Η δημοφιλής όπερα «Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Gioachino Rossini θα παρουσιαστεί στο Βόλο, σε απευθείας μετάδοση από τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο του βραβευμένου προγράμματος The Met:Live in HD. Το πρόγραμμα υλοποιεί ο Όμιλος ΑΝΤΕΝΝΑ, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, φέρνοντας τα μεγαλύτερα έργα της όπερας σε ζωντανή μετάδοση, σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η προβολή θα γίνει στο «Αχίλλειον» το Σάββατο 22 Νοεμβρίου στο 19:55. Πληροφορίες για την προπώληση των εισιτηρίων στο «Δίαυλο » τηλ. 2421025363
Η ανάλαφρη παραγωγή της ΜΕΤ στην κλασική κωμωδία του Rossini – που έχει να επιδείξει μερικές από τις πιο γνωστές μελωδίες του λυρικού μελοδράματος – παρουσιάζει την Ιsabel Leonard στο ρόλο της κεφάτης Ροζίνας, τον Lawrence Browlnlee στο ρόλο του πονηρού αγαπημένου της και τον Christopher Maltman στο ρόλο του απέραντα πολυμήχανου και γοητευτικού κουρέα. Ο Michele Mariotti διευθύνει τη ζωηρή και μελωδική μουσική.
Στις 20 Φεβρουαρίου 1816 ανεβαίνει στο Θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης η πιο γνωστή όπερά του, ο κουρέας της Σεβίλλης . Ο αρχικός της τίτλος ήταν “Almaviva” και το λιμπρέτο γράφτηκε από τον Τσεζάρε Στερμπίνι πάνω σε μια εκδοχή του θεατρικού του Πιέρ Μπωμαρσέ Le Barbier de Séville. Σύντομα η επιτυχία της έλαβε τεράστιες διαστάσεις. Αξιοσημείωτο παραμένει το παρασκηνιακό γεγονός ότι ο Ροσσίνι, κατά δήλωσή του, συνέθεσε το έργο σε δώδεκα μόλις ημέρες, χρόνο-ρεκόρ που ξεπερνάει και τις τέσσερις εβδομάδες που χρειάστηκε ο Χαίντελ για το ορατόριό του “Μεσσίας”.
Ο κουρέας της Σεβίλλης είναι μια όπερα με εύθυμη διάθεση, σπιρτάδα και μουσικούς αυτοσχεδιασμούς, πλημμυρισμένη από ωραίες μελωδίες και άριες. Ακόμη και όσοι δεν έχουν σχέση με την όπερα, έχουν σιγοτραγουδήσει, τουλάχιστον, τη μουσική εισαγωγή του έργου και την καβατίνα του Φίγκαρο. Ο Κουρέας της Σεβίλλης είναι κωμωδία σε δύο πράξεις. Η υπόθεση περιγράφει τα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί ο κόμης Αλμαβίβα για να καταφέρει να παντρευτεί την αγαπημένη του Ροζίνα, την οποία όμως επιθυμεί να παντρευτεί και ο κηδεμόνας της γιατρός Μπάρτολο. Η όμορφη Ροζίνα είναι «φυλακισμένη» στο σπίτι του κηδεμόνα της. Ο κόμης Αλμαβίβα μεταμφιέζεται στον φτωχό φοιτητή Λίντορο για να διαπιστώσει τα πραγματικά της αισθήματα και σκαρφίζεται διάφορους τρόπους για να την πλησιάσει. Μεταμφιέζεται σε μεθυσμένο στρατιώτη και σε δάσκαλο μουσικής για να μπαίνει στο σπίτι του γιατρού Μπάρτολο με την προσδοκία να δει την Ροζίνα και να της μιλήσει για την αγάπη του και για τα σχέδια του να την παντρευτεί. Συμπαραστάτης στα εγχειρήματά του ο πανέξυπνος, κεφάτος και ευρηματικός κουρέας Φίγκαρο ο οποίος μπαινοβγαίνει χωρίς δυσκολία στο σπίτι του γιατρού Μπάρτολο! Ο γιατρός Μπάρτολο όταν διαισθάνεται ότι η Ροζίνα πολιορκείται από άλλον κάνει τα πάντα για να την παντρευτεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Βάζει πολλά εμπόδια στο ερωτευμένο ζευγάρι, δημιουργούνται κωμικές καταστάσεις και παρεξηγήσεις. Τελικά όμως «ο έρως θριαμβεύει» και ο κόμης Αλμαβίβα με συμπαραστάτη το Φίγκαρο παγιδεύει τον γιατρό Μπάρτολο και παντρεύεται την αγαπημένη του Ροζίνα!
Ο Τζοακίνο Αντόνιο Ροσσίνι υπήρξε Ιταλός συνθέτης, παγκοσμίως φημισμένος για τις όπερές του. Έγραψε ακόμη έργα θρησκευτικής μουσικής, τραγούδια, μουσική δωματίου και άλλα κομμάτια για πιάνο και μικρά σύνολα. Οι μελωδίες του αγαπήθηκαν από πολύ κόσμο, ενώ ενέπνευσε πλήθος συνθετών, χαρίζοντας του το προσωνύμιο “Ο Ιταλός Μότσαρτ”. Γόνος μιας μουσικής οικογένειας, στα δεκαέξι του κερδίζει το πρώτο βραβείο του Ωδείου της Μπολόνια, για την καντάτα του “Il pianto d’Armonia sulla morte d’Orfeo”, ενώ επιδίδεται στη σύνθεση όπερας. Μέχρι τα 21 του είχε εδραιωθεί στο φιλόμουσο κοινό της Ιταλίας και συνέχισε να γράφει όπερες, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Μιλάνο και τη Βενετία. Το 1821 παντρεύτηκε την διάσημη σοπράνο Ιζαμπέλλα Κολμπράν και μετακόμισε στη Βιέννη, όπου οι όπερές του αποθεώνονται από το κοινό. Εκεί, γνωρίζει από κοντά τον 51 ετών πλέον Μπετόβεν, ο οποίος αργότερα του γράφει σε μια επιστολή: ¨…ώστε εσύ είσαι ο Ροσσίνι, ο συνθέτης του Κουρέα της Σεβίλλης. Σε συγχαίρω. Θα παίζεται για όσο θα υπάρχει Ιταλική όπερα¨ . Μέχρι το 1823 ο Ροσσίνι έχει γράψει περί τις 20 όπερες το 1824 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ιταλικού Θεάτρου στο Παρίσι (Théâtre des Italiens), με μισθό 800 λίρες τον χρόνο. Η επιτυχία του εκεί ήταν τόσο μεγάλη που ο Κάρολος Ι΄ του παραχώρησε συμβόλαιο για πέντε όπερες το χρόνο, το οποίο όταν έληξε του απέφερε μια ισόβια και παχυλή σύνταξη. Έχοντας αντιμετωπίσει για χρόνια μια φθίνουσα υγεία, στα 76 του χρόνια πεθαίνει από πνευμονία στην εξοχική του κατοικία στο Πασσύ. Ετάφη Κοιμητήριο Περ Λασαίζ και τον επόμενο χρόνο -κατά παράκληση της ιταλικής κυβέρνησης- η τέφρα του μεταφέρεται στη Βασιλική του Τιμίου Σταυρού στη Φλωρεντία.
Για περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα μεταδόσεων, το δίκτυο αιθουσών, τα σημεία προπώλησης εισιτηρίων αλλά και για να εγγραφείτε στο Met In Greece Club επισκεφθείτε το www.metingreece.com.