Αθλητισμός

Όνειρό μου οι Ολυμπιακοί του Τόκιο” – Συνέντευξη του Βολιώτη κωπηλάτη Γιάννη Καλανδαρίδη

Έχει καταπλήξει τους πάντες, με αποτέλεσμα η Παγκόσμια Ομοσπονδία να τον ανακηρύξει ως ανερχόμενο αστέρι της κωπηλασία. Έχει αναδειχθεί Παγκόσμιος πρωταθλητής εφήβων και πρωταθλητής Ευρώπης σε εφήβους και νέους άνδρες. Έχει καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων. Και όλα αυτά τα έχει πετύχει ένα παιδί από τον Βόλο. Ο λόγος για τον Γιάννη Καλανδαρίδη του ΟΕΑ/ΝΑΒ, ο οποίος αποκαλύπτεται στη “ΘτΔ”.

Συνέντευξη στον ΒΑΣΙΛΗ ΚΡΙΣΙΛΑ

Γεννημένος στις 18/5/1998 έχει κάνει μεγάλη συλλογή από μετάλλια κυρίως χρυσά στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, που αποτέλεσαν διαβατήριο για την Εθνική. Η πρώτη του διεθνής διάκριση ήρθε το 2013 στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα της Σερβίας, όπου είχε πάρει χρυσό στο σκιφ. Ένας τραυματισμός δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει μια θέση στο Παγκόσμιο, αλλά αυτό δεν εμποδίζει να πάρει ένα χρυσό στο τετραπλό και ένα αργυρό στο διπλό σκιφ στους Βαλκανικούς του 2014.

Το 2015 ως έφηβος ετέχει για πρώτη φορά στην περίφημη Ρεγκάτα του Πιεντελούκο στην Ιταλία, όπου συγκεντρώνεται η “αφρόκρεμα” της παγκόσμιας κωπηλασίας. Εκεί κερδίζει ένα χρυσό κι ένα χάλκινο στη δίκωπο τις δύο ημέρες των αγώνων. Επίσης κατακτά δύο αργυρά στους Βαλκανικούς. Την ίδια χρονιά η Ελλάδα θα έστελνε λίγα πληρώματα στο Παγκόσμιο του Ρίο για οικονομικούς λόγους και οι αθλητές μας έπρεπε να πετύχουν κάτι σπουδαίο. Ο Γιάννης Καλανδαρίδης πάλεψε με την τετράκωπο αλλά έχασε την πρόκριση για 19 εκατοστά του δευτερολέπτου από τον τρίτο και για 40 από τον δεύτερο.

Αυτή η ατυχία πείσμωσε τον νεαρό Γιάννη και το 2016 πραγματοποίησε την καλύτερή του χρονιά. Δύο χρυσά στο Πιεντελούκο, χρυσό στο Ευρωπαϊκό και χρυσό στο Παγκόσμιο με παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων συνθέτουν τον εντυπωσιακό απολογισμό του. Το 2017 έτρεξε με τους κορυφαίους αθλητές στην κατηγορία των ανδρών στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Λουκέρνης και στο Παγκόσμιο νέων ανδρών (8η θέση) αποκομίζοντας πολύτιμες εμπειρίες,  Αποκορύφωμα βέβαια ήταν η ανάδειξή του σε πρωταθλητή Ευρώπης στην αντίστοιχη διοργάνωση νέων ανδρών.

Ο 19χρονος κωπηλάτης μιλά στη «ΘτΔ» για τις επιτυχίες του, τις δυσκολίες και τους στόχους του έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, παραμένοντας όμως πάντα σεμνός, αναγνωρίζοντας τις δυσκολίες.

Πότε άρχισες να ασχολείσαι με την κωπηλασία;

Αρχικά έπαιζα ποδόσφαιρο. Βρισκόμουν σε καλό επίπεδο και με είχαν καλέσει μάλιστα στη Μικτή ΕΠΣΘ. Ωστόσο μετά προτίμησα ένα άθλημα πιο δυναμικό. Ήταν η αγωνιστική περίοδος 2011-2012, όταν ο πατέρας μου με παρακίνησε να κάνω κωπηλασία, επειδή έκανε και η κόρη οικογενειακών φίλων. Όταν πήγα στον ΟΕΑ/ΝΑΒ δεν ήξερα κανέναν, αλλά δεν δυσκολεύτηκα να κάνω φίλους, αφού περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί.

Πώς είναι για ένα 13χρονο παιδί να ξεκινήσει κωπηλασία;

Κάθε αρχή και δύσκολη. Από κει που έκανα τέσσερις προπονήσεις την εβδομάδα, στον ΟΕΑ/ΝΑΒ αυξήθηκε ο αριθμός στις επτά βλέποντας ότι έχω ταλέντο. Όσο περνούσαν τα χρόνια ανέβαινε και ο ρυθμός των προπονήσεων προσθέτοντας και πρωινές ενώ είχα σχολείο. Στην πορεία, όμως, συνηθίζεις, αλλά πρέπει να αποφασίσεις. Ή θα κάνεις ζωή με διασκέδαση ή κωπηλασία.

Ο Βολιώτης κωπηλάτης ενημερώνεται από τη «Θ»

Ποιο ρόλο έχει παίξει στην εξέλιξή σου ο Σίμος Σάμιος;

Όταν πρωτοήρθα στον ΟΕΑ/ΝΑΒ προπονητής ήταν ο κ. Κώστας Καμμένος. Μετά από τρεις μήνες ανέλαβε ο κ. Σίμος Σάμιος και ουσιαστικά με αυτόν προπονούμαι στην αθλητική μου πορεία. Έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή μου, γιατί είναι ένας άνθρωπος που μ’ έχει στηρίξει και πίστεψε σε μένα από την αρχή. Είδε τις δυνατότητές μου από τότε που ξεκίνησα και μου έδωσε την ευκαιρία. Τον εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια σε οτιδήποτε κι αν κάνω με το κουπί, αλλά και σε άλλα θέματα. Υπήρχαν καλοκαίρια που έβλεπα πιο πολύ τον κ. Σίμο παρά τους γονείς μου, γιατί ήμασταν πάρα πολλές ώρες μαζί στις προπονήσεις, αλλά ακόμη και στο μεσοδιάστημα αν είχαμε διπλή, έμενα στον όμιλο για να τον βοηθήσω εκεί.

Το τελευταίο διάστημα αγωνιζόσουν στο σκιφ…

Ναι, είχα φτάσει στο σημείο να είμαι ο μοναδικός “βαρύς” αθλητής στην Εθνική αν και μόλις 19 ετών. Έτσι ο ομοσπονδιακός προπονητής κ. Σάκης Αθανασιάδης με τοποθέτησε στο σκιφ. Πρόκειται για πολύ δύσκολο αγώνισμα. Είσαι μόνος στη βάρκα, “τρως” όλο το άγχος και την πίεση, γιατί ό,τι και να γίνει φταις εσύ ξεκάθαρα, ενώ υπάρχει περίπτωση μέσα σε δύο δευτερόλεπτα να υπάρχουν 12 βάρκες και όλα να εξαρτώνται από το ποιος βρίσκεται σε καλή μέρα και ποιος όχι. Ήταν πολύ ψυχοφθόρο…

Τι μεσολάβησε και άλλαξες αγώνισμα;

Μετά το Παγκόσμιο μίλησα στον κ. Αθανασιάδη και του είπα ότι στο σκιφ μπορείς να διακριθείς μόνο αν είσαι πολύ δυνατός. Οι αντίπαλοί μου πχ. στη Βουλγαρία ήταν πολύ πιο σωματώδεις από μένα. Στους εφήβους υπήρχε ο Χρήστος Στεργιάκας, που αν και 18 χρόνων είναι πολύ δυνατός για την ηλικία του και πρότεινα να κάνουμε δίδυμο. Ο κ. Αθανασιάδης μ’ έχει στηρίξει πολύ, ακόμη και τη στιγμή που σκεφτόμουν να φύγω από την Εθνική λόγω δυσκολιών. Με άκουσε προσεκτικά και δέχθηκε να το δοκιμάσουμε. Δουλέψαμε δύο εβδομάδες μαζί στην Καστοριά, είδαμε ότι κάνουμε γρήγορους χρόνους, με αποτέλεσμα να πάμε μαζί στο Ευρωπαϊκό U23. Στην Πολωνία, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε (στενή βάρκα, ασθένεια του Στεργιάκα, κακοκαιρία και άσχημες συνθήκες διαβίωσης), παρακολουθήσαμε τους αντιπάλους μας και είδαμε ότι μπορούμε να κατακτήσουμε το χρυσό. Συμφωνήσαμε να κάνουμε ένα συντηρητικό 1000άρι στον τελικό, ένα δυνατό τρίτο 500αρι και στη συνέχεια, αν είμαστε πρώτοι, να κρατήσουμε τη διαφορά δίνοντας όλη μας τη δύναμη. Η τακτική μας απέδωσε και στο τέλος βγήκαμε πρωταθλητές Ευρώπης.

Το 2017 είναι μια χρονιά ορόσημο για σένα και τον ΟΕΑ/ΝΑΒ, όπου είχες καθοριστική συμβολή…

Πράγματι πήραμε δέκα χρυσά, από τα οποία στα τέσσερα είχα συμμετοχή. Ωστόσο δεν τα κατέκτησα μόνος μου. Όλα τα παιδιά συνέβαλαν για να αναδείξουμε τον ΟΕΑ/ΝΑΒ πολυνίκη. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Ήταν μια τεράστια επιτυχία, την οποία δεν συνειδητοποιήσαμε καλά-καλά. Πολύ σημαντική συνεισφορά είχε ο κ. Σάμιος, ο οποίος συνέθεσε τα πληρώματα έτσι, ώστε να κατακτήσουμε όσο γίνεται περισσότερα μετάλλια και μάλιστα χρυσά. Αν είχαμε πιο πολλές συμμετοχές θα βγαίναμε πρώτοι και στη βαθμολογία.

Παρά τη λάμψη των μεταλλίων υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που έχουν αναγκάσει κωπηλάτες σαν τον Παπαχρήστο και τον Παπασακελλαρίου να σταματήσουν. Εσύ πιστεύεις ότι μπορείς να τα ξεπεράσεις;

Τους καταλαβαίνω και τους δύο. Σίγουρα δεν έχω φτάσει στο επίπεδο του Παπαχρήστου που πήρε 4η Ολυμπιακή θέση για να μπορώ να μπω ακριβώς στη θέση του. Ωστόσο είναι ένας άνθρωπος που με στήριξε από μικρό, μέχρι και τη βάρκα του μου είχε δώσει. Με τον Παπασακελλαρίου είμαστε καλοί φίλοι και κατανοώ τον λόγο για τον οποίο σταμάτησε. Δεν συμφωνώ με την απόφασή του αλλά τη σέβομαι. Είναι πολλά τα προβλήματα. Χρήματα δεν υπάρχουν, η ομοσπονδία δεν βοηθά οικονομικά εμάς τους μικρούς. Υπάρχουν μόνο οι γονείς σου. Φτάνεις στα 20 σου και βλέπεις άλλα παιδιά να πηγαίνουν Πανεπιστήμιο. Δεν θεωρώ πως κάποιος φοιτητής κάνει πιο δύσκολη ή πιο σωστή ζωή από μένα, που είμαι προπόνηση-φαγητό-σπίτι. Υπάρχουν άνθρωποι που ξινίζουν όταν τους λέω ότι θέλω να κάνω κουπί και να πάω Ολυμπιάδα, γιατί πιστεύουν ότι ο δρόμος του φοιτητή είναι καλύτερος. Δυστυχώς αυτή υπάρχει νοοτροπία. Κι εγώ έχω περάσει στη Σχολή Φυσιοθεραπείας στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν μπορώ να την παρακολουθήσω λόγω κωπηλασίας. Δε θέλω όμως να εγκαταλείψω την κωπηλασία. Μου έχει γίνει τρόπος ζωής. Αν δεν το κάνω τώρα στα 19 μου, πότε θα το κάνω;

Παρά τις αντιξοότητες σκοπεύεις να συνεχίσεις;

Θα συνεχίσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Όνειρό μου είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο το 2020. Θεωρώ πως αν συνεχίσω να δουλεύω με αυτόν τον τρόπο μπορώ να τα καταφέρω. Μέχρι τότε βέβαια έχουμε καιρό. Κοιτάζω το μέλλον χρονιά-χρονιά. Έχω μπροστά μου Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, Παγκόσμιο Κύπελλο, διεθνείς ρεγκάτες, Πανελλήνιο, επομένως πρέπει να επικεντρωθώ σ’ αυτούς τους στόχους.

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου μέχρι τώρα;

Δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Κατά τη γνώμη μου για να πετύχεις τον υψηλότερο στόχο παίζει ρόλο ο εαυτός σου κατά ένα ποσοστό 40-50%. Από κει και πέρα παίζει ρόλο η ψυχολογία σου (αν και με τον καιρό νιώθω ότι μπορώ να το ελέγξω), η οικογένειά σου, η σχέση σου, οι φίλοι σου, δηλαδή να νιώθεις γεμάτος στη ζωή σου.

ο προπονητής σου, οι συναθλητές σου, ο όμιλος, ο γιατρός ο φυσιοθεραπευτής. Είναι πολλά που παίζουν ρόλο, γιατί είναι άθλημα που σε φέρνει στα όριά σου και με τον συναθλητή σου είσαι πολύ κοντά. Όλους τους παραπάνω τους ευχαριστώ γιατί μ’ έχουν βοηθήσει πολύ.

 

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το