Τοπικά

Ο Κέρμιτ και η Σουβλίτσα στην Παιδοψυχιατρική του Νοσοκομείου Βόλου

«Τενεκεδάκια, καπάκια από μπουκάλια νερού, χάρτινες αυγοθήκες, παλιά υφάσματα, πούπουλα, ρολά από χαρτί κουζίνας, εφημερίδες… μεταμορφώνονται. Τα παιδιά του Πορφυρογένειου Ιδρύματος Αγριάς με έμπνευση, φαντασία και δημιουργικότητα κατάφεραν να μετατρέψουν φαινομενικά άχρηστα υλικά, που προορίζονται για τον κάδο σκουπιδιών ή ανακύκλωσης σε υπέροχα, μοναδικά έργα τέχνης».

Αυτά επισημαίνει μεταξύ άλλων η κ. Χρύσα Γιβροπούλου, εργοθεραπεύτρια, για την πρόσφατη δωρεά φωτογραφιών από το Ίδρυμα Νικολάου και Ελένης Πορφυρογένη Αγριάς προς την Παιδοψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Βόλου «Αχιλλοπούλειο». Και άλλα μέλη του ιατρικού προσωπικού του τμήματος μίλησαν για την προσφορά αυτή. Η κ. Γιβροπούλου πρόσθεσε ότι «οι φωτογραφίες των δημιουργιών των παιδιών, που εδώ και λίγο καιρό κοσμούν τους τοίχους του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος, έχουν προσδώσει στον χώρο μία χαρούμενη και ζεστή ατμόσφαιρα, που όλοι, μικροί και μεγάλοι, έχουμε ανάγκη στην καθημερινότητά μας».
Η κ. Μαρία Χατζηελευθερίου, παιδοψυχίατρος, διευθύντρια του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος σημειώνει ότι «οι θαυμάσιες δημιουργίες της ομάδας «Κουκλοπέδιο», ιδωμένες μέσα από τη ματιά του φωτογράφου Λευτέρη Πλαβού, έντυσαν με μοναδικό τρόπο τον χώρο του Τμήματος της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής. Προσέδωσαν χρώμα, ζωντάνια κι ενεργητικότητα, καθώς και μια θαυμάσια αισθητική στο εργασιακό και θεραπευτικό μας περιβάλλον. Ο αλλοτινός γκρίζος και μελαγχολικός μας νοσοκομειακός χώρος μεταμορφώθηκε σε μια μικρή γκαλερί. Οι δημιουργίες των παιδιών μέσα από τα μαθήματα του εργαστηρίου τους, παρουσιάζονται με ελευθερία, αυθορμησία, φαντασία, γεμάτες ομορφιά κι έκφραση και με ποικιλία συναισθημάτων. Έρχονται να συναντήσουν το βλέμμα των δικών μας παιδιών, για να τα συγκινήσουν, να τα παρηγορήσουν, να τα προκαλέσουν να δουν κάτι από τον βαθύτερο δικό τους εαυτό, να συνομιλήσουν «από παιδιά προς παιδιά»! Αποκαλύπτουν το βαθύτερο νήμα, που συνδέει όλα τα παιδιά του κόσμου, όσο διαφορετικά κι αν φαίνονται».

Η κ. Βούλα Παπαντωνίου, λογοθεραπεύτρια τονίζει ότι «οι μικροί δημιουργοί του Πορφυρογένειου Ιδρύματος άλλαξαν τον χώρο του Παιδοψυχιατρικού μας Τμήματος και συνέβαλαν στην αναβίωση της παιδικότητάς μας. Στους διαδρόμους, μέσα από το φωτογραφικό έργο τους, βλέπω να χορεύει ο Κέρμιτ, να πετάει ο Νιλς Χόλγκελσον και να γελάει η Σουβλίτσα. Αφήνω την πόρτα του γραφείου μου συχνά ανοιχτή, για να μεταφερθώ, έστω και για λίγες στιγμές, στη δική μου παιδική πραγματικότητα». Η Ελευθερία Τιμοθείδου, κοινωνική λειτουργός αναφέρει πως «αν θέλεις να δώσεις αγάπη στα πράγματα γύρω σου, αγκάλιασέ τα. Αν θέλεις να δώσεις ζωή δημιούργησέ τα. Η ομάδα από το παιδικό εργαστήρι κατασκευής κι εμψύχωσης κούκλας με τη φαντασία και τη δημιουργικότητά της έχει δώσει νέα πνοή στον χώρο μας». Η Πηνελόπη Αβαγιανού, ψυχολόγος, αναφέρει ότι «το σύνηθες περιβάλλον ενός Εξωτερικού Ιατρείου ή Κλινικής Νοσοκομείου είναι στείρο, απρόσωπο, ενίοτε και «εκφοβιστικό». Σίγουρα δεν εναρμονίζεται με την παιδική και εφηβική ψυχή. Εδώ και λίγες ημέρες όμως, ο διάδρομος και οι κοινόχρηστοι χώροι του Παιδοψυχιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου γέμισαν εικόνες, χρώματα, συναισθήματα και ονειρικά ταξίδια… Ευχαριστούμε από καρδιάς την κ. Σταυρούλα Μαστρογιάννη, το Πορφυρογένειο Ίδρυμα Αγριάς και φυσικά όλους τους μικρούς καλλιτέχνες, για την ευγενική προσφορά τους».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το