της Ράνιας Γάτου
Ο Philip Yancey στο βιβλίο του με τίτλο «Where Is God When It Hurts?» αναφέρει πως ο Θεός θέλει να επιλέξουμε να τον αγαπάμε ελεύθερα, ακόμα και όταν αυτή η επιλογή περιλαμβάνει πόνο, επειδή είμαστε αφοσιωμένοι σ ‘Αυτόν και όχι στα δικά μας καλά συναισθήματα και απολαβές. Θέλει να Του δοθούμε, όπως έκανε ο Ιώβ, ακόμη και όταν έχουμε κάθε λόγο να Τον αρνηθούμε με σθένος. Αυτό πιστεύει ότι είναι το κεντρικό μήνυμα του Ιώβ. Ο σατανάς είχε πειράξει το Θεό με την κατηγορία ότι οι άνθρωποι δεν είναι αληθινά ελεύθεροι. Ήταν ο Ιώβ πιστός απλώς επειδή ο Θεός του είχε επιτρέψει έναν εύπορο βίο; Οι φλογερές δοκιμασίες του Ιώβ έδειξαν την απάντηση πέρα από κάθε αμφιβολία. Ο Ιώβ ήταν προσκολλημένος στη δικαιοσύνη του θεού όταν υπήρξε το καλύτερο παράδειγμα στην ιστορία της φαινομενικής αδικίας του Θεού. Δεν αναζήτησε τον δωρεοδότη για τα δώρα του: όταν του αφαιρέθηκαν όλα τα δώρα, εξακολουθούσε να αναζητεί τον δωρεοδότη Χριστό.
Καθώς βασιζόμαστε στον Θεό και εμπιστευόμαστε το πνεύμα Του, καλλιεργείται η αληθινή ελπίδα μέσα μας και γινόμαστε καλύτερα άτομα λόγω της αναγνώρισης του πόνου. Όσο και αν φαίνεται δύσκολος ο πόνος, μπορεί να μεταμορφωθεί μέσα μας. Ο Θεός, την ώρα του πόνου, συμβάλλει στη μετατροπή του κακού σε καλό. Μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι ο Θεός μπορεί να αποφέρει καλό από το κακό. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι νιώθουμε τον πόνο ως αγανάκτηση. Ο Ιησούς Χριστός στη Γεσθημανή υπέφερε πολύ, αλλά ήταν πρόθυμος να υποστεί την ταλαιπωρία για έναν υψηλότερο στόχο.
Στη Βίβλο αναφέρεται το εξής: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε». Είναι ένα μάθημα για τον πόνο στο οποίο όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε. Μερικοί από εμάς δεν θα δουν τον πόνο ως δώρο. Ορισμένοι πάντοτε θα κατηγορούν τον Θεό ότι είναι άδικος για το γεγονός αυτό. Όμως, το γεγονός είναι ότι ο πόνος είναι εδώ μεταξύ μας και πρέπει να απαντήσουμε με κάποιον τρόπο. Η απάντηση που έδωσε ο Ιησούς ήταν να φέρει τα βάρη εκείνων που άγγιξε. Για να ζήσουμε στον κόσμο ως το σώμα Του, τη συναισθηματική ενσάρκωσή Του, πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του. Η εικόνα του σώματος απεικονίζει με ακρίβεια πώς ο Θεός εργάζεται στον κόσμο. Μερικές φορές, όντως εισέρχεται, περιστασιακά πραγματοποιώντας θαύματα, και συχνά δίνοντας υπερφυσική δύναμη σε όσους έχουν ανάγκη. Αλλά κυρίως βασίζεται σε εμάς … να κάνουμε το έργο Του στον κόσμο. Συνεχίζοντας ο συγγραφέας μας παρακινεί να ζητάμε να ζήσουμε τη ζωή του Χριστού στον κόσμο, όχι μόνο να αναφερόμαστε σε αυτή ή να την περιγράφουμε. Το μήνυμα του Χριστού είναι να εργαζόμαστε για δικαιοσύνη, και να προσευχόμαστε για έλεος … και να υποφέρουμε με τους πάσχοντες. Η Αγία Γραφή μεταβάλλει με συνέπεια τις ερωτήσεις που θέτουμε στο πρόβλημα του πόνου. Σπανίως, ή διφορούμενα, απαντά στην ερώτηση που κοιτάζει προς τα πίσω “Γιατί;”. Αντίθετα, εγείρει το πολύ διαφορετικό ερώτημα που κοιτάζει προς τα εμπρός “Για ποιο σκοπό;”. Δεν βρισκόμαστε στη γη απλώς για να ικανοποιήσουμε τις επιθυμίες μας, να επιδιώξουμε τη ζωή, την ελευθερία και την ευτυχία.
Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε, να γίνουμε περισσότερο σαν τον Θεό για να μας προετοιμάσει για μια ζωή μαζί Του. Και αυτή τη διαδικασία μπορεί να την υπηρετήσει το μυστηριώδες πρότυπο όλης της δημιουργίας: Μερικές φορές η ευχαρίστηση αναδύεται σε φόντο πόνου, το κακό μπορεί να μετατραπεί σε καλό, και ο πόνος μπορεί να παράγει κάτι που έχει αξία.
Ο C. S. Lewis, εισήγαγε τη φράση «πόνος, το μεγάφωνο του Θεού». «Ο Θεός μάς ψιθυρίζει στις απολαύσεις μας, μιλάει στη συνείδησή μας, αλλά φωνάζει στους πόνους μας». Ο ίδιος είπε: «Είναι το μεγάφωνο του για να αφυπνίσει έναν κωφό κόσμο.». Η λέξη μεγάφωνο είναι εύστοχη γιατί από τη φύση του ο πόνος κραυγάζει. Όταν χτυπώ το δάχτυλο του ποδιού μου ή στραμπουλώ τον αστράγαλο, ο πόνος αναγγέλλει δυνατά στον εγκέφαλό μου ότι κάτι είναι λάθος. Ομοίως, η ύπαρξη του πόνου σε αυτή τη γη είναι μια κραυγή σε όλους μας, ότι κάτι είναι λάθος. Μας σταματάει στις διαδρομές μας και μας αναγκάζει να εξετάσουμε άλλες αξίες. Το πρώτο βήμα για να βοηθήσουμε τον πάσχοντα άνθρωπο είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο πόνος είναι βάσιμος και αξίζει μια συμπαθητική ανταπόκριση. Το γεγονός ότι ο Ιησούς ήρθε στη γη όπου υπέφερε και πέθανε δεν αφαιρεί τον πόνο από τη ζωή μας. Αλλά δείχνει όντως ότι ο Θεός δεν καθόταν αδρανής, να μας παρακολουθεί να υποφέρουμε μόνοι μας. Έγινε ένας από εμάς. Έτσι, στον Ιησού, ο Θεός μάς δίνει μια κοντινή και προσωπική ματιά στην ανταπόκρισή του στον ανθρώπινο πόνο. Όλες οι ερωτήσεις μας σχετικά με το Θεό και τα βάσανα θα πρέπει στην πραγματικότητα, να φιλτραριστούν μέσω αυτού που γνωρίζουμε για τον Ιησού.
Είναι επικίνδυνο και ίσως ακόμη και όχι σύμφωνο με τη Βίβλο να βασανιζόμαστε αναζητώντας το μήνυμά Του σε έναν ιδιαίτερο παλμό του πόνου, μια συγκεκριμένη μορφή πόνου. Το μήνυμα μπορεί απλώς να είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο με καθορισμένους νόμους, όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά από ευρύτερη άποψη, από την άποψη όλης της ιστορίας, ναι, ο Θεός μιλάει σε μας μέσω του πόνου – ή ίσως παρά τον πόνο. Η συμφωνία που συνθέτει περιλαμβάνει ελάσσονες συγχορδίες, παραφωνία και κουραστικές μελωδίες με επωδό. Αλλά όσοι από εμάς που ακολουθούν τη καθοδήγησή του μέσα από πρώιμες κινήσεις, θα ξεσπάσουν, με ανανεωμένη δύναμη, κάποια μέρα σε τραγούδι.
Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι χριστιανοί ακροβατούν σε ένα νοερό σχοινί και βρίσκονται σε μόνιμο κίνδυνο να πέσουν σε μια από τις δύο κατευθύνσεις. Σχετικά με αυτό το θέμα, τα σφάλματα στη σκέψη μπορεί να έχουν τραγικά αποτελέσματα. Το πρώτο λάθος έρχεται όταν αποδίδουμε όλον τον πόνο στον Θεό, θεωρώντας το ως τιμωρία Του για τα ανθρώπινα λάθη το δεύτερο λάθος κάνει ακριβώς το αντίθετο, να υποθέτει ότι η ζωή με τον Θεό δεν θα περιλαμβάνει ποτέ πόνο.
Ένας άρρωστος δεν είναι άρρωστος, αλλά μάλλον άνθρωπος αξίας και εκτίμησης, που τυχαίνει να έχει κάποια σωματικά μέρη που δεν λειτουργούν καλά. Αλλά η δύναμη και η ομορφιά της εποχής είναι πνευματική. Σταδιακά χάνουμε τη δύναμη και την ομορφιά που είναι προσωρινή, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα επικεντρωθούμε στη δύναμη και την ομορφιά που είναι για πάντα.
Έτσι ο πόνος μας απαντά στο πολιτικό ερώτημα. Διότι γίνεται διαδικασία απελευθέρωσης από τον ίδιο τον πόνο. «Θάνατε, πού είναι το κέντρο σου; Άδη πού είναι η νίκη σου»;
* Philip Yancey «Where Is God When It Hurts?», OVER HALF A MILLION COPIES SOLD, copyrighted Material 1977, 1990 U.S.A
Μετάφραση και Απόδοση Ράνια Γάτου