Πάνω από 700.000 ευρώ από δωρεές και… κουμπαράδες για αποκατάσταση ΧΑΝ Πηλίου στα 100 χρόνια της

«Δώστε μας ψηλά πλατάνια, δώστε μας ψηλά βουνά» σιγοτραγουδάει τηλεφωνικά ο Μαργαρίτης Σχοινάς και γελάει. Συνειδητοποιεί ότι μπορεί να έχουν περάσει 45 χρόνια από όταν πρωτοπήγε έφηβος στην κατασκήνωση ΧΑΝ στον Αη-Γιάννη του Πηλίου, αλλά θυμάται ακόμη την «κραυγή». Θυμάται κι άλλες, πολλές στιγμές από την κατασκήνωση, οι αναμνήσεις από τα καλοκαίρια που βίωσε εκεί είναι πηγαίες και ανεξίτηλες. «Θυμάμαι τις μεγάλες πεζοπορίες που κάναμε σε όλα τα χωριά του Πηλίου, που τις αποκαλούσαμε «σαφάρι» – το μικρό «σαφάρι» κρατούσε 3 μέρες, το μεγάλο 7 και κοιμόμασταν σε πλατείες, σε εκκλησίες, σε σχολεία» λέει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην «Κ».
Αναπολεί τις θεματικές βραδιές στο θεατράκι με αυτοσχεδιασμούς – «μια φορά με καουμπόηδες, άλλη με Ινδιάνους, άλλη φορά είχαμε κάνει βραδιά με θέμα την εισβολή των εξωγήινων» αναφέρει. Θυμάται τον χρόνο που περνούσαν στο μοναδικό, όπως το περιγράφει, περιβάλλον της κατασκήνωσης – «χωρίς πολυτέλειες, μες στην άγρια ομορφιά της φύσης». «Δεν έχω ζήσει καμία άλλη περίοδο της ζωής μου πιο εκτεθειμένος στη φύση» δηλώνει.
«Εμένα πήγε και ο παππούς μου και ο πατέρας μου και ο γιος μου στην κατασκήνωση αυτή» σημειώνει ο οινοποιός Στέλιος Μπουτάρης. «Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ετοίμαζε ουσιαστικά πολίτες η κατασκήνωση – μέσα από την πλάκα, την καλοπέραση, τη σκληραγώγηση, σου μάθαινε τις υποχρεώσεις σου προς τον εαυτό σου, αλλά και προς την ομάδα σου» τονίζει. Εξηγεί πως υπήρχε πρόγραμμα διευθέτησης της σκηνής και στη συνέχεια κάθε σκηνή έπρεπε να κάνει κάποια δουλειά – «αποψίλωση ή άσπρισμα της πέτρας, η ομαδικότητα γενικά ήταν και είναι πάντα πολύ ψηλά στη ΧΑΝ» λέει. Ο ίδιος πήγε για πρώτη φορά ως κατασκηνωτής το 1974, όταν η ΧΑΝ Πηλίου γιόρταζε 50 χρόνια από την ίδρυσή της και θυμάται πως ήταν εκεί κατά την εισβολή της Κύπρου στις 20 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς.

Φέτος η κατασκήνωση, η οποία είναι η παλαιότερη της χώρας, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ΧΑΝ Θεσσαλονίκης Ιωάννης Σωσσίδης, γιορτάζει 100 χρόνια λειτουργίας. Αλλά για αρκετούς μήνες επικρατούσε έντονη ανησυχία πως δεν θα άνοιγε το 100ό καλοκαίρι από την ίδρυσή της. Κι αυτό γιατί η κακοκαιρία «Daniel», που έπληξε τον περασμένο Σεπτέμβριο τη Θεσσαλία, προκάλεσε σημαντικές καταστροφές στις εγκαταστάσεις της, που σύμφωνα με τον κ. Σωσσίδη ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο ευρώ.
«Η καταστροφή έγινε μια μέρα μετά το τέλος της τελευταίας κατασκηνωτικής περιόδου – δεν μπορείτε να φανταστείτε τα συναισθήματα που είχαμε στην αρχή, λέγαμε ότι στην εκατονταετία πάνω δεν θα μπορέσουμε να λειτουργήσουμε» δηλώνει ο πρόεδρος της ΧΑΝ Αθηνών Γιώργος Παπαδάκης.
Εξαιτίας της κακοκαιρίας καταστράφηκαν τα ηλεκτρολογικά και υδραυλικά δίκτυα, όπως και το δίκτυο πυρόσβεσης της κατασκήνωσης, αλλά και το τοιχίο αντιστήριξης πρανών του ρέματος, οι οικισμοί φιλοξενίας των κατασκηνωτών και των στελεχών κι άλλοι κοινόχρηστοι χώροι, όπως η τραπεζαρία και το θεατράκι και ένα κομμάτι του ιατρείου, αναφέρει ο κ. Σωσσίδης. Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Νοέμβριο κατέγραφαν τις ζημιές. Καθώς περνούσε ο καιρός, ο κόσμος της ΧΑΝ Πηλίου ρωτούσε τι θα γινόταν το ερχόμενο καλοκαίρι. Θα ακουγόταν η «κραυγή» στον Αη-Γιάννη;

75.000 ευρώ για
ολοκλήρωση εργασιών
«Με έπαιρναν άνθρωποι και μου έλεγαν ανοίξτε λογαριασμό, θέλω να συμβάλω, έβλεπα παιδιά στον δρόμο, στην Τσιμισκή, με ρωτούσαν αν θα ανοίξει το καλοκαίρι η κατασκήνωση και έκλαιγαν» σημειώνει ο κ. Σωσσίδης. Αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου αποφάσισαν να ξεκινήσουν να συγκεντρώνουν χρήματα για την ανάπλασή της.
Κάποιες δωρεές ήταν πολύ μεγάλες, όπως αυτή της Εταιρείας Κοινωνικής Προσφοράς Ελληνικού Εφοπλισμού «ΣΥΝ-ΕΝΩΣΙΣ» – η οποία ανέλαβε τη συνολική χρηματοδότηση της αποκατάστασης των πρανών του υδατορέματος και της ανακατασκευής του τοιχίου με συρματοκιβώτια – που ξεπέρασε τα 200.000 ευρώ.
Ανταποκρίθηκαν επίσης δεκάδες επιχειρήσεις, παρέχοντας τον απαραίτητο εξοπλισμό, υπηρεσίες ή χρηματικά ποσά, όπως και ιδιώτες. Όσοι αγαπούν την κατασκήνωση στήριξαν την προσπάθεια με όποιον τρόπο μπορούσαν. «Πολλά παιδιά έσπασαν τους κουμπαράδες τους κι έβαλαν πέντε και δέκα ευρώ, κι άλλα είπαν τα κάλαντα τα Χριστούγεννα για να συμβάλουν» λέει ο κ. Σωσσίδης. Εντέλει, μέσα σε λίγους μήνες συγκέντρωσαν περισσότερα από 700.000 ευρώ, με μόνο τα 40.767,30 εξ αυτών να προκύπτουν από κρατική επιχορήγηση, σημειώνει.
«Έγινε μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να είμαστε τώρα στην ευχάριστη θέση να μπορούμε να πούμε πως θα λειτουργήσει η κατασκήνωση» τονίζει στην «Κ» ο κ. Παπαδάκης «και θέλω να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όσους συνετέλεσαν με χορηγίες και δωρεές για να ανοίξει και φέτος η ΧΑΝ Πηλίου – ευαισθητοποιήθηκαν ταχύτατα».
Η συμβολή του κόσμου και η στήριξη ήταν συγκινητικές, συμπληρώνει ο κ. Σωσσίδης.
Όμως, παρά τη μεγάλη προσφορά, ο κ. Σωσσίδης αναφέρει πως τους λείπει ακόμη ένα ποσό 75.000 ευρώ για την ολοκλήρωση δύο οικίσκων διαμονής των κατασκηνωτών, την αποκατάσταση της κοίτης του ρέματος και για φυτεύσεις, όπως και ένα επιπλέον μεγαλύτερο ποσό για τις κατοικίες του προσωπικού υποστήριξης, οι οποίοι φέτος θα μείνουν σε δωμάτια στον Αη-Γιάννη. Αλλά είναι αισιόδοξος. «Ο κόσμος της ΧΑΝ, δεν πρόκειται να την αφήσει να «σβήσει»».