Οι παρατάξεις τοποθετήθηκαν για τις προθέσεις τους, είμαστε ικανοποιημένοι;

του Νίκου Βισβίκη*

Ο προεκλογικός αγώνας ολοκληρώθηκε μόλις προχθές βράδυ (Παρασκευή). Οι επικεφαλής των συνδυασμών χρησιμοποίησαν πλήθος επιχειρημάτων, για να πείσουν την κοινωνία να τους υπερψηφίσει. Επειδή και ο υπογράφων ανήκει σε έναν από τους χώρους των υποψηφίων, αισθάνεται ότι δε δικαιούται να κρίνει τις θέσεις των παρατάξεων, παρά μόνο (αν χρειασθεί), να υπερασπιστεί τις δικές του ή της παράταξής του. Όλοι οι υποψήφιοι ανεξαιρέτως, έκαναν θετικές αναφορές για το τι θα κάνουν, αν εκλεγούν. Αναλύοντας μία προς μία τις διαστάσεις της τοπικής μας κοινωνίας, από την πολύχρονη εμπειρία μου, γνωρίζω ότι λίγο – πολύ, διαχρονικά, έγιναν περίπου οι ίδιες αναφορές (δεν αναφέρομαι στις αντιδικίες για το τι έκαναν ή τι έπρεπε να κάνουν οι προκάτοχοι, ούτε και αν οι επόμενοι θα έχουν εντυπωσιακότερα αποτελέσματα, στα ίδια θέματα που αναφέρονται. Αυτό θα το δείξει ο χρόνος, για όλους). Ωστόσο, όλοι αναφέρθηκαν στα προφανή και αυτονόητα: Χρηστή διοίκηση, καθαριότητα, υποδομές, δρόμους, σχολεία, πάρκα, κλπ. Αυτό είναι το κύριο διακύβευμα για μία πόλη, για έναν δήμαρχο; Στην Αμερική τουλάχιστον, που παγκοσμίως κομπάζει για την καλύτερη Αυτοδιοίκηση, το διακύβευμα είναι άλλο και σαφώς σημαντικότερο: It’s the economy stupid! Παρότι αδόκιμη ως φράση, αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος στην προεκλογική εκστρατεία του προέδρου Κλίντον το 1992. Όλες οι πτυχές δράσεων σε μία πόλη, μπορούν να ευοδωθούν μέσα από μία ανθηρή οικονομία. Ωστόσο, μπορεί ο Δήμος να είναι οικονομικά εύρωστος, και η τοπική Οικονομία να χειμάζει. Τότε ο λαός δεν είναι ευτυχισμένος! Άρα, πρώτο μέλημα μιας Δημοτικής Αρχής πρέπει να είναι: H προσέλκυση επενδύσεων, η αξιοποίηση πόρων (χρηματικών και υλικών) σε τοπικές παραγωγικές διαδικασίες και να διευκολύνει το επενδυτικό περιβάλλον. Μην ξεχνάτε ότι – μπορεί ο Δήμος να έχει χρήματα-, αλλά η πόλη να μην έ3χει (ως μέλη της κοινωνίας). Ειδικά για τον Βόλο ισχύει: Η πλήρης αποβιομηχάνιση, η έλλειψη Γεωργίας και Κτηνοτροφίας (λόγω του γεωφυσικού περιβάλλοντος), περιορισμένη αλιεία (βλ. υπεραλίευση), ελάχιστη ναυτιλία και τουρισμός (δεν αναφέρομαι στο Πήλιο). Συνέπειες:

Υποαπασχόληση, απουσία οικονομιών κλίμακος και έλλειψη κυκλοφοριακής ταχύτητας του τοπικού χρήματος. Παραδείγματα: το Cliveland και το Detroit στην Αμερική πτώχευσαν ως πόλεις, όταν τις εγκατέλειψαν οι αυτοκινητοβιομηχανίες. Αντίθετα ο πάμπλουτος δήμαρχος Bloomberg στη Νέα Υόρκη, με ετήσια αμοιβή 1 δολάριο (άρα κανείς δεν θα του έριχνε λάσπη- δικαίως ή αδίκως) και κατά παρέκκλιση από τον Νόμο, λειτούργησε για τρεις θητείες (αντί 2). Γιατί; Διότι, ασχολήθηκε με αυτό που ήξερε καλά: Την οικονομία!
Οι τοπικοί υποψήφιοι αναφέρθηκαν (ακροθιγώς μάλλον) στον Τουρισμό και (λιγότερο) στο Λιμάνι. Η ναυτιλία και ο τουρισμός είναι οι ατμομηχανές που σέρνουν την Παγκόσμια Βιομηχανία. Ο Βόλος προσφέρει ένα εξαιρετικό περιβάλλον για τα ανωτέρω. Αλλά δεν τον έχει αναπτύξει (παρά μόνο σε υποτονική κλίμακα). Επί δεκαετίες, έχουν οργανωθεί δεκάδες ημερίδες, fora, φορείς κ.λπ., αλλά ο δείκτης της διαχρονικής τάσης… μία ευθεία γραμμή. Το κείμενο αυτό απευθύνεται σε όποιον αναλάβει τις τύχες της πόλης. Το προσόν του: Ευήκοον ους προς αυτούς, που έχουν πολύχρονη πείρα και έγκυρες απόψεις για το αντικείμενό τους: Βιομηχανία, Ναυτιλία, Τουρισμός. Ο ίδιος θα ακούσει, θα συνθέσει, θ’ αποφασίσει και θα πράξει ανάλογα! Το ότι μέχρι σήμερα η κοινωνία νιώθει ότι δεν την αφορά η ατμομηχανή της Οικονομίας (Ναυτιλία, Τουρισμός) που θα σύρει την Τοπική Οικονομία, αποδεικνύεται: – Αν π.χ. πω στην… κ. Μαρία, ότι «ασχολούμαι με τον Τουρισμό, ψήφισέ με», τι θα πει; «Δεν με αφορά». Το ίδιο και για την Ναυτιλία. Δεν φταίει η ίδια! Δεν τα γνωρίζει, παρότι – σίγουρα – έχει τουλάχιστον έναν άνεργο στο περιβάλλον της ή ένα νεαρό επιστήμονα στο εξωτερικό. Αυτό, οι επαΐοντες δεν τους το έθεσαν, ως κριτήριο, διότι δεν το έχουν πρώτη προτεραιότητα.

Σημειωτέον, ότι η μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη του Βόλου συνέβη κατά την περίοδο της θαλάσσιας σύνδεσης Βόλου- Συρίας. Το οικονομικό «τσουνάμι» από το λιμάνι, έφθανε μέχρι τις παρυφές της πόλης! Συνειδητά, δεν αναφέρομαι στους πολιτικούς λόγους των υποψηφίων, σε ότι αφορά: Οικονομία, επενδύσεις, ναυτιλία κ.λπ. Μπορεί και να το έκαναν! Δεν πέρασε στην ψυχή του κόσμου! Δεν πέρασαν ως τίτλοι εφημερίδων! Παρασκευή βράδυ ο κ. Παπαδούλης, έκλεισε την ομιλία του αφιερώνοντας χρόνο στην αναφορά: Οικονομία – παραγωγή – επενδύσεις (όχι μόνο στις υποδομές) αλλά στην απασχόληση και στη δημιουργία χρήματος. Μήπως γιατί είναι οικονομολόγος; Μήπως τελικά είχε δίκαιο ο Κλίντον με την προκλητική φράση του: It’s the Economy Stupid;

*οικονομολόγου,
υποψήφιου «Βόλος – Ανατροπή – Δημιουργία»