Όρσα Δρετάκη: Πρέπει να είναι κανείς ποιητής κατά κάποιο τρόπο για να γίνει γιατρός

Η Όρσα Δρετάκη έχει σπουδάσει στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και είναι γιατρός βιοπαθολόγος και συγγραφέας. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία (Χάιδεψε ο άνεμος το φως – Βόλος 2011, Στο θρόισμα του φεγγαριού – Γαβριηλίδης 2013, Το μπαχάρι της αυγής – poema 2013, Τότε που το σκοτάδι και το φως αγαπήθηκαν – Γραφομηχανή 2015, Το άλικο μπλε – Γαβριηλίδης 2016, Ενθαλπία – Γαβριηλίδης 2019). Συνεργάζεται από το 2013 με την εφημερίδα Χανιώτικα Νέα και μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί 110 κείμενά της. Η ίδια, όπως λέει, έχει στενούς δεσμούς με τον Βόλο, ενώ μιλά σήμερα στη «Θ» για το τελευταίο της βιβλίο «Ενθαλπία».

«Ενθαλπία» τιτλοφορείται το τελευταίο σας βιβλίο, που εκδόθηκε το 2019 (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.
Η Ενθαλπία μιλά για την οδυνηρή και δύσκολη πορεία προς τη θαλπωρή και τη ζεστασιά. Προς την εσωτερική γαλήνη και την τρυφερότητα. Καθώς επίσης και για την πολυπόθητη ισορροπία μεταξύ όλων των «θέλω» που θα μπορούσε κανείς να έχει όσον αφορά στον έρωτα, καθώς και τις διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα. Είναι ένα σπονδυλωτό βιβλίο με αυτοτελή κείμενα.

Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Όπως είπα το βιβλίο έχει να κάνει με την εσωτερική ζεστασιά. Ενθαλπία ουσιαστικά είναι ένας όρος της θερμοδυναμικής που σημαίνει το συνολικό ποσό θερμότητας ενός συστήματος. Μου άρεσε ως λέξη, κυρίως γιατί απέδιδε και ακτινοβολούσε τη ζεστασιά που ήθελα να εκφράσω.

Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό της γραφής σας;
Νομίζω το κύριο χαρακτηριστικό της γραφής μου είναι η γλώσσα που χρησιμοποιώ. Αγαπώ πολύ την ελληνική γλώσσα και τη θεωρώ ενιαίο σύνολο που εκτείνεται από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις μέρες μας. Έτσι τα γραπτά μου περιέχουν αυτούσιες αρχαίες λέξεις που δένουν με τοπικούς ιδιωματισμούς, όπως η κρητική διάλεκτος. Έχει μια ζεστασιά η ελληνική γλώσσα και μια σπάνια ευγένεια. Στοιχεία που βοηθούν την πλοκή και την εξέλιξη των κειμένων μου. Θα χαρακτήριζα τη γραφή μου ως ένα γλωσσικό δοκίμιο. Επίσης ο μύθος έχει ιδιαίτερη θέση στα κείμενά μου. Δράκοι και κάστρα, χαΐνιδες και δροσουλίτες, νεράιδες και αγρίμια τα αγαπώ πολύ και με συντροφεύουν σε αυτό το ταξίδι της γραφής.

Ποια η σχέση σας με την πόλη του Βόλου;
Το βιβλίο μου «Χάιδεψε ο άνεμος το φως» δημιουργήθηκε και τυπώθηκε στον Βόλο, στον οποίο έρχομαι τα τελευταία 20 χρόνια. Έχω ισχυρούς δεσμούς με την όμορφη αυτή πόλη. Στον Βόλο μένουν άνθρωποι δικοί μου, αγαπημένοι. Το «Χάιδεψε ο άνεμος το φως», πρόκειται για μια δική μου έκδοση και την επιμέλεια του βιβλίου έκανε η Ηώ Δρετάκη, η αδερφή μου, και το εξώφυλλο είναι του άνδρα της, του Γιώργου Κουρκούβελου, εξαιρετικού ζωγράφου, οι οποίοι μένουν μόνιμα στον Βόλο.

Ως βιοπαθολόγος, πώς μπορείτε και συνδυάζετε το απαιτητικό επάγγελμα του ιατρού με τη συγγραφή;
Νομίζω πως πρέπει να είναι κανείς ποιητής κατά κάποιο τρόπο για να γίνει γιατρός. Η γραφή με ξεκουράζει και η ιατρική τη βοηθά. Δεν μπορώ να σκεφτώ το ένα χωρίς το άλλο.

Υπάρχει πιστεύετε ανάμεσα στα δύο, ιατρική και συγγραφή, κάποια σχέση; Υπερισχύει κάποιο μέσα σας;
Νομίζω ότι είναι και τα δύο αλληλένδετα μέσα μου. Δεν νομίζω πως υπερισχύει κάποιο. Το ένα δίνει στο άλλο τροφή και θαλπωρή. Χαιρετισμούς στην ομορφιά δίνουν και τα δυο. Άλλωστε η ομορφιά είναι το ζητούμενο.