Το έθιμο της Βαρβάρας αναβίωσαν για άλλη μια χρονιά οι Θρακιώτες Βόλου την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου. Οι συμμετέχοντες έμαθαν για τη Βαρβάρα και απόλαυσαν την νόστιμη γεύση της και φυσικά χόρεψαν σε Θρακιώτικους ρυθμούς.
Το έθιμο της Αγίας Βαρβάρας στη Θράκη
Σύμφωνα λοιπόν με το συναξάρι “Η Αγία Βαρβάρα γεννήθηκε κάπου στην Ανατολή γύρω στα 300 μ.Χ. και μαρτύρησε κατά τους τελευταίους διωγμούς των Χριστιανών.
Πατέρας της ήταν ο Διόσκουρος, ένας πλούσιος ειδωλολάτρης Έλληνας, τοπάρχης του Ρωμαϊκού κράτους. Η Αγία Βαρβάρα από μικρή ήταν μια όμορφη κοπέλα και ο πατέρας της, που την αγαπούσε πολύ, για να αποφύγει τους κινδύνους κάθε επικοινωνίας της με τον έξω κόσμο την έκλεισε σε έναν πύργο.
Κατά τη διάρκεια όμως του εγκλεισμού της η Αγία διδάχτηκε το Χριστιανισμό από μια ευσεβή χριστιανή, που ήταν στην υπηρεσία της. Όταν ομολόγησε στον πατέρα της ότι ήταν πλέον Χριστιανή και επιπλέον αρνήθηκε να δεχτεί τα συνοικέσια που της επέβαλε , τότε ο ίδιος προσπάθησε να την αποκεφαλίσει αλλά η Αγία πρόλαβε να τραπεί σε φυγή. Κατά τη διάρκεια της φυγής της βρήκε καταφύγιο σε ένα βράχο, στο βουνό της περιοχής της. Η παράδοση αναφέρει ότι ο βράχος άνοιξε στα δυο για να δώσει πέρασμα διαφυγής στην Αγία. Ένας περαστικός βοσκός όμως είδε το θαύμα και το ανέφερε στον πατέρα της, ο οποίος συνέλαβε τελικά την Αγία και την οδήγησε στον έπαρχο της περιοχής, Μαρκιανό. Φυλακισμένη πια η Αγία Βαρβάρα ομολόγησε ξανά τη χριστιανική της πίστη και ο έπαρχος διέταξε σκληρά βασανιστήρια και τελικά τον αποκεφαλισμό της που τον εκτέλεσε ο ίδιος ο πατέρας της .
Κατά την παράδοση επίσης, κι ενώ το ξίφος του πατέρα της έκοβε το κεφάλι της Αγίας, η Θεία Δίκη με μορφή κεραυνού έκαψε τον άσπλαχνο πατέρα. Αυτόν τον τιμωρό κεραυνό, συμβολίζουν και τα πυρά του Πυροβολικού μας, που έχουν ως προστάτιδα την Αγία Βαρβάρα.
Στη Θράκη την γιορτάζουμε γιατί έσωσε τους χριστιανικούς πληθυσμούς όταν εχθροί της χριστιανοσύνης επιχείρησαν τη γενοκτονία τους με μαζικές δηλητηριάσεις τροφίμων και συγκεκριμένα του ψωμιού. Παρουσιάστηκε λοιπόν στον ύπνο μιας χριστιανής και προειδοποίησε τους πιστούς να μη φάνε τίποτα αλλά να βράσουν σιτάρι και ό,τι άλλο βρισκόταν στα σπίτια τους εκείνη την περίοδο για να περάσουν τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Έτσι έγινε η πρώτη “Βαρβάρα”, ένα γλυκό ζουμί από βρασμένο σιτάρι και αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς…
“Για όλους εμάς που ζήσαμε εκείνες τις ευτυχισμένες στιγμές των παιδικών μας χρόνων δε θα ξεχάσουμε ποτέ το κρύο πρωινό του Δεκεμβρίου που ανοίγαμε τα μάτια μας και το σπίτι μοσχοβολούσε σουσάμι και κανέλα από την αχνιστή Βαρβάρα που μας περίμενε στα γυάλινα μπολάκια που έβγαζε η μάνα μας, μόνο γι αυτή τη μέρα. Τότε όλα τα παιδιά παίρναμε από ένα μπολάκι και τρέχαμε στη γειτονιά χαρούμενα να τη μοιράσουμε. Ήταν μια μέρα χαράς, ένα ακόμα Θρακιώτικο κοινωνικό πανηγύρι που σήμανε την έναρξη του χειμώνα και το τέλος των γεωργικών εργασιών. Από δω και πέρα οι συγχωριανοί θα ξεκουράζονταν ανταλλάσσοντας επισκέψεις στα καλοστρωμμένα σπιτικά που έλαμπαν από καθαριότητα απολαμβάνοντας τη ζεστασιά της σόμπας που μπουμπούνιζε ψήνοντας σπόρια και κάστανα.
Ευχαριστούμε τα μέλη και όλους τους φίλους που ήταν και φέτος κοντά μας” αναφέρεται σε ανακοίνωση του Συλλόγου.