Μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία διοργάνωσε ο Ροταριανός Όμιλος Βόλου χθες στο ξενοδοχείο Παρκ, με ομιλητή τον κ. Κυριάκο Παπαγεωργίου και θέμα «Φάροι της Ελλάδος, Δέκα ταξίδια στις θάλασσες του Οδυσσέα». Ένα οδοιπορικό στους φάρους του ελληνικού φαρικού δικτύου από τον Βολιώτη περιηγητή, ο οποίος αναφέρθηκε και στους δυο ιστορικούς φάρους της Μαγνησίας, τον φάρο της Σηπιάδας και το Αλεώριο, μια υφαλοβραχίδα που είναι γνωστή με το όνομα Λευτέρης, στο μπουγάζι τη Σκιάθου.
Ο κ. Κυριάκος Παπαγεωργίου ανέφερε ότι στη διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών της περιπέτειάς του στις θάλασσες του Οδυσσέα, δοκίμασε όλα τα απρόοπτα. Μπορεί να γνώρισε νησιά, νησίδες και βραχόπουλα, αλλά εκεί όπου τα βρήκε σκούρα ήταν στις άκρες του άγριου πέλαγου, εκεί όπου δέρνονται οι ελληνικοί φάροι.
Ο Βολιώτης περιηγητής εξήγησε πως είναι πολλά τα ταξίδια στους πέτρινους φάρους της Ελλάδας και δεν μπορούν όλα να ειπωθούν σε ένα οδοιπορικό.
«Ο φάρος στην άκρη της γης γειώνεται και ουρανίζει. Φωτίζει τους πλόες των περαστικών πλοίων ίσαμε την άλλη ζωή μαντάροντας τους λεπτοδείχτες του φωτός σε μια δεσμίδα χρόνου. Πίσω από τη μούχλα και τη χρόνια σιωπή του κάθε φάρου ένα αεράκι μπαίνει στον διάδρομο και ξεσηκώνει τις κοκαλωμένες σελίδες ενός ξεχασμένου βιβλίου αναφοράς. Σε κάθε φάρο θα υπάρχει το Βιβλίο του Φάρου. Οι σελίδες του είναι πιωμένες όλες από ζέφυρο και σκόνη» τόνισε.
Ο πρώτος φάρος στην Ελλάδα έγινε στο Γαϊδουρονήσι το 1834, ο ψηλότερος φάρος (σε πύργο) στο Γαϊδουρονήσι (29 μέτρα ύψος), ο ψηλότερος φάρος (σε εστιακό ύψος) στη Γαύδο (360 μέτρα).
Ο κ. Κ. Παπαγεωργίου «παρουσίασε» κι άλλους φάρους: «Ο πιο απόμακρος βρίσκεται στη Στρογγύλη, μερικά μίλια ανατολικότερα του Καστελόριζου. Ο πιο πρωτότυπος αρχιτεκτονικά βρίσκεται έξω από το Αργοστόλι Κεφαλονιάς. Ο μικρότερος φάρος (λιλιπούτειος) είναι ο Τουρλίτης της Άνδρου, 5 μέτρα ύψος από τη θάλασσα. Ο πιο εντυπωσιακός των Χανιών. Οι πιο μοναχικοί φάροι, της Κανδελούσας, ανοιχτά από τη Νίσυρο, των Στροφάδων, στο φρέαρ των Οινουσσών και της Ψαθούρας. Η πιο άγρια θάλασσα βράζει στον Καβο-Μαλιά. Ο φάρος που προσεγγίζεται δυσκολότερα από τη θάλασσα είναι της Παραπόλας του Μυρτώου πέλαγου και αυτοί που προσεγγίζονται δυσκολότερα από στεριά είναι του Πάπα στην Ικαρία, των Αντικυθήρων και το Λιθάρι Σκύρου. Υπάρχουν και φάροι μέσα σε πόλεις (Αλεξανδρούπολη, Ρέθυμνο, Χανιά και Ναύπακτος). Και τέλος ο φάρος που βρίσκεται πάνω στα όρια των χωρικών υδάτων Ελλάδος – Τουρκίας. Είναι ο Πασσάς Οινουσσών Χίου».
Στην ομιλία του ο κ. Παπαγεωργίου ανέπτυξε τα μοναχικά ταξίδια του σε όλες τις ελληνικές θάλασσες, τα περισσότερα από τα οποία πραγματοποίησε με τη συνδρομή του Πολεμικού Ναυτικού (Υπηρεσία Φάρων), ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους δυο ιστορικούς φάρους της Μαγνησίας, τον φάρο της Σηπιάδας (ξεχασμένος σήμερα) και το Αλεώριο, μια υφαλοβραχίδα που σήμερα είναι γνωστή με το όνομα Λευτέρης, στο μπουγάζι τη Σκιάθου.
Να σημειωθεί ότι η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τον Ροταριανό Όμιλο Βόλου, μια ομάδα συμπολιτών, που προσπαθεί και μετέχει αθόρυβα στα δρώμενα της πόλης, με ανθρώπους με πλούσια κοινωνική δράση – επαγγελματίες όλοι – με διάθεση προσφοράς, οι οποίοι θέλουν να βελτιώσουν τη ζωή των συνανθρώπων τους στις τοπικές κοινωνίες. Ο Ρ.Ο. Βόλου ιδρύθηκε το 1938 από μια ομάδα επιφανών Βολιωτών, πρωτεργάτες του οποίου υπήρξαν οι Τάκης Οικονομάκης, Καπουρνιώτης, Μυτιληναίος, Κασσιόπουλος, Χριστοδουλίδης, Σπ. Παπαγεωργίου, Γεωρ. Λιβανός, Μ. Μουστακαλής, Σαράτσης, Χονδροδήμος, Μπορνόζης.
