Ο πρώτος πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας παρεμβαίνει στις εξελίξεις – “Δημιουργούν το πρώτο μεγάλο σκορποχώρι”

Σφοδρή και αυστηρή είναι η αντίδραση του πρώτου πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Παντελή Λαζαρίδη που διαφωνεί κάθετα με την προσπάθεια «να ληφθούν εσπευσμένα «πονηρές» γενικού χαρακτήρα αποφάσεις για ένα εκ νέου σχεδιασμό του Πανεπιστημίου μετά την κάθε άλλο πάρα καλά σχεδιασμένη συγχώνευσή του με τα ΤΕΙ Λάρισας και Στερεάς Ελλάδας με συνοπτικές διαδικασίες μέσα στο κατακαλόκαιρο».

Ο κ. Λαζαρίδης εκτιμά ότι ο σχεδιασμός αυτός δεν επιβλήθηκε στις Πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από το υπουργείο. Αντίθετα «υποκινήθηκε» από την πλευρά του Πανεπιστημίου ή τουλάχιστον ενθαρρύνθηκε αυτή η μορφή απορρόφησης των ΤΕΙ, έναντι της άλλης επιλογής που ήταν η δημιουργία δύο ανεξάρτητων φορέων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (πανεπιστημίων). Ο πρώην πρύτανης θεωρεί ότι η πρόταση είναι αντιαναπτυξιακή, επαναλαμβάνει μεγενθύνοντάς τα λάθη του παρελθόντος και ξεπερνά τα στοιχειώδη κριτήρια ακαδημαϊκής οργάνωσης και διοίκησης «με βάση ένα «πολιτικάντικο» σκεπτικό, του οποίου το πιο τραγικό στοιχείο είναι ότι τον βασικό ρόλο του πολιτικάντη έπαιξε και συνεχίζει να θέλει να τον παίξει η πλευρά της «Πρυτανικής Αρχής» της οποίας ο ρόλος οφείλει να είναι ακριβώς ο αντίθετος». Το υπουργείο Παιδείας επεδίωκε τη μείωση του αριθμού των ΑΕΙ. Δεν είχε καμία πρόθεση να επιβάλει τον τρόπο, σύμφωνα με τον ίδιο.
Ο κ. Λαζαρίδης παρεμβαίνοντας σε ένα άλλο ζήτημα αναφορικά με τη νομιμοποίηση των διαδικασιών για την εκλογή νέου προέδρου στο Τμήμα Ιατρικής (ο οποίος θα είναι και μέλος της νέας Συγκλήτου) και με αφορμή την προσπάθεια να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις εσπευσμένα σε περίοδο που δεν εξασφαλίζεται η συμμετοχή όσων δικαιούνται να έχουν γνώμη αναφέρεται με πολύ αυστηρούς όρους στο ζήτημα του λεγόμενου νέου Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η δήλωση του κ. Λαζαρίδη έχει ως εξής: Με το δικαίωμα που μου δίνει η ιδιότητά μου ως ιδρυτικού προέδρου του Πανεπιστημίου και πρώτου πρυτάνεως και το γεγονός ότι διοίκησα το Ίδρυμα αυτό για περίπου δώδεκα χρόνια στα οποία ας προστεθούν σχεδόν άλλα τόσα ως πρόεδρος διαφόρων Τμημάτων του, με την αντίστοιχη συμβολή στη διαμόρφωση των βασικών του χαρακτηριστικών και στη σύνθεση του ακαδημαϊκού και διοικητικού του προσωπικού και με το βάρος του χρέους, που δεν είναι δυνατό να το αποποιηθώ, απέναντι στην προοπτική και τη συνέχεια της λειτουργίας του.

«Διαφωνώ ρητά με τα δεδομένα που διαμορφώνονται. Η απερχόμενη Πρυτανική Αρχή, αν και σχεδόν ήδη απελθούσα στην πράξη και παρόλη την εμφανή της αποσύνθεσης, καθώς οι μισοί αναπληρωτές Πρύτανη μόνο τυπικά αποτελούν μέλη της, επέλεξε μια ηθικά αμφιλεγόμενη ως και διαβλητή διαδικασία/ ημερομηνία για να συζητήσει το πιο κρίσιμο ζήτημα στην ιστορία του Πανεπιστημίου. Αυτό από το οποίο θα εξαρτηθεί η επιβίωσή του ως Πανεπιστημίου και όχι η συνέχειά του – ως μη διοικήσιμoυ πάντως – εκπαιδευτικού Busines Unit Network το οποίο θα το λέμε «Το τρίτο μεγάλο ελληνικό Πανεπιστήμιο».
Φυσικά θα μπορούσαμε να το λέγαμε πιο συνοπτικά και πιο παραστατικά προαγόμενοι μόνοι μας ακόμα περισσότερο, ως «το Πρώτο Τόσο Μεγάλο Ελληνικό Σκορποχώρι».
Φοβάμαι πως θα καταστεί αναγκαίο να επανέλθουμε στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.
Ελπίζω ότι η σχετική αμεριμνησία μέσα στο Ίδρυμα, το έλλειμμα πληροφόρησης και πρακτικά μια γενικευμένη αδράνεια να δώσουν τη θέση τους σύντομα σε μια οργανωμένη, πολύπλευρη και καθόλου «μυστική» ουσιαστική συζήτηση και σε μια απόφαση με περίσκεψη, με ειρμό και με προτεραιότητες ακαδημαϊκές κι όχι τάχατες ισορροπημένες και απροσχημάτιστα πολιτικάντηκες, που θα στηρίζεται σε πλατιά βάση, και θα επαναφέρει τον ενθουσιασμό για μια καινούργια πορεία, που να προσθέσει κύρος και όχι φούσκες που εξυπηρετούν «ειδικές
ατζέντες» χωρίς προοπτική».