Του Θανάση Παπαδημόπουλου*
Η ολοφάνερη ανικανότητα και αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να θωρακίσει εγκαίρως το Σύστημα Υγείας και να προστατέψει με ουσιαστικά μέτρα και όχι με αλλοπρόσαλλα και αποσπασματικά πειράματα, την ελληνική κοινωνία από την εξάπλωση του covid 19, επανέφεραν για δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, το lockdown στη Χώρα, απειλώντας με ολοκληρωτική καταστροφή την ελληνική οικονομία.
Την ίδια ώρα, κι’ ενώ εκατομμύρια εργαζόμενοι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τον τρόμο της ανεργίας ή του λουκέτου, η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας το υγειονομικό λοκάρισμα, επιχειρεί με πρωτοφανή κυνικότητα να ισοπεδώσει πλήρως τα εργατικά δικαιώματα, περνώντας (με το φόβητρο της μάσκας και της απαγόρευσης των αγωνιστικών συγκεντρώσεων λόγω του κορωνοϊού), νομοσχέδια-εκτρώματα ενάντια στα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα, ξεπληρώνοντας τις «επιταγές» στο μεγάλο κεφάλαιο.
Ακόμη και αυτήν την ώρα της υγειονομικής τραγωδίας, τα κυβερνητικά επιτελεία καταστρώνουν με κάθε λεπτομέρεια τον αφανισμό της εργατικής τάξης, προωθώντας διπλά αντεργατικά και αντισυνδικαλιστικά νομοσχέδια, νεοφιλελεύθερης έμπνευσης και σφραγίδας.
Είναι προφανές, πως ο όντως υπαρκτός επιδημιολογικός κίνδυνος, είναι το άλλοθι για την υλοποίηση όλης αυτής της αντεργατικής – αντικοινωνικής επίθεσης. Γιατί, έτσι και αλλιώς, οι αποφάσεις της κυβέρνησης, οι εμπνεόμενες από τις βάναυσες αρχές του νεοφιλελευθερισμού, ήταν ήδη προειλημμένες από την πρώτη στιγμή ανάληψης της εξουσίας. Και αυτό δεν αποτυπώνεται μόνον στις αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές διατάξεις των δύο προωθούμενων Νόμων. Αποτυπώνεται και στο έτερο νομοθετικό έκτρωμα του νέου πτωχευτικού Κώδικα, με τον οποίο, εν μέσω πανδημίας και εκτεταμένης ανεργίας, επιχειρείται η αρπαγή της πρώτης κατοικίας των Ελλήνων εργαζομένων και των φτωχών. (Αλήθεια, ο κ. πρωθυπουργός ξέρει, τάχα, κάτι για εκείνα τα …300 εκατομμύρια, δανεικά και αγύριστα, που πήρε το Κόμμα του και αν ισχύει και γι’ αυτό ο πτωχευτικός κώδικας);
Κι ενώ η κυβέρνηση θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να απολογείται, που με τα αναποτελεσματικά μέτρα της, άφησε τη Χώρα αθωράκιστη απέναντι στη νέα έξαρση του ιού και να πάρει, έστω και την ύστατη αυτή ώρα, πραγματικά μέτρα για την προστασία της υγείας, της εργασίας και της οικονομίας, αυτή, επαναλαμβάνοντας τις ίδιες αποτυχημένες συνταγές, σπεύδει να «χρυσώσει» το χάπι, με αυξήσεις στα επιδοματικά της «ψίχουλα», από τον ευρωπαϊκό κοινοτικό κορβανά, που έχει ως «αποκούμπι» για να κλείνει τις οικονομικές τρύπες, που αφήνει η αποτυχημένη πολιτική της.
Το ότι όλα γύρω της καταρρέουν, το ότι η κοινωνία και η οικονομία στενάζουν, το ότι αρχίζει και απλώνεται σε όλη τη Χώρα παλλαϊκή δυσφορία και οργή, για την κυβέρνηση είναι «μια εικόνα, συγκριτικά με την άλλη Ευρώπη καλή»!
Ο κυνισμός και η απώλεια αίσθησης της πραγματικότητας σε όλο τους το μεγαλείο!
Το Συνδικαλιστικό Κίνημα δεν είναι διατεθειμένο να αποδεχτεί μια τέτοια κατάσταση. Οι υγειονομικές μάσκες δεν το φιμώνουν, και οι νομοθετικές «θηλειές» που σφίγγονται γύρω από τον λαιμό του δεν πρόκειται να το καθυποτάξουν. Ο αγώνας μας συνεχίζεται για την αντιμετώπιση ενός «ιού» που δυστυχώς αποδεικνύεται πιο επικίνδυνος και πιο «θανατηφόρος» για την εργατική τάξη και από τον κορωνοϊό, γιατί η κυβέρνηση φροντίζει να παραμείνει και μετά από αυτόν!
*Ο Θανάσης Παπαδημόπουλος είναι πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Βόλου