Τοπικά

«Όταν θέλεις, μπορείς…» να κόψεις το κάπνισμα – Έπαινος σε μαθητές του 6ου Γυμνασίου στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων

Με έπαινο βραβεύτηκαν δυο μαθητές του Παραρτήματος του 6ου Γυμνασίου Βόλου που λειτουργεί στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου, για το κείμενο «Όταν θέλεις, μπορείς…», που έγραψαν στο πλαίσιο συμμετοχής του σχολείου στον διαγωνισμό Smoke Free Greece, τον οποίο διοργανώνει το Ερευνητικό Εργαστήριο George D. Behrakis της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας και το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος με στόχο τη μείωση του καπνίσματος στη χώρα μας. Στο κείμενό τους οι δυο μαθητές περιγράφουν τις προσπάθειες που κατέβαλλαν για να κόψουν τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος, διαλέγοντας τον δρόμο της γυμναστικής με όργανα πλαστικά μπουκάλια και κοντάρια από σκούπες.

Όπως αναφέρει η διευθύντρια του σχολείου κ. Αναστασία Χατζηπλή, «στον συγκεκριμένο διαγωνισμό συμμετείχαν δυο μαθητές από την Α’ και Γ’ Γυμνασίου, οι οποίοι έγραψαν από κοινού ένα κείμενο για τις προσπάθειες, που κάνουν για να κόψουν τη βλαβερή συνήθεια του καπνίσματος. Μέσα από το κείμενο διαφαίνεται η μεγάλη ανάγκη για να αλλάξουν γενικότερα τη ζωή τους και να τη θέσουν εκ νέου σε σωστές βάσεις. Επίσης, γίνεται αντιληπτό ότι με ελάχιστα μέσα μπορεί κανείς να καταφέρει πολλά. Καθημερινά κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μπουν στη διαδικασία διακοπής του καπνίσματος. Και μόνο το πλαίσιο, ο χώρος δηλαδή που ζουν όχι μόνο δεν ευνοεί τη διακοπή, αλλά αντίθετα τους οδηγεί στο κάπνισμα, γιατί θεωρείται ως ένας τρόπος αποφόρτισης και αποφυγής από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Έτσι, οι μαθητές μας, όντας ευρηματικοί, χρησιμοποίησαν απλά, καθημερινά αντικείμενα, πλαστικά μπουκάλια νερού και κοντάρια σκούπας προκειμένου να γυμναστούν. Κάνοντας γυμναστική δεν άργησαν να διαπιστώσουν ότι οι αντοχές τους στα αθλήματα ήταν περιορισμένες λόγω της κακής συνήθειας του καπνίσματος. Συνειδητοποίησαν ότι για να επανακτήσουν τις δυνάμεις τους έπρεπε να κόψουν το κάπνισμα. Με την ενασχόλησή τους με τη γυμναστική και απαλλαγμένοι από το κάπνισμα κατάφεραν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους και να ξεφύγουν από τα προβλήματα που τους απασχολούσαν» προσέθεσε.

Σχετικά με τη διάκριση και την απονομή του επαίνου στους δυο μαθητές, η κ. Χατζηπλή τόνισε ότι «ένιωσαν μεγάλη χαρά όταν τους ανακοινώθηκε ότι βραβεύτηκαν. Τα πρόσωπά τους άλλαξαν σαν να έφυγαν έστω και για λίγο οι έννοιες και τα προβλήματα» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.
Να αναφερθεί ότι το παράρτημα του 6ου Γυμνασίου Βόλου λειτουργεί μέσα στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου για 16 συνεχή έτη και οι μαθητές είναι όλοι αλλοδαποί από διάφορες χώρες, όπως Αλβανία, Βουλγαρία, Συρία, Πακιστάν κ.λπ., ηλικίας 18-21 ετών. Φοιτούν 38 παιδιά στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου. Οι αίθουσες του σχολείου είναι τρία κελιά κατάλληλα διαμορφωμένα, ώστε να γίνουν αίθουσες διδασκαλίας και οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να τους εμφυσήσουν την αγάπη για τη γνώση και για τις αξίες της ζωής. Επίσης, οι μαθητές δραστηριοποιούνται και συμμετέχουν σε πολλές σχολικές δραστηριότητες και σε διάφορα προγράμματα, τα οποία έχουν ως στόχο την ενδυνάμωση της προσωπικότητάς τους.

Όταν θέλεις, μπορείς…
Το κείμενο των δυο μαθητών με τίτλο «Όταν θέλεις, μπορείς…» έχει ως εξής:
«Όταν πρωτομπήκαμε στη φυλακή καπνίζαμε ακόμη πιο πολύ από ό,τι όταν ήμασταν έξω. Το κάναμε γιατί το άγχος ήταν μεγάλο αυτό που ζούσαμε ήταν πολύ άσχημο και με το τσιγάρο ξεχνιόμασταν. Δεν θέλαμε να σκεφτόμαστε ότι είμαστε κλεισμένοι όλη μέρα. Σιγά σιγά όσο πέρναγε ο καιρός το ζήταγε όλο και περισσότερο ο οργανισμός μας, αλλά μάθαμε από τους καθηγητές μας στο σχολείο πόσο κακό κάνει το τσιγάρο, όχι μόνο γιατί ξοδεύεις αρκετά χρήματα, αλλά και γιατί πειράζει την υγεία μας και μπορεί να αρρωστήσουμε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν το σκεφτόμασταν καθόλου, όμως μιλώντας και μεταξύ μας διαπιστώσαμε ότι δεν είχαμε την ίδια δύναμη και αντοχή που είχαμε έξω.
Αποφασίσαμε να το κόψουμε και ψάχναμε τον τρόπο να το αποφύγουμε γιατί ήταν πολύ πολύ δύσκολο. Καπνίζουμε πολλά χρόνια και είναι η πρώτη φορά που το προσπαθούμε αυτό. Εδώ και 15 μέρες εγώ και ο φίλος μου ξεκινήσαμε γυμναστική εδώ στη φυλακή. Θέλουμε να αποκτήσουμε αντοχή και δύναμη. Κάναμε γυμναστική και όταν ήμασταν έξω, αλλά με το κάπνισμα δεν μας ωφελούσε. Εδώ στη φυλακή όμως δεν έχουμε γυμναστήριο και έτσι αποφασίσαμε σε ένα σημείο της, στον διάδρομο του καφενείου, να κάνουμε κάμψεις και μονόζυγο σε μια σιδερένια πόρτα όταν βγαίνουμε έξω, ή μέσα στον θάλαμο όταν μας κλείνουν. Είχαμε βάλει σφουγγάρια εκεί που ακουμπούσαμε στα σίδερα της πόρτας για να μην πονάνε τα χέρια μας, αλλά μας τα έβγαλαν και τώρα τα χέρια μας έχουν κάλους. Έχουμε φτιάξει αυτοσχέδια βάρη με μπουκάλια γεμάτα με νερό και τα στερεώσαμε πάνω σε τρία κοντάρια σκούπας, γιατί απαγορεύεται να έχουμε αθλητικά μηχανήματα και με αυτά γυμναζόμαστε καθημερινά τουλάχιστον για 2 ώρες. Βλέπουμε να αλλάζει το σώμα μας προς το καλύτερο, εκτονώνονται τα νεύρα μας, περνάει η ώρα ευχάριστα, νιώθουμε πιο ξαλαφρωμένοι. Έχουμε μεγαλύτερη αντοχή, κοιμόμαστε κουρασμένοι το βράδυ και αντιμετωπίζουμε διαφορετικά, πιο ήρεμα τα προβλήματά μας. Όταν θέλουμε να κάνουμε τσιγάρο η αλήθεια είναι ότι είμαστε λίγο ζορισμένοι, αλλά ξεχνιόμαστε με τη γυμναστική. Φεύγει το μυαλό μας από άσχημα πράγματα από τα θέματα που μας απασχολούν, την ποινή μας, την οικογένειά μας, την έλλειψη ελευθερίας. Έχουμε κάτι να ασχοληθούμε για να μην τρελαθούμε. Και είναι πολύ ωραίο. Νιώθουμε ζωντανοί, φεύγει η στεναχώρια και βλέπουμε διαφορετικά τη ζωή εδώ στη φυλακή
Μ. & Γ.».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το