Του Γιώργου Ινεπολόγλου*
Και έλεγα κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει αλλά δεν πήγαινε το μυαλό. Τελικά το βρήκα. Παρόμοιες σκηνές με αυτές που συμβαίνουν στην Αμερική πέρασε ο τόπος μας πάμπολλες φορές. Σε μία από αυτές, πάνε 30 χρόνια, ζήσαμε το ανεκδιήγητο μίσος του Κοντογιανόπουλου, πρωτοπαλίκαρου της τότε κυβέρνησης, για τους μαθητές και καθηγητές. Η συμπολίτευση της ΝΔ αλλά και η τότε αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ κονταρομαχούσαν για την επικράτηση στην πολιτική σκηνή. Κανείς δεν ενδιαφερόταν γι αυτό που έμελλε να συμβεί, αλλά και κανείς δεν τιμώρησε τον ηθικό αυτουργό για την τόσο βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στην εκπαιδευτική κοινότητα. Πέσαμε πάνω στα γενέθλια της δολοφονίας του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από χέρι στελέχους της Ν.Δ. με την παρότρυνση του υπουργού, πεδίου μάχης και όχι παιδείας, γιατί θεώρησε ότι η μόρφωση των Ελλήνων αποτελεί πεδίο μάχης και αντιπαράθεσης οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Ήμουν καθηγητής σε Λύκειο όταν μετά από πολύμηνες απεργίες ο Κοντογιαννόπουλος κρατούσε το καλοκαίρι όμηρους τους καθηγητές στα σχολεία, για να τους τιμωρήσει, επειδή αντιστάθηκαν στα συμφέροντά του για την άλωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Η μειοψηφούσα δεξιά πλευρά της κοινωνίας έβραζε από τις παροτρύνσεις του υπουργού, όπως έβραζε και η Αμερική από τις δηλώσεις Trump, να εξοπλιστούν οι γονείς εναντίων των καθηγητών και να επιβάλουν την θέληση μιας Κοντογιανοπουλοκυβέρνησης. Οι ανόητοι περισσεύουν σε αυτόν τον τόπο, έτσι βρέθηκε και ο δολοφόνος που σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος.
Σας παραδίνω σε δύο φωτογραφίες, αρχεία από τις τότε εφημερίδες που φαίνεται καθαρά η άνευ ουσίας αντιπαράθεση συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης στο θέμα Τεμπονέρα. Για όσους με κροκοδείλια δάκρυα θεωρούν εξωπραγματική την στάση του Προέδρου των ΗΠΑ, αλλά και για όσους ετσιθελικά ξεχνούν τι πέρασε αυτός ο τόπος με την διακυβέρνηση των πολιτικών σχηματισμών που διαφεντεύουν και ποδοπατούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, τους προτείνω να παρατηρήσουν τα γραφόμενα της εποχής. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται και η ίδια κυβέρνηση κατηγορεί τους άλλους προστατεύοντας τα δικά της παιδιά.
Οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες ρίχνουν τα βάρη στην αντιπολίτευση όπως συμβαίνει και σήμερα. Η ΟΝNΕΔ νίπτει τας χείρας για τα στελέχη της που είναι δολοφόνοι και ο Κοντογιαννόπουλος σαν βρεγμένη γάτα αποσύρεται και εξαφανίζεται από την πολιτική σκηνή μένοντας στα αζήτητα μέχρι τον θάνατό του. Ήταν και αυτός κάποτε εργαλείο για την εφαρμογή σκληρής κυβερνητικής πολιτικής. Μετά από αυτόν υπάρχουν και άλλοι που αναλαμβάνουν τον ίδιο ρόλο. Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί. Αν είχαν δίκιο δεν θα υπήρχε παραίτηση υπουργού και δεν θα ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση. Δεν θα αναφερθώ στην τάλε κουάλε ίδια συμπεριφορά με αυτή του Trump, κάποιας κυβέρνησης και των στελεχών της που απουσίαζαν από την παράδοση της εξουσίας στην προηγούμενη κυβέρνηση. Υπάρχουν πολλοί Trump και στην Ελλάδα, Δεν συμφωνείτε ;
*Ο Γ. Ινεπολόγλου είναι φυσικός