Επιχειρήσεις εστίασης, τουριστικές μονάδες ακόμη και εργοστάσια διακινούν για εργασία ανθρώπους «φαντάσματα». Το κεφάλαιο άνοιξε με τον θάνατο του 23χρονου Πακιστανού εργάτη στα λατομεία της Μηλίνας, όπου ήταν δηλωμένος στην αστυνομία με διαφορετικό όνομα, από το πραγματικό του, σύμφωνα με τις καταγγελίες της Πακιστανικής Κοινότητας, ωστόσο δεν «άνοιξε ρουθούνι».
Όλοι οι μεταφερόμενοι εργαζόμενοι εργάζονται στο Νομό σε εξευτελιστικές συνθήκες, με τον πρόεδρο του ΕΚΒ κ. Θανάση Παπαδημόπουλο να δηλώνει στην διαδικτυακή εκπομπή της e- thessalia.gr πως τα ποσοστά είναι μεγάλα, κυρίως στις εποχιακές δουλειές.
«Συμβαίνει συνεχώς και τα τελευταία χρόνια με μεγαλύτερη ένταση. Δηλώνουν έναν εργαζόμενο και απασχολούν πολλούς. Όταν γίνονται έλεγχοι παρουσιάζουν ένα πρόσωπο που το βαφτίζουν με το όνομα που έχουν δηλώσει στην Επιθεώρηση Εργασίας. Δυστυχώς δεν προβλέπεται ταυτοποίηση του εργαζόμενου. Όλοι και παντού πρέπει να εργάζονται με καρτελάκι στα ρούχα».
Οι μορφές εργασιακής εκμετάλλευσης εντοπίζονται σχεδόν σε όλους τους οικονομικούς τομείς. Περισσότερο διαδεδομένες είναι στον αγροτικό τομέα και τον τομέα των υπηρεσιών. Το θέμα είναι ότι ενώ παλαιότερα συναντούσαμε περιστατικά από μεμονωμένους εργοδότες, πλέον η απασχόληση εργαζομένων υπό συνθήκες εξαναγκασμού, καθώς μεταφέρονται από οργανωμένα δίκτυα, είναι μαζικό φαινόμενο. Ενώ παλαιότερα η φθηνή εργασία των παρανόμων μεταναστών χρησιμοποιούνταν για να παραμείνουν ενεργές μικρές, περιφερειακές επιχειρήσεις, στις μέρες μας μια επιχείρηση μπορεί να υπολογίζει στο φθηνό εργατικό δυναμικό παρανόμων για την επέκτασή της ή ακόμη μπορεί να σχεδιασθεί μια επιχείρηση στη βάση του εργασιακού τράφικινγκ. Οι εργοδότες, μικροί επιχειρηματίες ή μεγάλες επιχειρήσεις, συχνά «παραγγέλνουν» τα εργατικά χέρια που χρειάζονται στους παράνομους «στρατολόγους» ή βρίσκουν μόνοι τους μετανάστες μεταξύ των μαζών των παράνομων και των αιτούντων πολιτικό άσυλο.