Τοπικά

Όμιλος δημοσιογραφίας 2ου Πρότυπου Γυμνασίου Βόλου: Από 3 ετών με κινητό τηλέφωνο

Οι μαθητές του Ομίλου Δημοσιογραφίας του 2ου Πρότυπου Γυμνασίου Βόλου ασχολήθηκαν με το επίκαιρο θέμα του εθισμού στο διαδίκτυο, αλλά και της κατάχρησης του κινητού. Μεταφέρουν προσωπικά τους βιώματα και όσα διαπιστώνουν σε συνομηλίκους τους, αλλά και μικρότερους, καθώς η χρήση των κινητών τηλεφώνων αρχίζει προτού καν τα παιδιά συμπληρώσουν την πρώτη δεκαετία της ζωής τους.
Παραδέχονται την εξάρτηση, την παραμέληση σημαντικών υποχρεώσεών τους, αλλά και την ανάγκη να ξεφύγουν από την πίεση της καθημερινότητας μέσα από τις συσκευές τους.
Ζητούν τη βοήθεια των γονιών τους, καθώς αισθάνονται πως «ο εξωτερικός κόσμος έχει λιγότερους κινδύνους και είναι πιο όμορφος από έναν εικονικό κόσμο».
Η υπεύθυνη του Ομίλου, φιλόλογος κ. Σοφία Κανταράκη, σχολίασε τη σοβαρότητα της κατάστασης. «Στην ψηφιακή εποχή νομίζουμε ότι είμαστε πιο παραγωγικοί όταν επιδιδόμαστε σε multitasking. Όμως, μιλάμε πια για κατάχρηση, εξάρτηση και αλλοτρίωση των ανθρώπινων σχέσεων, ειδικά στους μαθητές. Οι ανθρώπινες σχέσεις περιορίζονται πια σε μια οθόνη είτε αφορά στη χρήση μηνυμάτων στο κινητό, στο τικ-τοκ ή στο instagram. Δεν υπάρχει ζωντανή επαφή, αλληλεπίδραση. Θεωρώ πιο συνετό να μην κατηγορήσουμε τα παιδιά, αλλά να συζητήσουμε μαζί τους εκφράζοντας την ανησυχία μας. Σύμφωνα με όσα συζητήσαμε το κινητό θεωρείται πια ως αναπόσπαστο περιουσιακό τους στοιχείο άμεσα συνδεδεμένο με τη ζωή τους, που αν τους το αφαιρέσεις θα προκληθεί σοβαρό ψυχικό κενό. Ο tempora! O mores!»

Σεβαστιανή Κωνσταντινίδη: «Η αντίστασή μας είναι αρκετά δύσκολη»
Ως μέλος της νεότερης γενιάς μπορώ να επιβεβαιώσω αυτό, ότι εμείς οι νέοι δεν αρνούμαστε την εξάρτησή μας. Με τα νέα δεδομένα και μαθημένοι από μικρή ηλικία να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, το διαδίκτυο έχει μετατραπεί σε μία καθημερινή μας ανάγκη. Κάθε μέρα αυτές οι συσκευές μας καλούν με μία εθιστική μελωδία, θα μπορούσε κάποιος να πει. Πιο συγκεκριμένα, ένα από τα πιο βασικά μέσα που μας ελκύουν να συνδεθούμε στο διαδίκτυο, είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Από το να στείλουμε ένα μήνυμα, μέχρι και να γνωρίζουμε νέα πρόσωπα. Όμως, τις περισσότερες φορές, η αντίστασή μας είναι αρκετά δύσκολη.

Μελίνα Χαραλαμπίδη: «Έχασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο κινητό»

Τις σημερινές μέρες το κινητό έχει προκαλέσει εθισμό και την ανάγκη να το έχουμε πάντα δίπλα μας κυρίως στους εφήβους. Πρώτα από όλα θα ήθελα να μιλήσω για εμένα, καθώς έχω βιώσει και εγώ αυτόν τον εθισμό. Το φετινό καλοκαίρι απομακρύνθηκα με τους φίλους μου από το χωριό μου κι έτσι δεν είχα κάποιον για να κάνω παρέα με αποτέλεσμα να μένω μέσα στο σπίτι και να κάθομαι με τις ώρες στο κινητό. Έγινε κάτι απαραίτητο για μένα και δεν μπορούσα να το αποχωριστώ. Δυστυχώς έχασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι στο κινητό. Ελάχιστες ήταν οι φορές που βγήκα κάποια βόλτα. Βαρέθηκα είναι η αλήθεια! Επίσης, κάτι που μου έχει κάνει εντύπωση είναι τα μικρά παιδιά. Η ξαδέρφη μου 9 ετών κάθεται όλη τη μέρα μαζί με το κινητό της τρώει, διαβάζει, κάνει τα πάντα μαζί του. Εδώ πριν λίγες μέρες έμαθα ότι η 3 χρονών ξαδέρφη μου έχει δικό της κινητό. Μα έλεος. Πού καταντήσαμε; Παιχνίδια δεν υπάρχουν;

Ελένη Καραγιάννη: «Πολλοί ξεφεύγουν από την πίεση ή από τα συναισθήματα που νιώθουν μέσα από την καθημερινότητα…»
Ο εθισμός στο διαδίκτυο στις μέρες μας είναι κάτι συνηθισμένο θα έλεγε κανείς αφού όλοι οι έφηβοι είναι κολλημένοι στο κινητό τους και στα βιντεοπαιχνίδια για αμέτρητες ώρες καθημερινά. Πολλοί θα έλεγαν ότι το κάνουν μόνο για να επικοινωνήσουν με τους φίλους του, να παίξουν παιχνίδια και να περάσουν τον χρόνο τους, όμως, κατά τη γνώμη μου πολλοί το κάνουν για να ξεφύγουν από την πίεση ή από τα συναισθήματα που νιώθουν μέσα από την καθημερινότητα. Βέβαια οι περισσότεροι εθισμένοι στο διαδίκτυο έφηβοι είναι αυτοί που δέχονται σωματική και λεκτική βία, γιατί κυρίως μέσα από τα βιντεοπαιχνίδια νιώθουν χαρούμενοι και χρήσιμοι σε κάτι για πρώτη φορά.

Ανδρέας Καλλίας: «Να ζητήσουν μια κατεύθυνση από τους γονείς τους ή και από κάποιον ειδικό»
Ο εθισμός των παιδιών, κυρίως των εφήβων στο ίντερνετ είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Σήμερα, οι ηλικιακές ομάδες αυτές περνούν τον περισσότερο χρόνο τους μπροστά από μια οθόνη, πράγμα κατανοητό, καθώς έτσι είναι το ρεύμα της νέας γενιάς, αλλά σίγουρα είναι μία βλαβερή συνήθεια, καθώς θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν τον χρόνο τους κάνοντας άλλων ειδών δημιουργικές δραστηριότητες. Είναι μάλιστα γνωστό και αποδεκτό από τους ίδιους τους έφηβους πως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το κινητό τους, τον υπολογιστή τους ή οποιοδήποτε άλλο μέσο με το οποίο ταξιδεύουν στον κόσμο του ίντερνετ.
Αυτή η εξάρτηση έχει πολλές συνέπειες στην προσωπική τους ζωή, αλλά και στις επιδώσεις τους στο σχολείο. Καταρχάς, μένουν μέσα στο σπίτι κλεισμένοι με τις ώρες αντί να βγαίνουν έξω βόλτα με τους φίλους τους. Όμως, παρόλο που μένουν στο σπίτι, αποξενώνονται από την οικογένειά τους, μην περνώντας ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Τέλος, υπάρχουν και πολλές συνέπειες όσον αφορά στον σχολικό τομέα, καθώς δαπανούν ώρες ατελείωτες μπροστά στις οθόνες αντί να μελετούν τα μαθήματά τους.
Πάντως, δεν είναι κακό να ασχολούνται τα παιδιά με την τεχνολογία αρκεί να μπορούν να βάζουν μέτρο μόνα τους. Αν πάλι είναι ανήμπορα να συνειδητοποιήσουν πότε το παρακάνουν, θα ήταν βοηθητικό κυρίως για τα ίδια να ζητήσουν μια κατεύθυνση από τους γονείς τους ή ακόμα και από κάποιον ειδικό.

Κωνσταντίνα Ελευθερούλη: «Όσο προχωράει η τεχνολογία τόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα»
Σήμερα βλέπουμε πολλούς έφηβους που είναι εθισμένοι στα βιντεοπαιχνίδια, στα κινητά τους, στους υπολογιστές και γενικά σε ηλεκτρονικές συσκευές. Εθισμός θα πει να νιώθεις ένα κενό όποτε δεν έχεις μαζί σου το κινητό σου! Αυτό το συναίσθημα το νιώθουν πολλοί έφηβοι πράγμα που σημαίνει πως είμαστε όλοι εθισμένοι. Επίσης ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι κάτι σοβαρό, διότι επηρεάζει τη ζωή και το μέλλον των εφήβων. Ακόμη κάνει τα παιδιά να μην κοινωνικοποιούνται, να μην διαβάζουν και να μην έχουν καλές σχέσεις με τους γονείς τους. Διότι όταν κάποιος είναι εθισμένος στο ίντερνετ δεν έχει όρεξη να κάνει κάτι διαφορετικό από το να είναι πάνω από μια συσκευή. Κάτι που παρατηρούμε σήμερα είναι ότι πολλά παιδιά δεν μπορούν να πάνε κάπου χωρίς κινητό, γιατί δεν νιώθουν άνετα και δεν μπορούν χωρίς αυτό. Πιστεύω πως αυτό είναι κάτι που όσο προχωράει η τεχνολογία τόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα. Το τελευταίο πράγμα που θέλω να προσθέσω και το πιο σημαντικό είναι η επικινδυνότητα του διαδικτύου, γιατί δεν ξέρουμε τι υπάρχει πίσω από αυτό. Μακάρι τα πράγματα να γίνουν καλύτερα και οι έφηβοι να καταλάβουν το λάθος τους και πως όλο αυτό πρέπει πια να περιοριστεί, αν όχι να σταματήσει.

Σκολαρίκη Αναστασία: «Ο εξωτερικός κόσμος έχει λιγότερους κινδύνους και είναι πιο όμορφος από έναν ψηφιακό και εικονικό κόσμο»
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, που κυριολεκτικά όλος ο κόσμος γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί συσκευές, όπως κινητά τηλέφωνα, tablets, laptops και άλλα. Αυτό, όμως, πολλές φορές οδηγεί στον εθισμό πολλών ατόμων και κυρίως ανηλίκων στο διαδίκτυο. Το συγκεκριμένο θέμα έχει παρατηρηθεί δυστυχώς σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι σχεδόν αδύνατο όταν κάποιος εθιστεί στο διαδίκτυο, να καταφέρει να κάνει απεξάρτηση. Ο εθισμός αυτός, οδηγεί το εξαρτημένο άτομο, είτε σε επικίνδυνες ενέργειες, όπως τραυματισμός των γύρων του, απόπειρα επικίνδυνων δράσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό στον ίδιο, και άλλα, είτε στην αποξένωση του ατόμου από τους γύρω του και γενικά από την κοινωνία στην οποία ζει. Εννοείται πως ένα εξαρτημένο από το διαδίκτυο άτομο, θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε ηλικία. Επομένως, τα θύματα ενός τέτοιου εθισμού δεν είναι μόνο μαθητές, αλλά κι ενήλικες, οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να είναι ώριμοι αρκετά για να καταλάβουν τον κίνδυνο. Άλλο ένα θέμα, το οποίο ταλαιπωρεί σε παγκόσμιο επίπεδο κυρίως τους εφήβους, είναι ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός (cyber bulling). Όσον αφορά στο συγκεκριμένο πρόβλημα, εκατομμύρια έφηβοι αλλά κι ενήλικες, πέφτουν κάθε χρόνο θύματα ηλεκτρονικής απάτης. Η συγκεκριμένη απάτη, έχει πολλές μορφές και είναι πολύπλευρη. Η πιο συνηθισμένη, είναι οι ψεύτικες συνομιλίες με hackers, οι οποίοι αρχικά παρουσιάζονται ως «καλοί άνθρωποι» και το μόνο που θέλουν είναι να γνωρίσουν καλύτερα το πρόσωπο, το οποίο ουσιαστικά «ψαρεύουν». Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να κινούνται οι υποψίες του αποδέκτη, καθώς ο αποστολέας των συγκεκριμένων μηνυμάτων προχωράει σε ύποπτες ενέργειες, όπως συχνός οικονομικός εκβιασμός, με εναλλακτική λύση να στείλει σε κάποιους γνωστούς του θύματος προσωπικές του φωτογραφίες ή δεδομένα. Εν κατακλείδι, όταν κάποιος έφηβος ή κάποιο παιδί δει κάποιο περίεργο μήνυμα από κάποιον άγνωστο, στην ηλεκτρονική του συσκευή, σοφό θα ήταν να το πει σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύεται, όπως οι γονείς του. Κατά τη γνώμη μου, τα θέματα που θίχτηκαν παραπάνω, θα συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν αν δεν ανοίξουμε τα μάτια μας και δούμε ότι ο εξωτερικός κόσμος έχει λιγότερους κινδύνους και είναι πιο όμορφος, από έναν ψηφιακό και εικονικό κόσμο, ο οποίος δεν έχει καμία αξία, καθώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Προσωπικά, δεν έχω βιώσει κάποια παρόμοια εμπειρία, αλλά εννοείται αν μου συμβεί κάτι τέτοιο θα συμβουλευτώ έναν μεγαλύτερό μου.
Καταλήγοντας, θα μπορούσαμε να πούμε πως τα περισσότερα προβλήματα του πλανήτη μας, οφείλονται στους υπολογιστές και την τεχνολογία, καθώς δυστυχώς έχουμε ξεχάσει να εκτιμούμε τα μικρά πράγματα που υπάρχουν στο περιβάλλον μας και τελικά αυτά είναι που μας κάνουν χαρούμενους, κι έχουμε «φυλακίσει» τους εαυτούς μας σε μία φυλακή από ηλεκτρονικές συσκευές.

Πρόδρομος Νατσικόπουλος: «Τα παιδιά κυκλοφορούν με ένα κινητό στο χέρι και κατεβασμένο κεφάλι…»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο εθισμός στο κινητό και στα βιντεοπαιχνίδια αποτελεί κοινωνική «μάστιγα», κυρίως στα νέα παιδιά. Από τις εποχές που τα παιδιά έβγαιναν έξω από το πρωί μέχρι το βράδυ, σήμερα, τα παιδιά του 21ου αιώνα κυκλοφορούν έξω με ένα κινητό στο χέρι και κατεβασμένο κεφάλι, ή ακόμα χειρότερα δε βγαίνουν έξω. Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή η εξάρτηση; Πώς μπορούμε να ελαττώσουμε, αν όχι σταματήσουμε τον εθισμό στα ηλεκτρονικά;

Απωλλίνα Σπανοδήμου: «Παραμελούνται πολλές σημαντικές δραστηριότητες και μαθήματα…»
Ένα από τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής είναι ο εθισμός στο διαδίκτυο και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Θα αναφερθώ στην περίπτωση κατά την οποία τα δύο παραπάνω έχουν προτεραιότητα στη ζωή μας, από τους φίλους, την οικογένεια και την εργασία. Αυτού του είδους η εξάρτηση προβληματίζει τους ειδικούς επιστήμονες και προκαλεί ανησυχία σε γονείς και εκπαιδευτικούς. Σίγουρα βοηθά τον νέο να καλύψει τον ελεύθερό του χρόνο, αλλά εφόσον αδυνατεί να σταματήσει, να μειώσει καθώς και να ελέγξει τον χρόνο που αφιερώνει, παραμελεί πολλές σημαντικές δραστηριότητες και τα μαθήματά του.

Άρτεμις Κιρίτσι: «Αν χάσουμε το κινητό, νιώθουμε πως δεν έχει νόημα η ζωή μας…»
Από την εμπειρία μου έχω να προσθέσω ότι όταν αποκτούμε μια κινητή συσκευή, όπως το κινητό, στα χέρια μας και τύχει να τη χάσουμε με κάποιο τρόπο, νιώθουμε ουσιαστικά πως δεν έχει νόημα η ζωή μας χωρίς αυτόν το «δαίμονα».

Μαρία Γώγου
Όλοι οι νέοι είναι εθισμένοι στο διαδίκτυο και αυτό τους απομονώνει από τον έξω κόσμο, καθώς έχει μεγάλη επιρροή στη ζωή τους. Αλλάζει η συμπεριφορά τους με αυτά που βλέπουν και ακούν και αναπτύσσουν μεγάλες ανασφάλειες για τον εαυτό τους. Θεωρώ ότι το διαδίκτυο είναι ένας ωραίος τρόπος να περνάς τον χρόνο σου και να κοινωνικοποιείσαι αρκεί να ξέρει να το διαχειριστείς και να μην έχει άσχημες επιδράσεις στον ψυχισμό σου.

Έλενα Διαμαντή
Ο εθισμός στο διαδίκτυο και στο κινητό αποτελεί μια νέα μάστιγα για εμάς τους νέους. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα οι περισσότεροι αισθάνονται κενοί δίχως τη χρήση του διαδικτύου και φανερώνουν σταδιακά αρκετά συμπτώματα όπως άγχος, θυμό, βία, κατάθλιψη απομόνωση από την οικογένεια και τους φίλους.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το