Του Βασίλη Κουτσιαρή,
συγγραφέα παιδικών βιβλίων
Α’ Μέρος
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μου σε παιδικά βιβλία, σας παρουσιάζω τέσσερα βιβλία που ξεχώρισα: «Η κακή μέρα της Κόνι» του Τομ Πέρσιβαλ (εκδ. Ψυχογιός), «Μυστηριώδη ίχνη στη λίμνη Λοχ Νες» της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου (εκδ. Διόπτρα) και «Το Νησί του Ελέφαντα» του Leo Timmers (εκδ. Άγκυρα). Αγαπημένο, «Οι Γέφυρες» του Τομ Πέρσιβαλ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίκαρος. Ένα βιβλίο για τη δύναμη της ανάγνωσης. Εύχομαι σε όλους καλή σχολική χρονιά!
Βιβλία που ξεχώρισαν:
Η κακή μέρα της Κόνι
Κείμενο – εικόνες: Τομ Πέρσιβαλ
Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου
Ψυχογιός
Μόνο δυο μέρες απέμεναν από τα γενέθλιά της κι η Κόνι ήταν ενθουσιασμένη! Εκτός από τη μαμά, τον μπαμπά και τον Άρτσι, που ζούσαν μαζί στο σπίτι, θα έρχονταν στα γενέθλιά της η γιαγιά, ο παππούς και τα ξαδέρφια της. Την επόμενη μέρα η Κόνι βγήκε στον κήπο και άρχισε να τρέχει με το σκυλάκι της, όταν ξαφνικά άρχισε να χιονίζει. Το χιόνι ήταν τόσο πολύ, που ούτε ο ταχυδρόμος κατάφερε να φτάσει εκεί για να της φέρει τις κάρτες και τα δώρα της, ούτε ο μπαμπάς μπόρεσε πάει στα μαγαζιά και να ψωνίσει για το πάρτι.
Τη μέρα των γενεθλίων της, η Κόνι πετάχτηκε από το κρεβάτι για να ετοιμαστεί. Όμως, κανένας δε χτύπησε την πόρτα της. Η γιαγιά, ο παππούς και τα ξαδέρφια της δεν μπορούσαν να έρθουν, γιατί είχαν κλείσει όλοι οι δρόμοι από το χιόνι. Ξαφνικά όλα έγιναν κομμάτια για την Κόνι! Δεν έπρεπε να είναι έτσι τα γενέθλιά της!
Ο Άρτσι την πλησίασε και της πρότεινε να κάνουν μαζί λίγο έλκηθρο γενεθλίων. Εκείνη δέχτηκε, και καθώς κατέβαιναν με φόρα τον λόφο, το μικρό κορίτσι άρχισε να χαμογελάει, σβήνοντας έτσι μερικές από τις πιο λεπτές ραγισματιές…
Ένα υπέροχο βιβλίο για τη διαχείριση της απογοήτευσης και την προσαρμοστικότητα. Ακόμη κι όταν τίποτε δεν έχει πάει όπως το έχουμε προγραμματίσει, οφείλουμε να κάνουμε υπομονή και να μην απογοητευόμαστε. Σίγουρα υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση, αλλά για να τη βρούμε, θα πρέπει να είμαστε ήρεμοι. Μεγάλο ρόλο σε αυτό θα παίξουν και οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα μας, που μας αγαπάνε και μας στηρίζουν.
Η «κακή μέρα της Κόνι» είναι το όγδοο βιβλίο του πολύ επιτυχημένου Άγγλου συγγραφέα – εικονογράφου Τομ Πέρσιβαλ, που κυκλοφορεί στη σειρά «Μεγάλα πολύχρωμα συναισθήματα» των εκδόσεων Ψυχογιός. Ανάμεσά τους τα αγαπημένα μου: «Τα φτερά του Νόρμαν» και «Ο θυμός του Τόμι».
Μυστηριώδη ίχνη στη λίμνη Λοχ Νες
Τζένη Κουτσοδημητροπούλου
Εικόνες: Λίλα Καλογερή
Ηλικία: 8+
Διόπτρα
Αυτό το καλοκαίρι ο Ορέστης θα το περνούσε με τον πατέρα του σε μια πόλη της Σκοτίας, το Ινβερνές, με μια δεύτερη μαμά – αφού ο μπαμπάς ξαναπαντρεύτηκε – και τα δυο της παιδιά. Δεν του πολυάρεσε και μόλις φόρτισε το καινούριο του κινητό, κατέβασε την εφαρμογή Πορτολάνος και έστειλε ως «Όρι» μήνυμα στο πόρτο-μπλαμπλά. Εκεί οι φίλοι του τού έγραψαν για τα μυστήρια της πρωτεύουσας των Χάιλαντς και κείνος ευχήθηκε το νέο μέρος να μην τον απογοητεύσει.
Μόλις έφτασε στο σπίτι, δεν άργησε να καταλάβει, πως με τα δυο παιδιά, τον Γκλεν και την Έλλα – που ήταν σε κοντινή ηλικία με κείνον – θα κάνανε καλή παρέα. Εκείνος τους μίλησε για το πόρτο-κουίζ και κείνοι του υποσχέθηκαν να τον ξεναγήσουν στο Ινβερνές.
Πράγματι, την επόμενη μέρα επισκέφτηκαν το θρυλικό κάστρο του Ινβερνές, ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στο κέντρο της πόλης και μετά κατευθύνθηκαν στην κεντρική πλατεία. Εκεί, μια παρέα γερόντων μιλούσε για τη Νέσι, το θρυλικό τέρας της λίμνης Λοχ Νες. Τα τρία παιδιά πλησίασαν κρυφά κι άκουσαν κάποιον από την παρέα να λέει: «Την είδε προχθές το απόγευμα και ο Ντόναλντ Σκοτ!». Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα υπήρχε σίγουρα στον Πορτολάνο. Ο Ορέστης μπήκε στους πόρτο-χάρτες και το επιβεβαίωσε. Η αυριανή μέρα τους στη λίμνη Λοχ Νες θα είχε πραγματικά τεράστιο ενδιαφέρον…
Άλλο ένα βιβλίο της πολύ ενδιαφέρουσας σειράς «Κατάσκοποι της Γεωγραφίας» κυκλοφόρησε. Πρόκειται για μια σειρά που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά από τα πρώτα κιόλας βιβλία της. Κι όχι άδικα, αφού διαφορετικοί ήρωες κάθε φορά εξερευνούν χώρες (Ρουμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.ά.) και μπλέκουν σε περιπέτειες γεμάτες μυστήριο.
Στη συγκεκριμένη ιστορία ο ήρωάς μας ταξιδεύει στο Ινβερνές της Σκοτίας. Μαζί με δυο καινούριους φίλους θα αναζητήσουν το τέρας της διάσημης λίμνης Λοχ Νες. Με την καλοδουλεμένη πλοκή, την αγωνία να κορυφώνεται σταδιακά, τις πανέμορφες εικόνες της εικονογράφου και φυσικά το ανατρεπτικό φινάλε η ιστορία θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό μικρό αναγνώστη. Γιατί, φτάνοντας στο τέλος, θα νιώσει πως περπάτησε και κείνος στην πανέμορφη και μυστηριώδη Σκοτία και γνώρισε λίγο από τον πολιτισμό και την ιστορία της. Όσο για το θρυλικό Τέρας, θα κλείσει το βιβλίο ικανοποιημένος πως ίσως και σήμερα περιπλανιέται εκεί, στα σκοτεινά νερά του.
Το Νησί του Ελέφαντα
Κείμενο – εικόνες: Leo Timmers
Μετάφραση: Άννα Δ. Αργυράκη
Άγκυρα
Μια μέρα ο Ελέφαντας παρασύρθηκε από μια καταιγίδα. Η βάρκα του καταστράφηκε και κείνος κολυμπούσε για ώρες, ώσπου αντίκρισε ένα μικροσκοπικό νησί. Ίσα ίσα που χωρούσε όρθιος εκεί πάνω. Άρχισε να φωνάζει δυνατά, αλλά δεν έβλεπε κανέναν στον ορίζοντα. Ήθελε τόσο πολύ να φύγει, αλλά πώς θα γινότανε αυτό;
Μετά από δυο μέρες είδε να τον πλησιάζει μια βάρκα. Χαρούμενος πήδηξε μέσα, χωρίς να σκεφτεί πως η βάρκα παραήταν μικρή για κείνον. Το αποτέλεσμα ήταν να διαλυθεί. Όμως, δεν απογοητεύτηκε. Με τα σκοινιά και τα ξύλα της βάρκας έφτιαξε μια εξέδρα πάνω από το νησάκι του για να χωρέσουν και οι δυο.
Ευτυχώς, τότε εμφανίστηκε ένα ιστιοφόρο. Οι δυο ναυαγοί πήδηξαν μέσα, αλλά και πάλι το σκάφος δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος κι άρχισε να μπάζει νερά. Με τα ξύλα και πανιά του ιστιοφόρου η εξέδρα έγινε ακόμα μεγαλύτερη, ώστε να χωράνε πλέον τρεις…
Ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες από τις εκδόσεις Άγκυρα. Πρόκειται για το «Νησί του Ελέφαντα» του πολυβραβευμένου και πολυμεταφρασμένου Leo Timmers. Το βιβλίο έχει συμπεριληφθεί στα 10 καλύτερα εικονογραφημένα βιβλία από τους New York Times για το 2022 και τιμήθηκε με το Βραβείο εικονογραφημένου βιβλίου (Teach Early Years Awards 2022).
Το βιβλίο αναφέρεται στην αισιοδοξία και στην πίστη ότι όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν βρεθούμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να μην απελπιστούμε και να ενεργοποιήσουμε την εφευρετικότητα και τη φαντασία μας. Το βιβλίο εστιάζει και στη συνεργασία που απαιτείται προκειμένου να δοθεί λύση, αλλά και στην ευθύνη που έχουμε για τους άλλους, ιδιαίτερα όταν – ακόμη κι άθελά μας – τους φέρνουμε και κείνους στην ίδια δυσμενή θέση με μας.
«Οι σύνθετες και παιχνιδιάρικες εικόνες του θα εμπνεύσουν τους μικρούς αναγνώστες για ευφάνταστες κατασκευές που θα βρουν στις γεμάτες με μηχανικές λεπτομέρειες πολύχρωμες σελίδες του».
Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα πρόταση, που αξίζει της προσοχής μας.
Αγαπημένο βιβλίο
Οι Γέφυρες
Κείμενο – εικόνες: Τομ Πέρσιβαλ
Μετάφραση: Φίλιππος Μανδηλαράς
Ίκαρος
Η Μία ένιωθε μοναξιά, γιατί οι γονείς της δεν είχαν χρόνο να παίξουν μαζί της. Φανταζόταν πως ζούσε σε ένα μικρό νησάκι στη μέση του πελάγους. Σε έναν τόπο γυμνό και άδειο που δεν είχε με τι να τον γεμίσει. Μια μέρα βρήκε έξω από την πόρτα της ένα βιβλίο! Ενθουσιάστηκε! Ήταν το πρώτο ολόδικό της βιβλίο. Μόλις άρχισε να το διαβάζει, το νησάκι της έπαψε να είναι τόσο άδειο. Μάλιστα, αντίκρισε και μια στενή γέφυρα. Περπάτησε πάνω της αν και φοβόταν λιγάκι, γιατί ήταν αρκετά χαλαρά τα σανίδια της. Όσο όμως διάβαζε, τόσο πιο στερεή γινόταν. Δεν άργησε να καταλάβει πως η γέφυρα την οδηγούσε κάπου. Μπήκε μέσα σε ένα κτίριο που ήταν γεμάτο βιβλία! Ποτέ της δεν είχε δει τόσα πολλά βιβλία. «Δημόσια Βιβλιοθήκη» ήταν το όνομά του. Χωρίς να χάνει χρόνο άρχισε να διαβάζει. Όσο περισσότερο διάβαζε, τόσο περισσότερες γέφυρες εμφανίζονταν μπροστά της…
Δεύτερο βιβλίο που παρουσιάζω σήμερα από τον αγαπημένο Τομ Πέρσιβαλ. Πρόκειται για τις «Γέφυρες», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ίκαρος. Αξίζει να αναφερθεί πως από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορούν εξαιρετικά βιβλία του, όπως: «Η θάλασσα είδε» και «Το Ποτάμι».
Πρόκειται ίσως για το μοναδικό βιβλίο που παρουσιάζει με τόσο ευφάνταστο και πρωτότυπο τρόπο τη δύναμη της ανάγνωσης και γενικότερα την αξία της φιλαναγνωσίας. Ένα βιβλίο εμπλουτίζει τις γνώσεις, ανοίγει τους ορίζοντες, ενεργοποιεί τη φαντασία, ξεκουράζει, ηρεμεί και αποτελεί αντίδοτο στη μοναξιά. Όλα αυτά, αλλά και πολύ περισσότερα μεταφέρονται αβίαστα μέσα από μια ακόμη εκπληκτική ιστορία του συγγραφέα, που σε συνδυασμό άλλοτε με τις μελαγχολικές και άλλοτε με τις γεμάτες αισιοδοξία εικόνες του καταφέρνει να δημιουργήσει ένα βιβλίο, που αξίζει να βρίσκεται σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη.
Όσο για το πώς μπορούν οι ενήλικες να οδηγήσουν τα παιδιά σε νέες γέφυρες και νέους προορισμούς, δίνεται η απάντηση στο βιβλίο. Στην αρχή με μια ευγενική κυρία, αλλά και στο τέλος με τη μεγαλύτερη πια σε ηλικία Μία. Είναι μια απλή κίνηση, που κρύβει όμως μέσα της απέραντη αγάπη.