Πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας σύναξη των Κληρικών, που είναι υπεύθυνοι για τους Κύκλους Μελέτης Αγίας Γραφής των ενοριών και τα Εσπερινά Κηρύγματα, για την νέα εκκλησιαστική χρονιά. Της συνάξεως προήδρευσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο Πρωτ. Ευάγγελος Παπανικολάου, Ιεραπόστολος στο Καμερούν, Ιατρός και Θεολόγος.
Ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε θερμώς τον ομιλητή, αναφέρθηκε στους μακροχρόνιους δεσμούς φιλίας και αγάπης, που τους συνδέουν, τον ευχαρίστησε για τον κόπο στον οποίο υπεβλήθη και επεσήμανε τον ενθουσιαστικό και παραστατικό λόγο που τον χαρακτηρίζει. Μίλησε, ακόμα, για την ιστορικότητα και την σπουδαιότητα του θεσμού των ενοριακών συνάξεων στην Τοπική μας Εκκλησία και κάλεσε όλους σε επαγρύπνηση και σε αγώνα διαρκή για την επιτυχία και αυτού του σπουδαίου έργου.
Από τη μεριά του, ο π. Ευάγγελος αναφέρθηκε στους πολυχρόνιους δεσμούς του με την Μητρόπολή μας, με τους μακαριστούς Ποιμενάρχες της Ηλία και Χριστόδουλο, καθώς και με τον Σεβ. κ. Ιγνάτιο και ευχαρίστησε για την τιμή της προσκλήσεως.
Ακολούθως, ανέπτυξε τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες πρέπει να γίνεται το πνευματικό ενοριακό έργο, που είναι έργο εκκλησιαστικό και, για να επιτύχει, πρέπει να έχει την ευλογία του Επισκόπου και να αποπνέει το πνεύμα του Επισκόπου. Εκείνος που το υπηρετεί, εκ των εγγάμων, να διακρίνεται από σωφροσύνη και, εκ των αγάμων, από παρθενία. Να είναι φιλακόλουθος, άνθρωπος νίψεως, προσευχής και Μυστηριακής ζωής, να εξομολογείται, να έχει ειρήνη προς τους οικείους του, να μην ξεχνά ότι ο ίδιος είναι ο πρώτος κατηχούμενος και να προετοιμάζεται επαρκώς.
Ο π. Ευάγγελος τόνισε ότι οφείλουμε να διορθώνουμε την τρομοκρατική και σωφρονιστική αντίληψη των ανθρώπων για τον Θεό, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από αδιαφορία για τα ζητήματα της πίστεως, να επιδεικνύουμε ενσυναίσθηση και να βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση των άλλων. Παρατήρησε ότι το μήνυμα που μπορεί να αγγίξει τους ανθρώπους σήμερα είναι ότι ο Θεός κατήλθε στον Άδη. Όσο βαθύς και να είναι ο Άδης ενός ανθρώπου, ο Χριστός θα είναι εκεί και θα τον περιμένει.
Παρότρυνε να αποφεύγεται το ηθικιστικό κήρυγμα και να προτάσσεται το ήθος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η διδασκαλία μας να είναι ρηξικέλευθη και όχι άνοστη. Κάλεσε, τέλος, να μαθητεύουμε στις ανάγκες και στις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων, να μην χρησιμοποιούμε τον φόβο της κολάσεως, να ξεχωρίζουμε τα πρόσωπα από την αμαρτία και να θυμόμαστε πάντα ότι η Χάρις του Θεού ενεργεί στον κάθε άνθρωπο με τρόπο που δεν μπορούμε να διανοηθούμε.