Γράφει η Μάγδα Καπνιά Δεσποτοπούλου, Ιστορικός – Φιλόλογος
Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν είναι ημέρα γιορτής, αποτελεί ημέρα μνήμης και τιμής. Συμπυκνώνει εικόνες και μνήμες κατακτήσεων. Γυναίκες που αγωνίστηκαν για να διεκδικήσουν τα μεγάλα και τα άπιαστα, αυτά που εύκολα εννοούνται αλλά δεν ήταν πάντα και για όλες μας αυτονόητα. Η ημέρα αυτή υποδηλώνει έμμεσα ότι το ζήτημα της ισότητας δεν έχει την δέουσα συλλογικότητα και κοινωνική αποδοχή. Υπάρχει ακόμα δρόμος που πρέπει να διανυθεί. Οι γυναίκες, οι μητέρες, οι σύζυγοι, οι κόρες, οι εργαζόμενες, οι νοικοκυρές έδωσαν μάχες. Δίνουν και θα δίνουν προσδοκώντας την ισότητα, τον αλληλοσεβασμό, την αξιοπρέπεια. Μια γυναίκα καλείται καθημερινά να ανταπεξέλθει αντάξια σε όλους αυτούς τους ρόλους, ακριβώς γιατί η ίδια η φύση της είναι μοναδική.
Σήμερα, οι αγώνες αυτών των γυναικών μας κάνουν να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, τους οφείλουμε τιμή και σεβασμό. Εργαζόμαστε για την διαρκή και αδιάκοπη διεκδίκηση των δικαιωμάτων, την εξάλειψη των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων. Κάθε γυναίκα γίνεται ένα ισχυρό στήριγμα για αυτή που το χρειάζεται, αντλώντας συγχρόνως δύναμη και έμπνευση, έτσι ώστε να δημιουργούμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τις γυναίκες που μας περιβάλλουν καθημερινά.
Οι νίκες πολλές, τα κεκτημένα πιο πολλά. Γυναίκες που εξελίχθηκαν επαγγελματικά στους διάφορους κλάδους της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ιατρικής, της πολιτικής. Γυναίκες που άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους. Προσωπικότητες που προσέφεραν σημαντικές κοινωνικές και πολιτισμικές παρεμβάσεις για τον σχεδιασμό αποτελεσματικών πολιτικών. Γυναίκες που αποφάσισαν να φέρουν την αλλαγή, γυναίκες που επέδειξαν δύναμη ψυχής και πάλεψαν μέχρι την τελευταία τους στιγμή.
Οι συνεχείς κρίσεις, ωστόσο, αυξάνουν αμείωτα την ύπαρξη στερεοτύπων, με την γυναίκα να έρχεται συνεχώς αντιμέτωπη με εμπόδια και με την απέλπιδα προσπάθεια να εξισορροπήσει εργασία και οικογένεια ταυτόχρονα. Οι τροχοπέδες αρκετές για να αποκλείουν την επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη των γυναικών και να δυσχεραίνουν την επίτευξη των στόχων.
Καμία δυσκολία όμως και κανένα εμπόδιο δεν μας σταματά να θαυμάζουμε αυτές τις γυναίκες. Απεναντίας, μέσα από τις δυσκολίες βγαίνουν αλώβητες. Είναι γυναίκες υπαρκτές, βρίσκονται ανάμεσά μας, στέκονται δίπλα μας, κάθονται απέναντί μας. Στα μάτια τους βλέπω το πάθος, στο βήμα τους βλέπω την δύναμη, αφουγκράζομαι τα όνειρα και τους στόχους τους. Μοιράζομαι μαζί τους αγωνίες, άγχη και φόβους. Οι γυναίκες που θαυμάζω στέκονται βράχοι, έχουν ιδανικά και αξίες. Δεν εγκαταλείπουν εύκολα, θέτουν ψηλά τον πήχη και τα καταφέρνουν. Με αξιοπρέπεια προσπαθούν αδιάλειπτα. Λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία. Πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους. Τους διακρίνει η ευγένεια, ο σεβασμός και η δοτικότητα. Μιλάνε θετικά και στρέφουν την προσοχή τους σε όσα μας κάνουν περήφανους. Συμβάλλουν στη λύση των προβλημάτων που εμποδίζουν την προώθηση των γυναικών. Ελπίζουν, τολμούν, δημιουργούν. Δεν φυγομαχούν και δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Νιώθουν χρέος τους να διαφυλάξουν τα ιδανικά και τις αξίες που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές. Υπάρχουν φορές που πέφτουν, λυπούνται αλλά δεν εγκαταλείπουν. Μεγαλώνουν και εκπαιδεύουν παιδιά με αγάπη για τη ζωή και όχι με αγάπη για την εξουσία στο άλλο φύλο. Οι γυναίκες που θαυμάζω ενθαρρύνουν και άλλες γυναίκες να εξελιχθούν, στηρίζουν και προάγουν η μία την άλλη. Προσφέρουν και παίρνουν βοήθεια. Δεν νιώθουν αντιπάθεια μεταξύ τους, αντιθέτως νιώθουν ευλογημένες που περιβάλλονται από χαρισματικές γυναίκες. Κανένας ανταγωνισμός και καμία διάκριση δεν χωράει ανάμεσά τους. Και αυτές ακριβώς τις γυναίκες πρέπει να στηρίζουμε, γιατί οι γυναίκες αυτές είναι απαραίτητες!
Σε όλες τις οραματίστριες, δυναμικές, δραστήριες, πολυμήχανες προσωπικότητες!