«Κόκκινο» άναψε ο Άρειος Πάγος στη μετατροπή της ποινής πέντε ετών κάθειρξης που είχε επιβληθεί σε Βολιώτη για διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπών, σε κοινωφελή εργασία διάρκειας 1.200 ωρών, αναιρώντας την απόφαση του δευτεροβάθμιου Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας που την έκανε δεκτή, αφού ο κατηγορούμενος δεν είχε το απαραίτητο ποσό για να καταβάλλει για τη χρηματική μετατροπή της ποινής του.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των δικαστών, βάσει διατάξεων του νόμου μόνο μετά τη μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρηματική ποινή, εφόσον ζητείται η περαιτέρω μετατροπή της σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, το αρμόδιο δικαστήριο, σε περίπτωση παραδοχής της σχετικής αίτησης του καταδίκου, μετατρέπει τη χρηματική ποινή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας στο μέτρο που ορίζει αυτό, και όχι την ποινή κάθειρξης, της οποίας δεν επιτρέπεται η μετατροπή σε χρηματική.
Σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε ΚΠΔ, λόγω αναίρεσης της απόφασης συνιστά και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης.
Στην προκείμενη περίπτωση, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας, με την προσβαλλόμενη 122/2018 απόφασή του, έκρινε κατά πλειοψηφία «ότι ο αιτών κατηγορούμενος καταδικάστηκε αμετάκλητα για την πράξη της διακεκριμένης κλοπής από κοινού κατ’ εξακολούθηση από περισσότερους δράστες που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια που είχαν τελεστεί στον Βόλο από 27-4-2012 έως και 30-4-2012.
Με απόφαση του Δευτεροβάθμιου Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης πέντε ετών, η οποία μετατράπηκε σε χρηματική, προς πέντε ευρώ ημερησίως με την ίδια απόφαση και ήδη αιτείται τη μετατροπή της ποινής αυτής σε παροχή κοινωφελούς εργασίας».
Σε δεινή οικονομική κατάσταση
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων αναφέρει ότι από την όλη διαδικασία, αποδείχθηκε ότι, ο αιτών-κατηγορούμενος αδυνατεί να καταβάλει το ποσό της μετατραπείσας ποινής του καθόσον βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση.
Η απόφαση των δικαστών της Λάρισας σημείωνε ότι με βάση όλα τα προσκομισθέντα κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις για τη μετατροπή της ποινής σε παροχή κοινωφελούς εργασίας από τον αιτούντα, καθόσον πρόκειται για ποινή στερητική της ελευθερίας, ήτοι κάθειρξη πέντε ετών, που έχει μετατραπεί, γι’ αυτό και πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση και να καθοριστεί ο αριθμός των ωρών παροχής κοινωφελούς εργασίας σε 1.200, η οποία πρέπει να παρασχεθεί μέχρι το 2023.
Εσφαλμένη ερμηνεία
Οι αρεοπαγίτες του Ζ’ Τμήματος που έβγαλαν την απόφαση έκριναν πως η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Λάρισας, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του άρθρου 82 παρ. 4, 5, 8, 9 Π.Κ., μετατρέποντας την ποινή κάθειρξης των πέντε ετών, που είχε επιβληθεί στον κατηγορούμενο σε παροχή κοινωφελούς εργασίας.
«Κατ’ ακολουθία αυτών, ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε’ ΚΠΔ προβαλλόμενος λόγος αναίρεσης, της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, είναι βάσιμος, οπότε πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί από τον Άρειο Πάγο, ως μη νόμιμη, η από 8-5-2018 αίτηση του Ι. Τ.», όπως ανέφερε η απόφαση 57/2019 που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο στις 14 Ιανουαρίου του 2019.
Γιώργος Στεργίου