Ο πρωτογενής τομέας στερείται υποδομών και επενδύσεων-Συμπεράσματα από το πανελλήνιο συνέδριο στη Γεωπονική

Ο πρωτογενής τομέας στην Ελλάδα στερείται υποδομών και επενδύσεων και γι’ αυτό δεν μπορεί ακόμη να παίξει το πολύ σημαντικό ρόλο που πρέπει για την ανάταξη της εθνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να εισάγονται ακόμη προϊόντα από το εξωτερικό. Αυτά τονίστηκαν, μεταξύ άλλων, στο πανελλήνιο συνέδριο για την αγροτική οικονομία που διεξήχθη στη Γεωπονική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας παρουσία 500 ατόμων περίπου.

Ο επίκουρος καθηγητής της Γεωπονικής Σχολής και μέλος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου κ. Γιώργος Βλόντζος τόνισε πως μία από τις θεματικές ενότητες του συνεδρίου ήταν και οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης τόσο στο παραγωγικό, όσο και στο εμπορικό-εξαγωγικό κομμάτι του πρωτογενούς τομέα. Και κοινή διαπίστωση είναι πως η κρίση δεν έχει αξιοποιηθεί πλήρως από τον πρωτογενή τομέα σε σύγκριση με τον τουρισμό που αξιοποίησε καλύτερα την όλη κατάσταση για να αυξήσει τον κύκλο εργασιών του.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως «αυτό οφείλεται κυρίως στις διαρθρώσεις του πρωτογενούς τομέα, οι οποίες θεωρούνται πλέον ξεπερασμένες. Δηλαδή στην Ελλάδα έχουμε μικρό κλήρο, οι παραγωγοί δρουν μεμονωμένα, δεν έχουν συνέργεια, δεν συνεργάζονται, δεν μπορούν να εμφανιστούν με μεγάλα τονάζ προϊόντων στις διεθνείς αγορές, ενώ πάρα πολλά προϊόντα, όπως τα αρωματικά φυτά, είναι άγνωστα στις διεθνείς αγορές που σε συνδυασμό με τις μικρές ποσότητες που εξάγουν, αδυνατούν να διεισδύσουν σε ξένους εμπορικούς χώρους. Έτσι μένουν σε πρώτο επίπεδο πώλησης προϊόντων, με μορφές χύμα, και ανώνυμα, απολαμβάνοντας μόνο τις τιμές παραγωγού και προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να επιβιώσουν. Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί. Για να μπορέσει ο πρωτογενής τομέας να δράσει αποτελεσματικά χρειάζονται και αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης της παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων, αλλά έχει ανάγκη από επενδύσεις. Και με ένα τραπεζικό τομέα σε αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούμε να μιλάμε για σημαντικές αλλαγές στο υπάρχον καθεστώς της πρωτογενούς παραγωγής».

Ο κ. Βλόντζος πρόσθεσε πως ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα του πρωτογενούς τομέα είναι η απουσία υποδομών. «Δεν έχουμε τυποποιητήρια, ομοιογενή προϊόντα που να παράγονται με κοινές προδιαγραφές, σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό με τον υπάρχον να είναι ξεπερασμένος, γηρασμένος και να μην μπορεί να δώσει τα σύγχρονα προϊόντα που ο καταναλωτής της Δύσης αναζητά και είναι διατεθειμένος να πληρώσει» ανέφερε.

Ζημιά στο ελαιόλαδο

Παράλληλα τόνισε την περίπτωση της μη αξιοποίησης του ελαιόλαδου λέγοντας πως κανονισμός που εφηύρε η Ιταλία φέρνει νέο πλήγμα στο ελληνικό ελαιόλαδο. Σύμφωνα με τον κανονισμό, αν το 60% του ελαιολάδου που εμπεριέχεται σε ένα μπουκάλι λάδι, παράγεται από μια συγκεκριμένη χώρα, όπως η Ιταλία, μπορεί να αναγράφεται ότι το σύνολο του ελαιόλαδου στο μπουκάλι είναι ιταλικό, ακόμη και αν το υπόλοιπο 40% είναι ελληνικό. Άρα ο καταναλωτής των ΗΠΑ, της Ασίας ξέρει ότι αυτό το λάδι είναι ιταλικό και η ελληνική παραγωγή δεν μπορεί να μπει στα μεγάλα εμπορικά κέντρα πώλησης.

Εθνική στρατηγική

Από την πλευρά του ο αναπληρωτής καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου κ. Κώστας Πολύμερος τόνισε πως η εθνική στρατηγική για τον πρωτογενή τομέα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ άλλοτε, καθώς το φως στο τούνελ και η επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας δύσκολα θα επιτευχθεί, αν δεν προηγηθεί η ανασυγκρότηση της πρωτογενούς παραγωγής. Και η εθνική στρατηγική θα πρέπει να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη από την Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Ερωτηθείς αν στα χρόνια της κρίσης έχουν γίνει κάποιες ουσιαστικές παρεμβάσεις για να αναδειχθεί ο πρωτογενής τομέας πυλώνας ανάπτυξης της χώρας, απάντησε πως προφανώς και έχουν γίνει κάποιες παρεμβάσεις και νέοι επιχειρηματίες δραστηριοποιούνται στον κλάδο, ενώ φαίνονται και τα πρώτα αποτελέσματα. Ωστόσο χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμη. Εμείς ως καθηγητές, ως Πανεπιστήμιο και ως ερευνητικοί φορείς έχουμε χρέος να δώσουμε αυτό που χρειάζεται για να αναπτυχθεί η πρωτογενής παραγωγή».