Πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» στην παρουσίαση του πέμπτου συγγραφικού έργου της φιλολόγου – συγγραφέα Σοφίας Κανταράκη. Το βιβλίο «Λησμονημένες πτυχές της εκπαίδευσης στα διηγήματα του Αλ. Παπαδιαμάντη» παρουσιάστηκε χθες στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Προτύπου Γυμνασίου Βόλου με τη συγγραφέα να δηλώνει ότι «με πολλή χαρά βλέπω ότι μας τίμησε ο κόσμος και αυτό αποτυπώνει και την αγάπη του ακόμη για τον Παπαδιαμάντη».
Όπως υπογράμμισε στο βιβλίο γίνεται ουσιαστικά μια περιδιάβαση στη σχολική πραγματικότητα μας αλλοτινής εποχής. Έτσι, αναφέρεται στις σχολικές υποδομές, στα διδακτήρια, στη θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή, στο σχολικό παιδοφύλαγμα όπως το αναφέρει ο Παπαδιαμάντης. «Μιλάμε για θέματα που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, παρόλα αυτά δεν σταματούν να μας απασχολούν και να δείχνουν τη μετεξέλιξη της εκπαίδευσης όλα αυτά τα χρόνια».
Όσο για το αν όντως τα θέματα αυτά έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, η κ. Κανταράκη δήλωσε ότι οι ποινές και οι τιμωρίες που ήταν αυστηρές έχουν περάσει. «Η βία δεν είναι αποδεκτή και είναι απαράδεκτο να συμβαίνει. Όσον αφορά τις σχολικές υποδομές κρατώ κάποιες επιφυλάξεις, αλλά η κατάσταση έχει βελτιωθεί πάρα πολύ από εκείνη την εποχή και αυτά που πέρασε ο Παπαδιαμάντης».
Επισήμανε ότι το πιο σημαντικό στο βιβλίο είναι πως ανακαλύπτουμε μία συμπόρευση θεμάτων ιστορίας εκπαίδευσης και λογοτεχνίας. Απαντώντας στο ερώτημα γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσει το βιβλίο ο εκπαιδευτικός δήλωσε ότι μέσα από αυτό μπορεί να δώσει έμπνευση στα παιδιά, ένα ερέθισμα να διαβάσουν Παπαδιαμάντη προσπερνώντας το ζήτημα της γλώσσας που προκύπτει πάντα στην επιφάνεια ως πρώτη δυσκολία.
Η κ. Κανταράκη αναφέρθηκε και στην ανάγκη αναθεώρησης στη διδασκαλία του Παπαδιαμάντη προκειμένου να μην αντιμετωπίζονται τα κείμενά του ως ένα «ξερό» και «στεγνό» ανάγνωσμα ανάμεσα σε άλλα.
«Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε γενικότερα και τη διδασκαλία του Παπαδιαμάντη στα σχολεία όσον αφορά την επιλογή των αποσπασμάτων που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο λογοτεχνίας; Μήπως πρέπει να προσεγγίσουμε τα παιδιά με άλλα κείμενα που είναι πιο κοντά στη νεολαία; Με κείμενα που εξιτάρουν τη φαντασία τους και ενδιαφέρουν άμεσα για τα παιδιά γιατί «μιλούν» για τη ζωή τους πριν από 150 χρόνια;» είναι τα ερωτήματα που έθεσε η συγγραφέας.