Απόψε θα σημειωθεί το μέγιστο του φαινομένου της βροχής διαττόντων «Διδυμίδες». Για να ξεχωρίσετε ένα μετέωρο των Διδυμίδων από ένα τυχαίο σωματίδιο σκόνης, που καίγεται μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης, σημειώστε την πορεία του μετέωρου προς τα πίσω. Το ακτινοβόλο σημείο θα πρέπει να φαίνεται ότι προέρχεται από τον αστερισμό των Διδύμων.
Η ετήσια βροχή διαττόντων «Διδυμίδες» είναι ορατή απόψε στον βολιώτικο ουρανό, εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν. Το θεωρητικά ακτινοβόλο σημείο της βροχής είναι κοντά στον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, πάνω από τη Σελήνη.
Τα «πεφταστέρια», που θα έχουν το μέγιστό τους απόψε, είναι ορατά στον ουράνιο θόλο προς τα ανατολικά, δηλαδή προς την περιοχή του Νοτίου Πηλίου. Για να τα παρατηρήσει κάποιος, πρέπει να βρίσκεται σε σκοτεινό σημείο, εκτός πολεοδομικού ιστού, στον Σωρό, το Πήλιο, τη Γορίτσα, εκεί δηλαδή όπου δεν υπάρχει φωτισμός πόλης.
Οι Διδυμίδες, που συνήθως διαρκούν από τις 7 έως τις 17 Δεκεμβρίου, παράγουν ένα από τα θεαματικότερα φαινόμενα διαττόντων μέσα στο έτος, αν οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Ο ρυθμός που πέφτουν τα ορατά μετέωρα (πεφταστέρια), είναι γύρω στα 50-60 την ώρα, ενώ αν υπάρχει αρκετό σκοτάδι στον ουρανό, θα μπορούσαν να παρατηρηθούν ακόμα και 100-120, με ταχύτητα περίπου 35 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο το καθένα.
Οι Διδυμίδες, που έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στα μέσα του 1800 μ.Χ., έχουν πάρει το όνομά τους από τον αστερισμό των Διδύμων, από όπου φαίνεται να προέρχονται.
Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι, αντίθετα με τις περισσότερες βροχές διαττόντων, δεν προέρχονται στην πραγματικότητα από θραύσματα κάποιου κομήτη, αλλά από ένα άλλου είδους μυστηριώδες ουράνιο σώμα, μάλλον αστεροειδή, τον αποκαλούμενο «3200 Φαέθωνα», που ανακαλύφθηκε το 1983 από τον δορυφόρο IRAS της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας.
Πρόκειται για ένα σκοτεινό βραχώδες αντικείμενο, χωρίς «ουρά», που μερικοί αστρονόμοι θεωρούν «νεκρό» πια κομήτη, το οποίο όμως δεν αφήνει στο πέρασμα του αρκετή σκόνη για να εξηγήσει τη δημιουργία της βροχής διαττόντων.
Οι επιστήμονες, που έχουν μελετήσει τις τροχιές των μετεώρων των Διδυμίδων, πιστεύουν ότι μάλλον προέρχονται από μεγάλες ποσότητες υλικών που εκτινάχθηκαν από τον «3200 Φαέθωνα», όταν αυτός είχε πλησιάσει πολύ τον Ήλιο.
Ο «Φαέθων» έχει μια εκκεντρική ιδιαίτερα ελλειπτική τροχιά, η οποία κάθε 1,4 χρόνια τον φέρνει ανάμεσα στον Ερμή και τον Ήλιο, με συνέπεια, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μερικών αστρονόμων, ανά τακτικά χρονικά διαστήματα να «ψήνεται» από την ηλιακή ακτινοβολία και έτσι να τροφοδοτεί πιθανώς με νέες εκροές σκόνης το ρεύμα που προκαλεί τις Διδυμίδες, όταν τα μετέωρα εισέρχονται στη γήινη τροχιά και καίγονται από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.
Άλλοι επιστήμονες, όμως, επιμένουν ότι η παραπάνω διαδικασία δεν μπορεί να εξηγήσει πραγματικά το μεγάλο αριθμό σωματιδίων σκόνης, που πέφτουν στη Γη με τη μορφή μετεώρων. Το μυστήριο της προέλευσης και δημιουργίας των Διδυμίδων δεν έχει ακόμα λυθεί οριστικά.