Το Κέντρο Πολιτισμού «Ιωλκός» σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Μαγνησίας, τις εκδόσεις Καστανιώτη και το βιβλιοπωλείο «η Πένα», διοργανώνουν εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της συγγραφέως Ρέας Γαλανάκη, με τίτλο «Δύο γυναίκες, δύο θεές» την Τετάρτη 24 Οκτώβρη, στις 7.30 μ.μ., στο κινηματοθέατρο Αχίλλειον.
Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με τον δημοσιογράφο Νίκο Θρασυβούλου, ενώ κείμενα του βιβλίου της θα διαβάσει η φιλόλογος Ιουλία Βαλατσού.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο η εξαίρετη συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη χειρίζεται τη μυθιστορηματική βιογραφία, τη ζωή σημαντικών ιστορικών προσώπων – της μυθολογίας μη εξαιρουμένης. Σε αυτό το βιβλίο ασχολείται με τον βίο και τα έργα του ξακουστού γλύπτη, γνωστού σε όλους, Γιαννούλη Χαλεπά, τον εκ της Τήνου ορμώμενο και στη συνέχεια με τον μύθο του Θησέα και της Αριάδνης, στον οποίο παρεισφρέουν ο Μινώταυρος, ο Μίνωας, η Πασιφάη, η Ευρώπη, η Φαίδρα, ο Δαίδαλος, ο Αιγαίας κ.λπ.
Στην πρώτη νουβέλα η Ρέα Γαλανάκη, απευθυνόμενη με έναν ιδιαίτερο τρόπο στον ίδιο τον καλλιτέχνη, σε δεύτερο πληθυντικό, σε πληθυντικό ευγένειας, μας κάνει γνωστά πράγματα που αφορούν και στην προσωπικότητά του, αλλά και στο έργο του, όπως: Ο χαμένος του έρωτας, ο εγκλεισμός του στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας λόγω ακριβώς αυτής της αιτίας, η επιστροφή του στο νησί, η ιδιοτροπία της μητέρας του η οποία νομίζει πως την ευθύνη για την ψυχική ασθένεια του γιου της φέρουν ό,τι ο ίδιος φτιάχνει με τα χέρια του, καταστρέφοντάς τα, ο θάνατός της και παράλληλα η πλήρης απελευθέρωσή του στη δημιουργία περνώντας σε μια δεύτερη φάση, σε ένα άλλο επίπεδο, και τέλος η άφιξή του στην Αθήνα, γλιτώνοντας από τη βοσκή προβάτων και θελημάτων που κάνει προκειμένου να εξασφαλίζει τα προς το ζην.
Το ερωτικό πάθος της Αριάδνης για τον ξένο και εχθρό στη μινωική Κνωσό Θησέα εξιστορείται στη δεύτερη νουβέλα από την ίδια. Η αφήγησή της διαφέρει από τον μύθο που μας παρέδωσε η ελληνική αρχαιότητα. Όχι μόνον επειδή παίρνει τον λόγο μια γυναίκα, αλλά κι επειδή δίπλα στην ερωτευμένη κόρη αναδύεται το κύρος μιας πριγκίπισσας, ιέρειας και θεάς. Ωσάν να έπρεπε να κάνουν τα πράγματα τον μοιραίο, τον τελετουργικό τους κύκλο, ακόμη και σε έναν κόσμο που έφθινε, καθώς αναδυόταν ο καινούργιος.