Π. Σκοτινιώτης: Χωρίς την υπεράσπιση του δημοκρατικού πλαισίου, η προσφυγική μνήμη ακρωτηριάζεται

Σχολιάζοντας σημερινή ανακοίνωση των τοπικών προσφυγικών πολιτιστικών συλλόγων για το θέμα της συναυλίας της Εστουδιαντίνας, ο Π. Σκοτινιώτης σημειώνει τα εξής:
«Έχοντας ―με τις κατά καιρούς ιδιότητές μου, αλλά και πέραν αυτών, ως πολίτης― μακρά και εξαιρετικά γόνιμη συνεργασία με τους τοπικούς προσφυγικούς συλλόγους, αισθάνομαι ότι δικαιούμαι να σχολιάσω τη σημερινή ανακοίνωση των διοικήσεών τους, χωρίς —πιστεύω— τον κίνδυνο να μου αποδοθεί η μομφή του «όψιμου υποστηρικτή της προσφυγικής μνήμης».
Με όλη, λοιπόν, τη μεγάλη εκτίμηση για τη διαχρονική δράση των συλλόγων αυτών, θεωρώ ότι η συγκεκριμένη ανακοίνωση αφήνει πικρή γεύση. Όχι μόνο γιατί οι διοικήσεις τους υποβαθμίζουν ένα μείζον θέμα δημοκρατίας σε ζήτημα «αντιπαράθεσης μεταξύ του κυρίου Ανδρέα Κατσιγιάννη και του Δήμου Βόλου», στην οποία, όπως υποστηρίζουν, επέλεξαν να μη «συρθούν». Αλλά, ακόμη περισσότερο, γιατί εμμέσως πλην σαφώς εμπλέκονται στο πραγματικό πρόβλημα που έχει τεθεί, τασσόμενες με το μέρος του «θύτη». Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες αυτές τις μέρες απέφυγαν ―και το αποφεύγουν και στην ανακοίνωσή τους― να διατυπώσουν έστω και μια ήπια διαφωνία για την «εντολή από ψηλά» να εκτοπιστεί από το φυσικό της χώρο —αν όχι από την πόλη μας— η συναυλία της Εστουδιαντίνας, στην οποία μάλιστα και οι ίδιοι ήταν συνδιοργανωτές.
Οι διοικήσεις των προσφυγικών συλλόγων είμαι βέβαιος πως αντιλαμβάνονται πολύ καλά ότι το πρόβλημα που προέκυψε δεν είναι ανάμεσα στους όψιμους και στους διαχρονικούς υποστηρικτές της προσφυγικής μνήμης, αλλά ανάμεσα σε αυτούς αντιδρούν και σε αυτούς που σιωπούν —ή και στηρίζουν— αυτό που συμβαίνει στην πόλη μας εδώ και πάνω από οκτώ χρόνια: δηλαδή, πως όποιος και ό,τι δεν υποτάσσεσαι στο τοξικό δημαρχιακό καθεστώς, πρέπει να συνθλιβεί.
Μακριά από μένα οι υποδείξεις. Πιστεύω, όμως, ότι στην υπεράσπιση του δημοκρατικού πλαισίου, η θέση των προσφυγικών συλλόγων είναι στην πρώτη γραμμή. Διότι αναπόσπαστο στοιχείο της προσφυγικής μνήμης είναι και οι δημοκρατικοί αγώνες του προσφυγικού κόσμου ήδη από τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής του στην πόλη μας, ακόμη και σε εποχές που αυτό συνεπαγόταν ανείπωτες θυσίες. Αν αυτό το στοιχείο αποκοπεί, η ιστορική μνήμη ακρωτηριάζεται».