Λίγες ημέρες μετά από το 10ο International Athens Tattoo Convention, το οποίο πραγματοποιήθηκε το τριήμερο 13-15 Μαϊου στην Αθήνα και για μία ακόμη χρονιά προσέλκυσε χιλιάδες φίλους του τατουάζ, ο tattoo artist Λέανδρος Αργυρόπουλος μίλησε για το φετινό φεστιβάλ, αλλά και την τέχνη που ασκεί τα τελευταία χρόνια. Ο 36χρονος καλλιτέχνης δερματοστιξίας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια άφησε την Αθήνα και συνεργάζεται με το στούντιο «Zaratustra» στο Βόλο, αναφέρθηκε στο επάγγελμα που διάλεξε και τη σχέση των Βολιωτών με το τατουάζ.
Η συνάντηση με τον Λέανδρο Αργυρόπουλο έγινε στο χώρο που εργάζεται. Το στούντιο ήταν γεμάτο από ζωγραφιές και προσωπογραφίες, με τα σχέδια και τα χρώματα στους τοίχους να μαρτυρούν την αγάπη του για το τατουάζ.
Άλλοτε λιτά κι άλλοτε πιο σύνθετα και με περίπλοκα σχέδια, τα τατουάζ έγιναν μόδα που πλέον γνωρίζει άνθηση. «Κρίνοντας από την κίνηση που έχουμε αυτά τα δύο χρόνια που συνεργάζομαι με το συγκεκριμένο στούντιο, μπορώ να πω ότι οι Βολιώτες αγαπούν το τατουάζ. Όντως, είναι της μόδας να κάνεις τατουάζ. Άλλαξαν βέβαια και οι εποχές. Πιο παλιά υπήρχε η αντίληψη ότι για να έχεις τατουάζ, πρέπει να είσαι είτε ναυτικός, είτε να έχεις κάνει φυλακή. Όχι πως δεν έχουν μείνει ακόμη αυτά τα μυαλά, αλλά σίγουρα σήμερα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Και με το τατουάζ και με το piercing. Πάντως, σε 40 χρόνια από τώρα, η γενιά μας θα είμαστε παππούδες με τατουάζ. Θα βλέπεις στα καφενεία να έχουν χτυπημένα tattoos», είπε χαμογελώντας ο Λέανδρος Αργυρόπουλος, ο οποίος συμπλήρωσε: «Βέβαια, ο καθένας κάνει tattoo για τους δικούς του λόγους κι αυτό το σέβομαι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι μία τέχνη που γνωρίζει άνθηση τα τελευταία χρόνια. Αυτό επιβεβαιώθηκε και στο φετινό Convention που έγινε στην Αθήνα και προσέλκυσε πλήθος κόσμου. Ήταν ωραία εμπειρία. Όλος αυτός ο κόσμος, οι καλλιτέχνες, οι επισκέπτες, υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός. Στο Athens Tattoo Convention έρχονται απ’ όλη την Ελλάδα για να το παρακολουθήσουν και εξελίχθηκε για μία ακόμη φορά σε μία μεγάλη γιορτή για το τατουάζ».
Στη συνέχεια μίλησε για το πώς προέκυψε η ενασχόλησή του με τη δερματοστιξία: «Κατ’ αρχήν μου άρεσε ως μορφή τέχνης πάνω στο σώμα. Σίγουρα πρόκειται για κάτι το διαφορετικό. Προσωπικά έπαιξε ρόλο και η αγάπη μου για τη ζωγραφική. Από μικρός, όσο με θυμάμαι δηλαδή, ζωγραφίζω. Η ενασχόλησή μου με το τατουάζ μετράει γύρω στα πεντέμισι χρόνια και προέκυψε μέσα από την ανάγκη να προχωρήσω πάνω σ’ αυτό που αγαπώ. Το τατουάζ στην ουσία είναι ζωγραφική στο δέρμα. Ζωγραφίζεις πάνω σε άλλον καμβά και με διαφορετικά υλικά».
Ο Λέανδρος Αργυρόπουλος αναφέρθηκε στα στοιχεία που πρέπει να έχει κάποιος που ασχολείται με το τατουάζ: «Η σημαντικότερη προϋπόθεση για μένα είναι να ζωγραφίζεις καλά και χρόνια. Να αγαπάς αυτό που κάνεις. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι αυτοδίδακτοι, όπως κι εγώ. Άλλοι ήταν τυχεροί, μπήκαν σε ένα στούντιο και μαθήτευσαν στο πλευρό κάποιου που ήταν ήδη στο επάγγελμα. Τα τελευταία χρόνια βγήκαν κάποιες ιδιωτικές σχολές, που κάνουν μαθήματα δερματοστιξίας. Επιχειρηματικά σκεπτόμενοι, καλά έκαναν και τα έβαλαν. Όμως το να πας σε μία σχολή και δίχως να έχεις σχέση με τη ζωγραφική ή φερ’ ειπείν δεν διαθέτεις σταθερό χέρι και να θεωρείς ότι μέσα από λίγα μαθήματα θα βγεις καλλιτέχνης, είναι μεγάλο λάθος. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να μπεις αύριο-μεθαύριο στην αγορά και να κάνεις ζημιά σε κάποιον, είτε από θέμα υγιεινής, είτε να φτιάξεις τερατουργήματα. Μην έχοντας σχέση με το αντικείμενο, δεν μπορείς να ασχοληθείς. Η σχολή θα σου μάθει πέντε-δέκα κόλπα, αλλά μέχρι εκεί».
Ο νεαρός tattoo-artist έκανε λόγο για μία τέχνη, που εξελίσσεται διαρκώς: «Όπως σε όλα τα επαγγέλματα, το ίδιο ισχύει και για το χώρο μας. Όσο περνούν τα χρόνια εμφανίζονται νέα υλικά, διαφορετικές τεχνοτροπίες. Το τατουάζ είναι μία μορφή τέχνης που μαθαίνεις συνεχώς. Έπειτα, η καθημερινή τριβή βελτιώνει την τεχνική σου, αλλά και τους χρόνους σου. Ωριμάζεις καλλιτεχνικά. Όπως και με τη ζωγραφική. Αλλιώς ζωγράφιζα έφηβος, αλλιώς τώρα στα 36 χρόνια μου. Εξελίσσεσαι πάνω στην τέχνη που ασκείς».