ΠΑΣ Γιάννινα, που βρισκόταν στο ίδιο καθεστώς με τον Πανιώνιο.
Εκεί πέρασα ωραία χρόνια, αλλά είχα και τρεις τραυματισμούς. Ήταν περίεργα γιατί όταν η ομάδα βγήκε Ευρώπη έσπασα το δάκτυλό μου, με συνέπεια να μην παίξω. Επανήλθα αλλά τότε υπέστη δύο σοβαρούς τραυματισμούς. Έπρεπε να βρω τα πατήματά μου και να ξεπεράσω το ψυχολογικό κομμάτι. Έτσι ήρθα στη Νίκη, όπου νιώθω πολύ τυχερός. Πιστεύω πάλι στον εαυτό μου και πιστεύει και η ομάδα σε μένα».
Για το τι είχε ακούσει για τη Νίκη: «Κατ’ αρχήν θυμάμαι τη Νίκη στην Α’ Εθνική. Είχαμε βρεθεί αντίπαλοι όταν ήμουν στον Πλατανιά. Η ομάδα είχε οικονομικά προβλήματα, δεν μπορούσε να κάνει μεταγραφές και δεν ολοκλήρωσε τη χρονιά. Πέρσι αντιληφθήκαμε πόσο ανταγωνιστική ήταν η Φούτμπολ Λιγκ και παρακολουθούσα τη Νίκη. Μου έκανε εντύπωση η πορεία της, γιατί εκεί που κινδύνευε να πέσει στο τέλος έχασε την άνοδο στην ισοβαθμία. Ίσως αν συνεχιζόταν το πρωτάθλημα, θα βρισκόταν τώρα στη Σούπερ Λιγκ 2. Το καλοκαίρι, όταν βρέθηκαν χωρίς ομάδα, σκέφτηκα πάρα πολύ τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου, γιατί ήθελα μία ομάδα που θα με βοηθούσε και θα τη βοηθούσα ουσιαστικά. Μίλησα με τον μάνατζέρ μου, ο οποίος μου είπε πολύ καλά λόγια για τη Νίκη και τους ανθρώπους της, ενώ ήξερα ότι εκεί βρισκόταν ο Στάικος Βεργέτης. Έτσι κάθισα και διάβασα κάποια πράγματα για τη Νίκη Βόλου. Όταν με προσέγγισε η Νίκη είδα 100% επαγγελματισμό και αυτόματα με έπεισε. Τα υπόλοιπα περίμενα να τα δω και από κοντά, να γνωρίσω τους συμπαίκτες μου, τον κ. Γρηγοριάδη ως προπονητή τερματοφυλάκων και τους συναδέλφους μου».
Για το ότι έφυγε από ομάδα της Σούπερ Λιγκ για να έρθει σε αντίστοιχη της Φούτμπολ Λιγκ: «Σ’ έναν ποδοσφαιριστή αρέσουν οι προκλήσεις. Η Νίκη σε λίγο διάστημα δεν θα βρίσκεται στη Φούτμπολ Λιγκ. Δεν θέλω να θέσω χρονικό όριο, γιατί η διοίκηση μαζί με τον προπονητή και τους βάζουν τους στόχους. Για μένα η Νίκη είναι μία πρόκληση. Δεν υπολείπεται σε τίποτα από ομάδες της Α’ Εθνικής και το λέω βάσει εμπειρίας. Είναι μία ομάδα που «χτίζεται» με γερές βάσεις για να βρεθεί πολύ ψηλά. Ένας ποδοσφαιριστής ζητεί να βρει μία ηρεμία, καλή οργάνωση και μία ομάδα με την οποία μπορεί να ανεβεί ψηλά στην Α’ Εθνική, ακόμη και στην Ευρώπη».
Για το αν οι ποδοσφαιριστές μπορούν να επανέλθουν άμεσα μετά από μακρά αποχή: «Δεν γίνεται να μας πουν «αύριο παίζετε». Χρειάζεται μία προετοιμασία τριών-τεσσάρων εβδομάδων. Δεν είναι καθόλου εύκολο ιδίως για αθλητές που κάθονται 11 μήνες. Οι προπονήσεις μας το προηγούμενο διάστημα γίνονταν στο σπίτι ή στο πάρκο και είναι πολύ δύσκολη προσπάθεια. Είδαμε ότι στη Σούπερ Λιγκ 2 οι παίκτες δεν μπορούν να βρουν αγωνιστικό ρυθμό και «βγάζουν» τραυματισμούς.
Είναι πολύ δύσκολο να επανέλθουμε άμεσα. Σίγουρα υπάρχει ένας ιός, αλλά πρέπει να σκεφτούμε και το ψυχοσωματικό κομμάτι. Μιλάμε για αθλητές που βγάζουν κάποια χρήματα με ημερομηνία λήξης. Δεν θα είμαστε μία ζωή ποδοσφαιριστές. Θα πρέπει είτε να φτιάξουμε το μέλλον μας μέσα από το ποδόσφαιρο είτε να μαζέψουμε χρήματα για να κάνουμε κάτι άλλο στη συνέχεια. Βιώνουμε κάτι ψυχοσωματικό που μπορεί να μας αρρωστήσει και να είναι κάτι χειρότερο από την πανδημία. Είναι πολύ σημαντικό για τους αθλητές να ξαναμπούμε στον αγωνιστικό χώρο.».
Για τις διαφορές που συνάντησε ερχόμενος στην Ελλάδα από την Ολλανδία: «Οι διαφορές που είδα ήταν χαοτικές. Στην Ολλανδία από την Α’ κατηγορία μέχρι το ερασιτεχνικό έχουν τουλάχιστον πέντε γήπεδα για να κάνουν προπόνηση η πρώτη ομάδα και οι ακαδημίες. Από τις εγκαταστάσεις ξεκινάμε. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι σύλλογοι που παρέχουν αυτές τις δυνατότητες είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού».
Για τα όσα περίεργα συμβαίνουν στη Φούτμπολ Λιγκ: «Είμαστε ποδοσφαιριστές και θέλουμε να απέχουμε από δικαστικές διαμάχες και όλα όσα γίνονται γενικότερα. Σίγουρα ο κορωνοϊός έχει επηρεάσει όλον τον κόσμο. Πιστεύω ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να στηρίξει τρεις επαγγελματικές κατηγορίες. Σίγουρα τα κριτήρια για την αναδιάρθρωση με υψηλό μετοχικό κεφάλαιο κλπ θα κάνουν καλό, αλλά θα πρέπει να στηρίξουμε περισσότερες τις ακαδημίες. Θα ήταν πολύ ωραίο μία ομάδα να βγάλει έναν ποδοσφαιριστή και να τον πουλήσει στη συνέχεια βγάζοντας κέρδος από αυτό. Μπορεί η Νίκη να μη βγήκε κατηγορία πέρσι, αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Πάλι θα κάνει πρωταθλητισμό».
Για τα προσόντα που πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας: «Κατ’ αρχάς ένας τερματοφύλακας εξελίσσεται συνεχώς. Παύει να εξελίσσεται όταν σταματήσει με το αντικείμενο που κάνει, δηλαδή παίζει μπάλα. Όλοι έχουμε καταλάβει ότι ο τερματοφύλακας έχει αλλάξει επίπεδο. Πρέπει να παίζει μπάλα, διότι είναι το νούμερο ένα. Προσωπικά είδωλο μου είναι ο Βαν Ντερ Σαρ, καθώς τον έζησα στην Ολλανδία και ήταν ένας πολύ καλός τερματοφύλακας που δίδαξε ποδόσφαιρο. Επίσης, ο Νόιερ ήταν η αρχή και το τέλος της Μπάγερν.
Σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε τερματοφύλακας διαθέτει τα στοιχεία του. Σίγουρα κι εμείς ζηλεύουμε τις επιδόσεις τους, όταν παρακολουθούμε στις μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά πρέπει να προσαρμοζόμαστε και να δουλεύουμε πάνω στα δικά μας στοιχεία. Δεν νομίζω ότι είναι ακατόρθωτο, αλλά έχω δει και συναγωνιστεί τερματοφύλακες σε υψηλό επίπεδο. Υπήρξα συμπαίκτης με τον Μάρκο Βελλίδη, Αλέξανδρο Πασχαλάκη, ο οποίος έκανε καταπληκτικές χρονιές με τον ΠΑΟΚ και έλαβε κλήσεις στην Εθνική Ομάδα. Επίσης, ήμουν συμπαίκτης με τον Αντώνη Γεωργαλίδη, ο οποίος ήταν βασικός τερματοφύλακας στην Εθνική Κύπρου. Όμως μαθαίνω πάντα να έχω υγιή ανταγωνισμό και έτσι γινόμαστε καλύτεροι.
Είμαστε ένα ξεχωριστό κομμάτι από την υπόλοιπη ομάδα και δουλεύουμε αυτά τα στοιχεία και μετά τα ενσωματώνουμε στην υπόλοιπη ομάδα. Ο προπονητής μας κ. Στάικος Βεργέτης είναι ένας άνθρωπος που θέλει να δουλεύει με κατοχή και η μπάλα να ξεκινάει από τον τερματοφύλακα. Όλα τα στοιχεία τα δουλεύουμε μαζί με τους υπόλοιπους τερματοφύλακες της ομάδας. Σε κάθε προπόνηση βλέπουμε τα λάθη μας και τα εξελίσσουμε.
Πάνω απ’ όλα ένας τερματοφύλακας πρέπει να έχει μυαλό, γιατί πρέπει να αντιλαμβάνεται το λάθος του. Ένας τερματοφύλακας πρέπει να ζει με το λάθος και όχι να σκύβει το κεφάλι. Άρα το μυαλό του πρέπει να δουλεύει χίλια τοις εκατό, γιατί η ψυχολογία του πρέπει να φτιαχτεί εκείνη τη στιγμή και πάντα να καθοδηγεί τους συμπαίκτες του».