Ο συγκάτοικος του Βαγγέλη περιγράφει τις τελευταίες ώρες της ζωής του άτυχου φοιτητή

Τις τελευταίες στιγμές που έζησε μαζί με τον Βαγγέλη Γιακουμάκη περιγράφει ο 20χρονος Γρηγόρης, συγκάτοικός του στην εστία στη Γαλακτοκομική Σχολή.

«Παρατήρησα μια αφηρημάδα. Ενα απλανές βλέμμα. Κοιτούσε συνεχώς το πάτωμα. Το μυαλό του έμοιαζε να ταξιδεύει», λέει ο φοιτητής της Γαλακτοκομικής μιλώντας στην εφημερίδα Real και περιγράφοντας, όπως αποδεικνύεται τις τελευταίες ώρες της ζωής του 20χρονου φοιτητή.

Ο συγκάτοικος του Γιακουμάκη τονίζει ότι μέχρι το μεσημέρι ο Βαγγέλης φαινόταν απόλυτα φυσιολογικός, τονίζοντας ότι δέχθηκε με ευχαρίστηση τα σπιτικά κεφτεδάκια που του προσέφερε. «Στη συνέχεια, όμως, βγήκε από το δωμάτιο για την εξωτερική τουαλέτα. Είναι η ώρα που έχει συνωστισμό στο διάδρομο γιατί κινούνται πολλοί συμφοιτητές μας. Οταν επέστρεψε, είχα γυρισμένη την πλάτη μου και δεν είδα τι πήρε ή τι άφησε». Στα λίγα λεπτά αυτά που μεσολάβησαν, κάτι πρέπει να συνέβη, καθώς ο Γιακουμάκης ήταν άλλος άνθρωπος…

Ο 20χρονος Γρηγόρης μετέφερε, ακόμη, στη Real την τελευταία συνομιλία που είχε με τον Βαγγέλη Γιακουμάκη. «Δεν ήταν τρομαγμένος. Φαινόταν, ωστόσο, να είναι στον κόσμο του. Μου μιλούσε και το μυαλό του ήταν αλλού», εξηγεί και προσθέτει: «Μου λέει ”φεύγω”. Επειδή, όμως, είχα χάσει τα κλειδιά μου, με ρωτάει: ”Να τα αφήσω τα κλειδιά ή να τα πάρω;”. Του λέω ”αν αργήσεις και δεν γυρίσεις πριν φύγω, το δωμάτιο θα μείνει ανοκτό”. Εκανε μια κίνηση σαν να έβαζε τα κλειδιά στην κλειδαριά. Και πάλι, όμως, από την αφηρημάδα που είχε, τα ξανάβγαλε και τα πήρε μαζί του».

Σύμφωνα με τα όσα είπε ο συγκάτοικος του Γιακουμάκη στη Real αυτά συνέβησαν στις δύο παρά δέκα το μεσημέρι. Ηταν η τελευταία φορά που ο νεαρός Γρηγόρης είδε τον συγκάτοικό του. Σαράντα και παραπάνω ημέρες μετά και ενώ η όλη η ιστορία έχει λάβει την τραγική εξέλιξη που όλοι γνωρίζουμε, ο συγκάτοικος του Γιακουμάκη αδυνατεί να δώσει μια λογική ερμηνεία για το τι μπορεί να οδήγησε τον Βαγγέλη σε αυτή τη μοιραία απόφαση που πήρε.

«Ολο το πρωί ήταν όπως πάντα. Πήγαμε μαζί στο μάθημα και γύρω στις 12 πήραμε βαθμούς. Γυρίσαμε με μια μεγάλη παρέα στο δωμάτιό μας και κάναμε χαβαλέ, γκρινιάζοντας για τη βαθμολογία μας. Ο Βαγγέλης έλεγε: ”Τι βαθμοί είναι αυτοί. Πέρυσι είχα 16, φέτος 12”. Δεν ήταν όμως η εξαίρεση. Ολοι εκεί ήμασταν, στο 12 με 13».

Πηγή www.iefimerida.gr