Για το νερό της Πορταριάς, πέρα από ύβρεις κατά της Διεύθυνσης Υγείας, αυτό που έμεινε από το χθεσινό λίβελο Γαλάτη και τις απειλές του ότι θα …τσακίσει όποιον τον θίγει – με αποτέλεσμα να υπάρχει μαζικό κύμα μετανάστευσης από την πόλη λόγω φόβου και τρόμου – είναι η εικόνα μιας ανίκανης ΔΕΥΑΜΒ.
Η ιστορία με τα νερά της Πορταριάς δεν είναι άγνωστη, αλλά δυστυχώς διόλου διδακτική για τους ανεπίδεκτους μαθήσεως.
Η ΔΕΥΑΜΒ πλήρωνε ένα αντίτιμο στην Πορταριά για κάθε κυβικό νερό που μεταφερόταν στο δίκτυο του Βόλου, με συμφωνία που συνήψε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Λογική πράξη καθώς η ΔΕΥΑΜΒ δεν πραγματοποιούσε δαπάνες για τη συντήρηση του εξωτερικού υδραγωγείου της Πορταριάς, με εξαίρεση ορισμένα μικρά έργα, όπως ήταν η ανακύκλωση του νερού στον καταρράκτη, ώστε να βελτιστοποιηθούν οι παρεχόμενες ποσότητες νερού στον Βόλο. Η όποια πληρωμή για τη διάθεση νερού καταργήθηκε με τον ν. 3852/2010 (Καλλικράτης) οπότε η Πορταριά ενσωματώθηκε στον Δήμο Βόλου.
Η τιμολόγηση για τους κατοίκους της Πορταριάς, με την ένταξη στον καλλικρατικό Δήμο, ήταν εξαιρετικά ευνοϊκή, δεδομένου ότι από την πηγή Μάνα, απ’ όπου η ΔΕΥΑΜΒ τροφοδοτούνταν με πηγαίο νερό, η ετήσια απόληψη ήταν περί τα 2 εκ. κυβικά και το τίμημα 0,5 ευρώ ανά κυβικό, όταν η ΔΕΥΑΜΒ λόγω των δαπανών συντήρησης των δικτύων της χρέωνε σημαντικά μεγαλύτερα ποσά στους πολίτες του Βόλου.
Το συνδυαστικό πρόβλημα χρήμα και δαπάνες διογκώθηκε σήμερα.
Έγινε δυσθεώρητο για τη ΔΕΥΑΜΒ και τους πολίτες των πρώην Δήμων Βόλου και Ν. Ιωνίας, οι οποίοι μέσω των δικών τους πληρωμών λογαριασμών νερού και αποχέτευσης καλύπτουν τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του υδραγωγείου της Πορταριάς, αλλά και της άρδευσης, με ετήσια ποσά πολύ μεγαλύτερα των δαπανών για αγορά νερού την προηγούμενη δεκαετία. Και αυτό είναι το σημείο κρίσης προθέσεων και ενεργειών…
Σε ό,τι αφορά τέλος στο θέμα της δημόσιας υγείας. Όντως δολιοφθορές εμπόδισαν μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2015, την αποτελεσματική και μόνιμη λειτουργία συστημάτων χλωρίωσης. Γεννάται όμως ένα θέμα. Ο τελευταίος χλωριωτής που τοποθετήθηκε, καταστράφηκε τον Δεκέμβριο του 2015 και στη συνέχεια η ΔΕΥΑΜΒ, όπως τα ίδια τα γεγονότα και τα λεγόμενά τους μαρτυρούν, παραιτήθηκε από το καθήκον της, που είναι η διανομή ασφαλούς νερού στους πολίτες. Μπροστά στις δυσκολίες λοιπόν, επελέγη ο στρουθοκαμηλισμός… δεν υπάρχει πρόβλημα αφού δεν το βλέπουμε και άρα δεν θα πράξουμε το οτιδήποτε. Η ΔΕΥΑΜΒ το ίδιο έχει πράξει με την «ανεξαρτητοποίηση» χωριών στην άρδευση, όπου εγκατέλειψε την αποστολή της. Βεβαίως το θέμα του πόσιμου νερού είναι πιο κρίσιμο, καθώς σχετίζεται με τη δημόσια υγεία και επιπλέον. Η αδράνειά τους οδήγησε και θα οδηγεί στο χτύπημα και την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος.
*της Κατερίνας Τασσοπούλου