Οι ευθύνες πρέπει και θα αποδοθούν στην ώρα τους – Τώρα είναι ώρες πένθους και οδύνης

Του Δημήτρη Τσιμπανάκου

Βρισκόμαστε λίγες μόνο ημέρες μετά το τραγικό δυστύχημα που συνέβη στα Τέμπη το οποίο συγκλόνισε και σκόρπισε τη θλίψη στο πανελλήνιο καθώς βάφτηκε με αίμα κυρίως νέων ανθρώπων που προτίμησαν την ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Ωστόσο, αυτό το δυστύχημα όχι μόνο απέδειξε την ανυπαρξία ασφάλειας στο τεχνολογικό κομμάτι της, αλλά και την αναβολή ή, ακόμα, και την αποφυγή των κυβερνητικών ευθυνών με το πρόσχημα των διαχρονικών παθογενειών.

Το ευαγγελιζόμενο επιτελικό κράτος της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιεί επικοινωνιακά μέσα για να κρύψει τα εγκληματικά κενά που υπάρχουν. Παρά τα δισεκατομμύρια που έχουν δαπανηθεί για το ψηφιακό κράτος, οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι κάνουν λόγο για χειροκίνητους ελέγχους και χειρόγραφα αρχεία δρομολογίων.

Ο πρωθυπουργός ήξερε από τον Μάρτιο του 2019 για την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου και των υποδομών του όταν παρουσίαζε μαζί με τον κ. Καραμανλή το κυβερνητικό πρόγραμμα υποδομών αναφέροντας πως «όσον αφορά τους σιδηροδρόμους επιμένουμε σε παρεμβάσεις που δεν είναι τόσο ελκυστικές, για να το πω απλά δεν είναι πολύ sexy, δεν αφορούν τρένα που έρχονται δέκα μέρες από την Ιταλία για να μας πείσουν πως ξαφνικά ως διά μαγείας θα κινούνται με αστρονομικές ταχύτητες σε δίκτυα τα οποία είναι εγκαταλελειμμένα. Μάλλον θα εκτροχιαζόντουσαν». Ο πρώην γενικός γραμματέας Μεταφορών, Νίκος Σταθόπουλος, που παραιτήθηκε το 2021 από την κυβέρνηση, σε εκείνη την προεκλογική εκδήλωση ως τεχνοκράτης εξηγούσε: «Να εγκαταλείψουμε τις χειρονακτικές πρακτικές που έχουμε στον σιδηρόδρομο και να χρησιμοποιήσουμε τα συστήματα που έχουμε πληρώσει πάρα πολύ ακριβά (συστήματα τηλεδιοίκησης κλπ). Είναι επενδύσεις που έχουμε κάνει και δεν λειτουργούν». Αυτές οι δηλώσεις τους δείχνουν ότι ήξεραν την προϋπάρχουσα κατάσταση. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να αντιμετωπίζουν τις παθογένειες.

Εμείς ως ΠΑΣΟΚ θα ζητήσουμε την απόδοση των ευθυνών τη στιγμή που πρέπει καθώς αυτές οι ώρες είναι ώρες πένθους, αγωνίας και οδύνης. Αυτή τη στιγμή, στεκόμαστε και στηρίζουμε τις οικογένειες των θυμάτων που θρηνούν, τους τραυματίες και όσους αγωνιούν για τις τύχες των συγγενών τους και των φίλων τους. Ωστόσο, υπάρχει σε όλους ένα «Γιατί;»… Γιατί να κρέμονται ανθρώπινες ζωές από ένα ανθρώπινο χέρι ή από ένα ανθρώπινο λάθος όταν υπάρχουν οι τεχνολογικές ασφαλιστικές δικλείδες για την πρόληψη και την αποτροπή τέτοιων συμβάντων; Μάλιστα, τα ερωτήματα για τα συστήματα τηλεδιοίκησης που είναι εκτός λειτουργίας από τον Δομοκό μέχρι τη Θεσσαλονίκη παραμένουν αμείλικτα.