Πόσο παροδικό χαρακτήρα έχει η τωρινή άνοδος του πληθωρισμού; Ενόσω η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Αγγλίας προετοιμάζονται να λάβουν τις αποφάσεις τους στις 15 Δεκεμβρίου η πρώτη και στις 16 Δεκεμβρίου οι δύο άλλες, το ερώτημα αυτό θα δεσπόζει στη σκέψη τους. Ορισμένοι από τους παράγοντες οι οποίοι εκτινάσσουν τον πληθωρισμό στα υψηλότερα επίπεδά του από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 θα εξασθενήσουν του χρόνου. Θεωρούμε πως η συμφόρηση στο διεθνές σύστημα εφοδιαστικής αλυσίδας και ορισμένες ελλείψεις προμηθειών σταδιακά θα αμβλυνθούν. Επιπλέον, μέρος της ανόδου του πληθωρισμού το 2021 θα αποδειχθεί μεταβατικό. Ωστόσο, ο ισχυρός και παρατεινόμενος πληθωρισμός των μισθών, ως απάντηση στις εμφανείς ελλείψεις προσωπικού, μπορεί να συμβάλει στη διατήρησή του σε υψηλά επίπεδα.
Η επιπλέον τόνωση της τελικής ζήτησης, χάρη στις υπερβολικές αποταμιεύσεις των νοικοκυριών, την αύξηση της απασχόλησης και τη διόγκωση των εταιρικών επενδύσεων και των δημοσίων δαπανών, θα καταστήσει εφικτό για τις επιχειρήσεις να μετακυλίσουν και πάλι το υψηλότερο κόστος στους καταναλωτές το 2022. Οι πιέσεις από τους μισθούς, οι οποίοι αποτυπώνουν και την κατάσταση στην αγορά εργασίας και ίσως επηρεαστούν από τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό, μπορεί να έχουν το κλειδί για τις προοπτικές του δείκτη και τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών. Κατά την εκτίμησή μας, οι πιέσεις των μισθών μπορούν να διατηρήσουν τον πληθωρισμό άνω του στόχου του 2% των κεντρικών τραπεζών, αλλά ο κίνδυνος αυτός στην Ευρωζώνη είναι λιγότερο πρόδηλος από τις ΗΠΑ. Τρεις είναι οι λόγοι. Πρώτον, αντιθέτως με το τι συνέβη στις ΗΠΑ, όπου οι γενναιόδωρες παροχές αύξησαν το διαθέσιμο εισόδημα κατά 6% το 2020, στην Ευρωζώνη δεν διαπιστώνεται υπερβολική ζήτηση. Δεύτερον, η μαζική παραίτηση εργαζομένων, διότι αισθάνονται πεπεισμένοι πως θα βρουν καλύτερη δουλειά ή ενδεχομένως για κάποιο διάστημα να μη χρειάζονται μία καινούργια απασχόληση, δείχνει πως έχει μεγαλύτερες διαστάσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι στην Ευρωζώνη. Και, τρίτον, στη λιγότερο ευέλικτη αγορά εργασίας στην Ευρωζώνη, η δυναμική ζήτηση εργατικών χεριών αποτυπώνεται πιο αργά και λιγότερο ρωμαλέα στον πληθωρισμό των μισθών από όσο αντιστοίχως στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Υπάρχει το γερμανικό παράδειγμα. Διαρκούσης της πανδημίας ο πληθωρισμός των μισθών, όπως υπολογίζεται από τους υπό διαπραγμάτευση μισθούς και ωρομίσθια, είχε επιβραδυνθεί από το σχεδόν 3% σε επίπεδα κάτω του 1,5%. Ισως το 2022 να εμφανίσει ανοδική τάση. Ούτως ή άλλως, η αγορά εργασίας της Γερμανίας λογίζεται από τις δυναμικότερες στην Ευρωζώνη.
* Οι κ. Holger Schmieding, Kallum Pickering και Salomon Fiedler είναι οικονομολόγοι της Berenberg Bank.
Πηγή:kathimerini