Τοπικά

Οι γυναίκες, αφανείς ηρωίδες της υπαίθρου – Πρότυπο συνεταιρισμού οι “Εσπερίδες” της Βυζίτσας 

Το να βρίσκεσαι στο αγρόκτημα και να είσαι γυναίκα που καλλιεργεί, είναι σκληρή δουλειά. Όμως αυτός ο τρόπος ζωής που υιοθετείται από ολοένα και περισσότερες γυναίκες στην περιοχή μας, εξακολουθεί να προσφέρει αρκετές ευκαιρίες. Με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Αγρότισσας, η κ. Αγλαΐα Μπέλλου, γραμματέας στον Γυναικείο Αγροτουριστικό Συνεταιρισμό Βυζίτσας «Εσπερίδες», μιλάει για τον καθημερινό αγώνα που δίνει η ίδια καλλιεργώντας τη γη, όπως και αρκετές ακόμη γυναίκες στο Πήλιο, κάνοντας λόγο για τις αφανείς ηρωίδες της ελληνικής υπαίθρου.

Η σημερινή ημέρα, που έχει καθιερωθεί σε όλο τον κόσμο από τη δεκαετία του ‘90, είναι ιδιαίτερη για τις γυναίκες της αγροτιάς, με την κ. Μπέλλου να εξηγεί τον λόγο: «Σήμερα είναι η ημέρα μας. Μία ημέρα ξεχωριστή, αφιερωμένη στη γυναίκα αγρότισσα που τόσα έχει προσφέρει στην ελληνική κοινωνία ανά τους αιώνες. Και τώρα, σ’ αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, η αγροτική παραγωγή είναι από τα λίγα που άντεξαν στην κρίση και συνεχίζει να προσφέρει ευκαιρίες».

Η δραστήρια αγρότισσα από τη Βυζίτσα, ένα από τα πιο γραφικά και όμορφα χωριά του Πηλίου, αναφέρθηκε στο πολύπλευρο έργο των γυναικών που ζούνε και εργάζονται στις αγροτικές περιοχές: «Η Ελληνίδα αγρότισσα έχει πολλούς ρόλους, δύσκολους θα τους χαρακτήριζα. Όμως, τους συνδυάζει με επιτυχία. Πέρα από τη συμμετοχή στην αγροτική παραγωγή, είμαστε μητέρες, και σύζυγοι, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουμε βγει και στη μεταποίηση μέσα από τους γυναικείους συνεταιρισμούς. Ο αγώνας μας είναι καθημερινός. Είμαστε οι αφανείς ηρωίδες, όχι μόνο της υπαίθρου, αλλά όλης της ελληνικής κοινωνίας».

Σε σχέση με το παρελθόν, η ζωή των γυναικών στο χωριό έχει αλλάξει, καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στα δεδομένα της εποχής. «Πιο παλιά, υπήρχε άλλη δυναμική. Ό,τι παρήγαγες, το κατανάλωνες στο σπίτι. Τώρα στην αγροτική οικονομία ισχύουν διαφορετικά δεδομένα. Πλέον έχουμε στραφεί στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και κατ’ επέκταση στη μεταποίηση και το εμπόριο, αλλά και στον αγροτουρισμό. Ειδικά στο Πήλιο συναντούμε πολλά τέτοια καταλύματα, δηλαδή μικρούς ξενώνες που προσφέρουν υπηρεσίες τουρισμού», τόνισε η Αγλαΐα Μπέλλου, η οποία κρίνοντας από τον εαυτό της, δεν μετανιώνει στιγμή που πήρε τον δρόμο της επιστροφής στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε. «Παρόλο που τελείωσα νοσηλευτική, ενώ δούλεψα και έντεκα χρόνια ως υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα, αποδείχθηκε η καλύτερη επιλογή να εργαστώ στο χωριό», επισήμανε.

«Ο συνεταιρισμός μας δημιουργήθηκε το 2011. Οι «Εσπερίδες» γεννήθηκαν κυριολεκτικά μέσα στην κρίση. Και το γεγονός ότι υπάρχουμε μέχρι και σήμερα, φανερώνει πολλά. Το μέλλον ανήκει στον πρωτογενή τομέα. Δεν αμφισβητώ π.χ. τις νέες τεχνολογίες ή τον τουρισμό, αλλά να δούμε πόσο εύθραυστος αποδείχθηκε στην πανδημία του κορωνοϊού, με τον συγκεκριμένο κλάδο να υφίσταται ανεπανόρθωτο πλήγμα φέτος. Από τα λίγα πράγματα που μένουν σταθερά είναι η αγροτική παραγωγή. Ακόμη και ένα νέο κορίτσι, εάν επιλέξει να ασχοληθεί με την καλλιέργεια της γης, μπορεί να βρει διέξοδο και να εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα», κατέληξε με νόημα η Πηλιορείτισσα συνεταιρίστρια και αγρότισσα.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το