Επιμέλεια:
Μαίρη Τσακνάκη Γαβαλά
Καλεσμένος μας σήμερα ο ογκολόγος Γεώργιος Ρηγας
Γιατρέ, σας ευχαριστώ για τη τιμή να απαντήσετε στο Ερωτηματολόγιο του Προυστ για την Κυριακάτικη Θεσσαλία.
Οι αναγνώστες της Κυριακάτικης Θεσσαλίας σίγουρα θα μάθουν πολλά από σας, θα πάρουν μηνύματα ζωής.
Καταγωγή, παιδικά χρόνια, σπουδές, οικογένεια, καριέρα….
Γεννήθηκα την 1/2/1971 στην Αθήνα. Η καταγωγή μου είναι από το χωριό Ρεντίνα του Νομού Καρδίτσας, ενώ η μητέρα μου ήταν παιδί προσφύγων που ήρθαν στην Ελλάδα κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922.
Μεγάλωσα σε μια μεσοαστική συνοικία της Αθήνας, τα Κάτω Πατήσια. Αποφοίτησα από το 41ο Λύκειο Αθηνών το 1988. Μέσω πανελληνίων εξετάσεων εισήχθην στο τμήμα Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας στο Ηράκλειο, από όπου και αποφοίτησα. Ακολούθησε η πεπατημένη πορεία, Αγροτικό στην Πελοπόννησο, στρατιωτική θητεία στην Πολεμική Αεροπορία. Ακολούθως υπηρέτησα στο ΝΝΘΑ «Η Σωτηρία» για 3 χρόνια (2,5 χρόνια σε Πνευμονολογική- Γ’ Πανεπιστημιακή κλινική και 6 μήνες Αιματολογία επίσης στη Γ’ΠΠ). Κατόπιν ειδικεύθηκα στην Παθολογική Ογκολογία στην Α’Π του Ε.Α.Ν.Π «Μεταξά» για 3 χρόνια όντας μαζί με έναν άλλον συνάδελφο οι πρώτοι παθολόγοι – ογκολόγοι που ειδικεύτηκαν στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο. Υπηρέτησα ως επικουρικός για έναν χρόνο στο Ε.Α.Ν.Π Μεταξά και για 6 μήνες στη Μονάδα Γυναικολογικού Καρκίνου του Γ.Ν.Μ «Έλενα Βενιζέλου». Από τις 5/1/2009 έως και σήμερα υπηρετώ στο Γενικό Νοσοκομείο Βόλου και εδώ και έναν χρόνο κατέχω τη θέση του διευθυντή της Μονάδας Χημειοθεραπείας.
Είμαι παντρεμένος με τη Δέσπω Κασσάνδρου, νοσηλεύτρια στο Νοσοκομείο Βόλου και πατέρας δύο δίδυμων κοριτσιών, ηλικίας 9 ετών.
Η εξάσκηση ενός δύσκολου επαγγέλματος. Μια ειδικότητα που αγγίζει πολλούς. Γιατρέ, ο καρκίνος δεν σας φοβήθηκε και πέρασε και το δικό σας κατώφλι. Εσείς, όμως, του επιτεθήκατε με τόση γενναιότητα και μας δίνετε καθημερινά μαθήματα ζωής. Σας θαυμάζω, σας συγχαίρω. Σας ακούμε.
Η Μονάδα Χημειοθεραπείας αποτελεί αυτόνομη δομή στο Νοσοκομείο. Οι ασθενείς που έχουν αντιμετωπιστεί μέχρι στιγμής αγγίζουν τις 4.000. Πάγιο αίτημα αποτελεί η δημιουργία Ογκολογικής κλινικής και Ακτινοθεραπευτικού τμήματος, καθώς το μοναδικό αντίστοιχο τμήμα σε όλη την 5η Υγειονομική Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας Θεσσαλίας πλην Αττικής βρίσκεται στη Λάρισα.
Είναι αδήριτη ανάγκη η δημιουργία ανάλογου τμήματος στο Βόλο. Δυστυχώς, όμως, ο στόχος αυτός δεν έχει καταστεί εφικτός λόγω έλλειψης πολιτικής και όχι μόνο βούλησης σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, αλλά και μη υποστήριξής του από φορείς που δυστυχώς «λιποτάκτησαν». Η ταλαιπωρία των καρκινοπαθών για τη μετάβασή τους στη Λάρισα αποτελεί μελανό σημείο για την κοινωνία μας εν έτη 2022 και θα πρέπει παρ΄ αυτά να αποκατασταθεί.
Πρόσφατα διαγνώστηκα και ο ίδιος με καρκίνο του νεφρού. Υποβλήθηκα σε ογκεκτομή. Ευτυχώς ήταν αρχικού σταδίου και πρέπει απλά να παρακολουθούμαι σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ήταν τυχαίο εύρημα κατά τη διάρκεια ελέγχου για συγκεκριμένα ενοχλήματα. Η συγκεκριμένη διάγνωση μετά το προφανές αρχικό σοκ έχει λειτουργήσει ευεργετικά, απελευθερωτικά επάνω μου. Με έχει ωθήσει να αναθεωρήσω κοσμοθεωρία και τρόπο ζωής αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο σε πρόσωπα που για πολλά χρόνια είχα παραμελήσει. Τα παιδιά μου, τη γυναίκα μου, τα κοντινά μου πρόσωπα και τον Γιώργο. Ταυτόχρονα με έχει καταστήσει ακόμα περισσότερο διεκδικητικό και απαιτητικό στους στόχους μου για ισότιμη και υψηλού επιπέδου παροχή υπηρεσιών Υγείας στους καρκινοπαθείς ασθενείς του Νομού Μαγνησίας.
Έχω πάντα ριζωμένο βαθιά στο μυαλό, την ψυχή και τη συνείδησή μου το μεγαλείο ψυχής δύο ανθρώπων που δυστυχώς πλέον δε βρίσκονται ανάμεσά μας. Έχουν, όμως, αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους. Πρώτον την εκλιπούσα Φουστούκου Ελένη, πρώτη πρόεδρο του Συλλόγου Καρκινοπαθών Νομού Μαγνησίας που με την αδιάληπτη παρουσία της καθημερινά στη Μονάδα Χημειοθεραπείας, της έδινε ένα μεγάλο κομμάτι από την αστείρευτη δύναμη και καλοσύνη που έκρυβε μέσα της και επέλυε τα όποια προβλήματα ανέκυπταν εν τη γένεσή τους. Σύντομα το έργο και η παρακαταθήκη της θα βρουν αντάξιους συνεχιστές, καθώς δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η πορεία έχει λοξοδρομήσει. Δεύτερο πρόσωπο στο οποίο οφείλουμε όλοι οι πολίτες της Μαγνησίας πολλά είναι ο αξέχαστος μεγάλος ευεργέτης Λάμπης Τσιμάς ο οποίος αγκάλιασε το όραμα της Μονάδας Χημειοθεραπείας χρηματοδοτώντας σε 3 διαφορετικές φάσεις την ανακαίνιση και τον εξοπλισμό της, καθιστώντας τη σύγχρονη και αξιοζήλευτη σε σχέση ακόμη και με αντίστοιχες δομές μεγαλύτερων Νοσοκομείων από αυτό του Βόλου. Στο σημείο αυτό και επειδή η Μονάδα κατά το μεγαλύτερο ποσοστό έχει χρηματοδοτηθεί και εξοπλιστεί τεχνολογικά από δωρεές, ανάμεσα σε αυτές, εξέχουσα θέση κατέχει η δωρεά του ανώνυμου δωρητή, καθώς και των φίλων του Νοσοκομείου όπως και πληθώρας ασθενών και συγγενών θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στους πολίτες της Μαγνησίας να συστρατευτούν στον αγώνα για την περαιτέρω εξέλιξη και βελτίωση της Μονάδας. Οι δωρεές συνεχίζονται και συγκεκριμένα την Παρασκευή 4/11 έγινε δωρεά υγειονομικού υλικού από το τμήμα των AHEPA HG48 RIGAS FERAIOS VELESTINO. Το «ευχαριστώ» σε όλους τους προαναφερθέντες είναι αυτονόητο.
Το ΕΣΥ και το Νοσοκομείο Βόλου…
Το ΕΣΥ και συγκεκριμένα το Νοσοκομείο Βόλου δυστυχώς βρίσκεται σε δεινή θέση. Το ποσοστό κάλυψης των μόνιμων ιατρών κυμαίνεται στο 50%, ενώ αντίστοιχο είναι και το ποσοστό σε νοσηλευτικό, παραϊατρικό και λοιπό προσωπικό του Νοσοκομείου. Όλα αυτά επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19 που ανέδειξε με τραγικό τρόπο τη «γύμνια» του ΕΣΥ. Στο Νοσοκομείο του Βόλου δεν υπηρετεί κανένας πνευμονολόγος (!) καθώς δεν προκηρύσσεται θέση. Οι λειτουργοί του συστήματος Υγείας έχουν ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια της ανθρώπινης αντοχής τους ερχόμενοι αντιμέτωποι με το εργασιακό burn out. Ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος παρανομεί για ακόμη μια φορά αγνοώντας επιδεικτικά τις οριστικές και τελεσίδικες αποφάσεις του ΣτΕ για επαναφορά των μισθών των ιατρών του ΕΣΥ στα προ μνημονίων επίπεδα και μας χρυσώνει το χάπι με την πρόσφατη εξαγγελία περί μεσοσταθμικής αύξησης σε 10% και με «τυράκι» στη φάκα τη λειτουργία απογευματινών χειρουργείων και ιδιωτικών ιατρείων πάντα σε βάρος της τσέπης των ασθενών.
Αγαπημένη ενασχόληση στον ελεύθερο χρόνο
Στον ελεύθερο χρόνο μου ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν πολύ περιορισμένος λόγω λανθασμένων προτεραιοτήτων με δική μου ευθύνη, έχω σκοπό από δω και πέρα να προσθέσω τη μεγαλύτερη ενασχόληση με τα παιδιά μου, την οικογένειά μου, τον σκύλο μου και να εντάξω την άθληση και την κοινωνική προσφορά. Όποτε μπορώ απολαμβάνω να ακούω την αγαπημένη μου μουσική και να διαβάζω τα αγαπημένα μου βιβλία, τα οποία κυρίως άπτονται της Ιστορίας. Από την τηλεόραση αγαπημένες μου εκπομπές αποτελούν όσες έχουν ιστορικό περιεχόμενο και ανάμεσα σε αυτές περίοπτη θέση κατέχει η εκπομπή της καθηγήτριας Ιστορίας Μαρίας Ευθυμίου, η οποία προβάλλεται από το κανάλι της Βουλής. Επίσης όποτε μπορώ δεν παραλείπω να παρακολουθώ αγώνες της αγαπημένης μου ομάδας του Παναθηναϊκού. Στο μέλλον θα ήθελα αν μου το επιτρέψει ο χρόνος και οι συνθήκες της ζωής μου να φοιτήσω και να αποκτήσω πτυχίο από ιστορικό τμήμα κάποιου Πανεπιστημίου.
Οι καλοκαιρινές διακοπές λόγω οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων δικών μου και της συζύγου μου δυστυχώς αποτελούν κάτι δύσκολα πραγματοποιήσιμο. Ευτυχώς διαμένουμε στην Αγριά η οποία προσφέρει όπως και συνολικά ο νομός Μαγνησίας πολλές διεξόδους για σύντομες αποδράσεις.
Η σημασία της πρόληψης του καρκίνου
Ο καρκίνος είναι μία νόσος της οποίας η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για παράδειγμα ο καρκίνος του μαστού μέσω ολοκληρωμένων προγραμμάτων πρόληψης μπορεί να διαγνωστεί σε πρώιμα στάδια και να ιαθεί σε ποσοστό 97%. Θετικό μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση αποτελεί το πρόγραμμα για διενέργεια δωρεάν μαστογραφίας στις γυναίκες , στη μνήμη της Φώφης Γεννηματά. Βάσει, όμως, των διεθνών κατευθυντηρίων οδηγιών καλό θα ήταν η Πολιτεία να διευρύνει το ηλικιακό όριο περιλαμβάνοντας γυναίκες ηλικίας 40 ετών και άνω και όχι μόνο τις ηλικίες 50-69 που ισχύουν με το τωρινό καθεστώς. Όλοι μας πρέπει να κάνουμε προληπτικούς ελέγχους οι οποίοι συνίστανται μέτρηση του PSA στους άντρες άπαξ ετησίως, ολική τεστ ΠΑΠ, εμβολιασμός κατά του ιού HPV και μία αξονική τομογραφία χαμηλής δόσεως ακτινοβολίας μια φορά τον χρόνο για τους χρόνιους καπνιστές.