Ολοκληρώθηκε χθες η πρώτη ατομική έκθεση φωτογραφίας του Λεωνίδα Ζωγράφου, που φιλοξενήθηκε στο Κέντρο Τέχνης «Gorgio de Chirico» από τις 16 μέχρι τις 30 Νοεμβρίου. Ο Τρικαλινός οδοντίατρος παρουσίασε στο κοινό της πόλης την έκθεση «Micro-κόσμος», με τον αυτοδίδακτο και ερασιτέχνη φωτογράφο να εκπλήσσει ευχάριστα με τη δουλειά του. Στηριζόμενος στο ταλέντο του στη macro φωτογραφία, εστίασε σ’ έναν κόσμο που βρίσκεται δίπλα μας, αλλά ελάχιστοι δίνουν σημασία. Τουλάχιστον με την πρώτη ματιά, γιατί χάρη στον φωτογραφικό φακό του Λεωνίδα Ζωγράφου, όσοι επισκέφτηκαν την έκθεση αντίκρισαν εντυπωσιακές λεπτομέρειες μίας αθέατης, εκ πρώτης όψης, πλευράς της φύσης.
Ο ίδιος μίλησε για την αγάπη του για τη φωτογραφία, ενώ θυμήθηκε τα πρώτα βήματά του πριν από λίγα χρόνια. «Το 2008 πήρα την πρώτη ψηφιακή, μία μικρή compact, η οποία μία ημέρα μου έπεσε από τα χέρια και τη συνέθλιψε ένα αυτοκίνητο, που πέρασε εκείνη τη στιγμή από μπροστά μου. Μετά από λίγο καιρό αγόρασα μία άλλη μηχανή, κάπως καλύτερη με φακούς εναλλάξιμους. Όμως κι αυτή άρχισε να μη με ικανοποιεί στην απόδοση τη φωτογραφική όσο περνούσε ο καιρός. Οι πρώτες φωτογραφίες ήταν οικογενειακές και διάφορα τοπία στον Βόλο και τα περίχωρα. Το… ζιζάνιο μπήκε γερά μέσα μου το 2010», είπε ο Λεωνίδας Ζωγράφος, ο οποίος στη συνέχεια μίλησε για το πώς ασχολήθηκε με τη macro φωτογράφιση: «Εκείνη τη χρονιά μου δόθηκε η ευκαιρία να αγοράσω μία φωτογραφική μηχανή μ’ έναν ειδικό macro φακό. Αυτό έγινε για λόγους επαγγελματικούς, αφού είμαι οδοντίατρος και την ήθελα για τη δουλειά μου. Να φωτογραφίζω τα οδοντιατρικά περιστατικά που μου τύχαιναν κάθε φορά. Ξεκίνησα να παίρνω τη μηχανή κι έξω από το ιατρείο μου, στις βόλτες που πήγαινα μόνος ή με την οικογένεια. Από συντροφιά σε κάθε βόλτα, κατέληξε απαραίτητο αξεσουάρ. Όπου και να πήγαινα, την έπαιρνα μαζί μου. Ταυτόχρονα με την καλή φωτογραφική και την οδοντιατρική της χρήση, σιγά-σιγά κατάλαβα πόσο καλές λήψεις μπορεί να βγάλει σε macro επίπεδα, όπως λέγεται η τεχνική της φωτογράφισης σε κοντινή εστιακή απόσταση και γίνεται με την προσαρμογή ανάλογων φακών. Μέσω διαδικτύου έμαθα τα πρώτα πράγματα που χρειαζόμουν για να εξοικειωθώ. Σε διάφορα φωτογραφικά sites παρέχονται τέτοιες πληροφορίες».
Η έκθεση είχε την ονομασία «Micro-κόσμος», με τον κ. Ζωγράφο να εξηγεί από πού άντλησε την έμπνευσή του: «Δανείστηκα το πρώτο συνθετικό από την ονομασία που έχει δώσει η Nikon στο macro φακό της. Στην ουσία προέκυψε μέσα από ένα λογοπαίγνιο. Η έκθεση περιελάμβανε 40 έργα μαζί με τη μεγάλη που απεικόνιζε μία αράχνη, την οποία ονόμασα χαϊδευτικά Ροζαλία και είναι το καμάρι μου. Ήθελε να γίνει φωτογραφικό αστέρι. Στήθηκε πολλές φορές για να τη φωτογραφίσω. Ήταν στα Μελισσάτικα. Είναι μία αράχνη πάνω σε μία διμορφοθήκη, ένα είδος μαργαρίτας. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι παίρνει τα χρώματα του λουλουδιού που ζει. Καμουφλάρεται. Την ίδια αράχνη την είχα φωτογραφίσει μισή ώρα νωρίτερα με λιγότερη γύρη στα πόδια της, την άφησα, αλλά ήταν εκεί και με… περίμενε. Απέναντι σε άλλη φωτογραφία είχα το ίδιο είδος πάνω σε σομόν λουλούδι. Μία εντομολόγος που ήρθε στα εγκαίνια μου είπε ότι μέσα σε 2-3 ώρες αλλάζει χρώμα, ανάλογα με το περιβάλλον που κινείται. Μία άλλη λήψη έγινε στο πάρκο της Νέας Ιωνίας, μετά από βροχή. Είχα βγει βόλτα και πέτυχα ένα μυρμηγκάκι που ήταν εγκλωβισμένο σε μία σταγόνα από ρετσίνι πάνω στο κλαδί ενός πεύκου. Όταν πας για τόσο μικρά αντικείμενα, πρέπει να ψάχνεις μες στις φυλλωσιές. Σε μία άλλη φωτογραφία, πέτυχα μία αράχνη, τόσο μικρή που δεν ξεπερνούσε ελάχιστα χιλιοστά σε μέγεθος. Είχαμε πάει κοντά στην Άφησσο για μπάνιο. Εκεί που ήμουν ξαπλωμένος στην αμμουδιά, πριν βγάλω τα παπούτσια μου, τη βλέπω μπροστά μου, έκανε βόλτα, τη γύρισα ανάποδα και τη φωτογράφισα πάνω στη σόλα από τα αθλητικά παπούτσια. Σκοπός δεν είναι να φωτογραφίσεις το έντομα όπως-όπως, αλλά να αποτυπώσεις σωστά τη σκηνή και να έχεις ένα κάδρο άρτιο καλλιτεχνικά».
Η συγκεκριμένη ενασχόληση έδωσε την ευκαιρία στον 45χρονο οδοντίατρο να προσεγγίσει με απίστευτη λεπτομέρεια τη φύση και μάλιστα δίχως να χρειαστεί να περιπλανηθεί μακριά. «Η αγάπη μου για τη φωτογραφία συνέπεσε με τη δημιουργία της οικογένειας. Δεν μπορούσα να αφήνω τη γυναίκα και τις δύο κόρες μας για πολλές ώρες, ώστε να βγαίνω έξω και να βγάζω φωτογραφίες. Όμως, με τη macro φωτογραφία, μπορείς ακόμη και στην αυλή του σπιτιού σου ή στη γλάστρα του μπαλκονιού σου να πετύχεις το αποτέλεσμα που θέλεις. Όλες οι φωτογραφίες λήφθηκαν στα περίχωρα του Βόλου και στο Μοσχόφυτο, ένα ορεινό χωριό των Τρικάλων απ’ όπου κατάγομαι και περνάω εκεί τις καλοκαιρινές διακοπές μου», είπε ο ταλαντούχος φωτογράφος και μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης Βόλου.
Η ολοκλήρωση της έκθεσης σήμανε και την ώρα του απολογισμού για τον Λεωνίδα Ζωγράφο, ο οποίος μίλησε για τις εντυπώσεις του: «Είμαι ενθουσιασμένος, γιατί έτυχε μεγάλης αποδοχής από το κοινό. Απλός κόσμος είδε λεπτομέρειες που δεν φανταζόταν ποτέ ότι υπήρχαν σε τόσο μικρά έντομα. Τα βλέπει γύρω του, αλλά δεν τους δίνει τη σημασία. Φωτογραφικά εάν ήταν άρτια η δουλειά μου; Σίγουρα υπολείπομαι επαγγελματιών φωτογράφων, αφού είμαι ερασιτέχνης. Όμως με γέμισε το γεγονός ότι όσοι ήρθαν, ενθουσιάστηκαν από το περιεχόμενο της έκθεσης. Εδώ πρέπει να ψάξεις τη λεπτομέρεια οπουδήποτε. Γενικότερα είναι ένα κυνηγητό, το οποίο σου δίνει λίγες τελικές φωτογραφίες. Δεν είναι με ζουμ, πλησιάζεις πολύ κοντά στους πέντε με δέκα πόντους από το κάθε έντομο».