Τη φυσιογνωμία του τη συναντά κάποιος σε κάθε εθελοντική πρωτοβουλία που διεξάγεται στο Βόλο, στο Νοσοκομείο, στην πυρόσβεση, στην Κουζίνα Αλληλεγγύης και οπουδήποτε αλλού χρειαστεί. Ο κ. Πέτρος Γαβαλάς είναι ένας από τους συμπολίτες που έχει κάνει τον εθελοντισμό τρόπο ζωής. Αισίως έφτασε μέσα σε έξι χρόνια τις 11.500 ώρες εθελοντικής προσφοράς στο Νοσοκομείο, όπου βοηθά τους ασθενείς και είναι αποφασισμένος να συνεχίσει.
Ποια είναι η ιδιότητά σας; «Εθελοντής» μας απαντά με ένα πλατύ χαμόγελο ο 65χρονος κ. Πέτρος Γαβαλάς, τον οποίον συναντήσαμε την περασμένη Δευτέρα στον αύλειο χώρο του 14ου Δημοτικού Βόλου, όπου βρισκόταν ως νοσηλευτής σε περίπτωση που χρειαζόταν βοήθεια κάποιο παιδί από το καλοκαιρινό μαθηματικό σχολείο.
Ο ίδιος συνταξιούχος πλέον έχει τον ελεύθερο χρόνο να ασχοληθεί ακόμη περισσότερο με αυτό που αγαπά, τον εθελοντισμό. Και δεν αφήνει ούτε ένα λεπτό της ημέρας ανεκμετάλλευτο γι’ αυτό το σκοπό.
Έτσι ήδη ανήκει σε πολλές εθελοντικές ομάδες και λέσχες, όπως τη Λέσχη Εθελοντών Βόλου, Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων, τη φαραγγοδιάσωση, τον Ερυθρό Σταυρό, την Κουζίνα Αλληλεγγύης και σε άλλες πολλές.
«Όπου υπάρχει εθελοντισμός, είμαι μέσα» μας λέει με αποφασιστικό ύφος και συμπληρώνει πως «μου αρέσει να βοηθώ το συνάνθρωπο. Για μένα είναι αγάπη προσφοράς, τον καλό λόγο που ακούς από τον καθένα για αυτό που προσφέρεις ανιδιοτελώς».
Από πότε, όμως, ξεκίνησε να ασχολείται με τον εθελοντισμό; «Ως ιδέα τον εθελοντισμό την είχα από την εποχή που δραστηριοποιούμουν στους προσκόπους. Στη συνέχεια μεγαλώνοντας και βλέποντας τις ανάγκες της κοινωνίας μας ασχολήθηκα πιο έντονα και βλέπω ότι με καλύπτει και με ικανοποιεί αυτό που κάνω» μας απαντά.
Σε πλήρη εθελοντική δράση ήταν και όταν δούλευε. Εδώ και πέντε χρόνια συνταξιοδοτήθηκε και συνεχίζει με ακόμη πιο εντατικούς ρυθμούς. «Όταν εργαζόμουν, έλεγα να βγω στη σύνταξη για να έχω περισσότερες ώρες στον εθελοντισμό. Αλλά και τώρα που συνταξιοδοτήθηκα, λέω και πάλι ότι οι ώρες δεν μου φτάνουν» σημειώνει.
Στο Νοσοκομείο
Ένα μεγάλο κομμάτι της εθελοντικής του δράσης αφιερώνεται στο Νοσοκομείο. Ο κ. Πέτρος Γαβαλάς έχει λάβει ήδη την πιστοποίηση νοσηλευτικής του Ερυθρού Σταυρού.
«Το μίνιμουμ που μπορεί να καθίσω στο Νοσοκομείο είναι έξι ώρες καθημερινά και μπορεί να φτάσω ακόμη και τις δεκατρείς ώρες ανάλογα με τα περιστατικά. Για παράδειγμα, όταν συμβαίνουν τροχαία ατυχήματα, δεν μπορώ να φύγω» μας λέει.
Ο χώρος δράσης του στο Νοσοκομείο είναι στα Επείγοντα, εκεί που γίνεται η πρώτη επαφή με τον ασθενή, τον τραυματία και σε συνεργασία με το γιατρό παρέχει βοήθεια. Αρχικά είχε ξεκινήσει από τις Κλινικές και πλέον είναι στα Επείγοντα.
Στο Νοσοκομείο έχει γράψει ήδη 11.500 ώρες εθελοντισμού.
«Το Νοσοκομείο χρειάζεται εθελοντές που να γνωρίζουν τη δουλειά» μας τονίζει ο κ. Γαβαλάς και προσθέτει πως «ακόμη και στο δρόμο που χρειάστηκα να παρέμβω για την προσφορά πρώτων βοηθειών, το έκανα αμέσως».
Εξάλλου, γι’ αυτό και ο σάκος του είναι γεμάτος με τα απαιτούμενα είδη από πρώτες βοήθειες.
Για τη μεγάλη προσφορά του στο Νοσοκομείο ήδη τιμήθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό με τη μεγαλύτερη εθελοντική διάκριση που είναι προϊστάμενος Α΄.
Η καθημερινότητά του είναι έντονα συνδεδεμένη με τον εθελοντισμό. Για παράδειγμα συνδράμει και στην Κουζίνα Αλληλεγγύης για την υγειονομική κάλυψη πρώτων βοηθειών.
Ερωτηθείς για τον εθελοντισμό στο Βόλο είπε πως «υπάρχουν πολλά άτομα στην πόλη μας που βοηθούν εθελοντικά είτε είναι ενταγμένοι σε ομάδες είτε όχι. Βέβαια η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τη διάθεση κάποιου να βοηθήσει εθελοντικά στο κομμάτι της μετακίνησης, αφού το κόστος έχει αυξηθεί. Άλλωστε ο εθελοντής πληρώνει από την τσέπη του για να μετακινηθεί οπουδήποτε και με τη μείωση μισθών, συντάξεων, η επίπτωση υπάρχει».
Ο κ. Γαβαλάς, οικογενειάρχης, είναι πατέρας μιας 28χρονης κόρης και ενός 33χρονου γιου που ήδη εργάζονται, αλλά δεν αποκλείεται μελλοντικά να ακολουθήσουν τα χνάρια του στον εθελοντισμό.