Από το Κασμίρ της Ινδίας στον Βόλο έχοντας διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα για να μπορέσει να στήσει μια νέα ζωή μακριά από εντάσεις και αναταραχές. Ο Αλί είναι μαθητής εδώ και ενάμιση χρόνο του Εσπερινού Γυμνασίου Βόλου, ένας από τους δεκάδες αλλοεθνείς που διαθέτει το σχολείο. Στο Εσπερινό φοιτούν μαθητές από δεκατέσσερις συνολικά χώρες, περιοχές που αντιμετωπίζουν κυρίως πολέμους, φτώχεια, απουσία σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Έφυγε από το Κασμίρ, μια περιοχή που αποτέλεσε εστία πολέμου μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν παραμένοντας ακόμη περιοχή έντασης και ήρθε στον Βόλο με την ελπίδα να κάνει μια νέα αρχή.
Ο αγώνας του μεγάλος. «Διένυσα χιλιάδες χιλιόμετρα με τα πόδια για να έρθω εδώ. Πέρασα από το Ιράν, την Τουρκία, και έφτασα στην Ελλάδα. Έχω χάσει την οικογένειά μου και τώρα θέλω να κάνω μια νέα αρχή» μας τόνισε με τα αρκετά καλά ελληνικά που ήδη γνωρίζει ο Αλί. Μεγάλωσε στο Κασμίρ αλλά οι δυσκολίες της περιοχής δεν τους επέτρεψαν να μείνει για πολύ εκεί.
Η Ινδία και το Πακιστάν πολέμησαν μεταξύ για το Κασμίρ. Ο Ινδός Αλί Άσαντ έχει όμως πολύ καλές σχέσεις με τον πακιστανό μαθητή Αλί Κασίμ του εσπερινού Γυμνασίου και τίποτα δεν τους χωρίζει. Αντιθέτως η δίψα για γνώση και επιβίωση σε μια νέα χώρα τους φέρνει κοντά.
«Μου αρέσουν η Ελλάδα, ο Βόλος και θα ήθελα να μείνω εδώ. Οι άνθρωποι εδώ είναι φιλόξενοι, ευγενικοί. Βρίσκομαι στην ήσυχη και φιλόξενη Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια και παρακολουθώ το Εσπερινό Γυμνάσιο» ανέφερε ο Αλί ο οποίος συνεννοείται πολύ καλά στα ελληνικά.
Ο ίδιος λόγω των ιδιαίτερων πολιτικών καταστάσεων στην περιοχή που ζούσε δεν μπορούσε να έχει μια ειρηνική ζωή. Έτσι αποφάσισε να έρθει στη χώρα μας.
Στόχος και των δύο μαθητών είναι να μάθουν ελληνικά και να μείνουν εδώ. Την προοπτική της επιστροφής δεν την σκέπτονται. μάλιστα μόλις αποφοιτήσουν, θα ήθελαν να βρουν και εργασία.
Από 14 χώρες
Στο Εσπερινό Γυμνάσιο Βόλου φοιτούν μαθητές από δεκατέσσερις διαφορετικές χώρες. Όπως τόνισε ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιώργος Χάρλας «οι μαθητές αυτοί είναι διαφορετικοί μεταξύ τους σε κουλτούρα και αντίληψη. Οι περισσότεροι είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι και διαμένουν στις δύο κοινότητας στη Μακρινίτσα και στην Παιδόπολη. Κάποιοι έρχονται εδώ για να μείνουν και κάποιοι για να φύγουν. Δεν έχουν τίποτα πίσω στα μέρη τους. Πολλοί από αυτούς έχουν χάσει τις οικογένειές τους και δεν τους συνδέει κάτι με την πατρίδα. Κάποιων άλλων οι οικογένειές τους βρίσκονται στη Δυτική Ευρώπη και θέλουν να επανενωθούν μεταβαίνοντας εκεί.
Ο κ. Χάρλας πρόσθεσε πως «εμείς ως διδάσκοντες προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τέτοιες συνθήκες που οι αλλοεθνείς μαθητές να αισθάνονται ασφάλεια και σιγουριά, να μάθουν την ελληνική γλώσσα και κουλτούρα και να μπορούν να ανταποκρίνονται στις σχολικές τους επιδόσεις. Όλοι αυτοί οι στόχοι συνδυάζονται μεταξύ τους. Και υπάρχουν καθηγητές με πολλά χρόνια εμπειρίας σε αυτό το σχολείο που γνωρίζουν πώς να προσεγγίζουν και να μεταδίδουν γνώσεις σε μαθητές που ήρθαν από άλλες χώρες. Γνωρίζουν να διαχειρίζονται τις καταστάσεις».