Τοπικά

Ο υγρότοπος της Κάρλας καταφύγιο 660 αργυροπελεκάνων

αργυροπελακανοι

Ο υγρότοπος της Κάρλας φιλοξενεί περίπου 660 αργυροπελεκάνους και 125 ροδοπελακάνους αναδεικνύοντάς τον ως χώρο εξέχουσας σημασίας για την ορνιθοπανίδα σε όλη την περιοχή της Θεσσαλίας.

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 3η Πανελλαδική απογραφή πελεκάνων στον υγρότοπο της Κάρλας, το Σάββατο 16 Μαΐου 2015. Η δράση αυτή αφορούσε στην απογραφή των δύο ειδών πελεκάνων: του παγκοσμίως απειλούμενου με εξαφάνιση Αργυροπελεκάνου (Pelecanus crispus) και του Ροδοπελεκάνου (Pelecanus onocrotalus), ειδών που απαντώνται και φωλιάζουν στην Ελλάδα. Στόχος της απογραφής είναι η εκτίμηση του μεγέθους του πληθυσμού των δύο ειδών πελεκάνων, που χρησιμοποιούν τους υγροτόπους της χώρας μας κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου αλλά και της πληθυσμιακές τάσεις των πουλιών αυτών στα Βαλκάνια γενικότερα. Η Ελλάδα έχει, μαζί με το Καζακστάν, τη μεγαλύτερη ευθύνη για την επιβίωση του Αργυροπελεκάνου (Pelecanus crispus) στη Γη, μιας και το 22-28% του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στο έδαφός της.

Στην προστατευόμενη περιοχή Κα.Μα.Κε.Βε. άτομα αργυροπελεκάνου και ροδοπελεκάνου απαντώνται στην περιοχή GR 1430007 «Περιοχή ταμιευτήρων πρώην Λιμν. Κάρλας». Η περιοχή της Κάρλας έχει αναδειχθεί μεγάλης σημασίας μιας και αποτελεί την πιο πρόσφατη εγκαθιδρυμένη αποικία του Αργυροπελεκάνου. Μέσα από Από την απογραφή

αποδείχθηκε ότι ο υγρότοπος της Κάρλας φιλοξενεί περίπου 660 αργυροπελεκάνους (Pelecanus crispus) και 125 ροδοπελακάνους (Pelecanus onocrotalus) αναδεικνύοντάς τον ως χώρο εξέχουσας σημασίας για την ορνιθοπανίδα σε όλη την περιοχή της Θεσσαλίας. Γνωρίζοντας το μέγεθος του πληθυσμού των πελεκάνων που χρησιμοποιούν τον ταμιευτήρα, αντιλαμβανόμαστε την επιτακτική ανάγκη για την εξασφάλιση της προστασίας του και τη διατήρηση της αναπαραγωγής τους.

Η απογραφή έγινε σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογικής Εταιρείας (ΕΟΕ). Η καταμέτρηση έγινε στην κούρνια των πελεκάνων, όσο γινόταν πιο κοντά στην ώρα της δύσης, ώστε να καταμετρηθεί ο μέγιστος αριθμός ατόμων. Υπήρχαν δύο ομάδες καταμέτρησης με αποτέλεσμα η διαδρομή να ολοκληρωθεί στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα ώστε να αποφευχθεί διπλομετρήσεις από πιθανές μετακινήσεις ατόμων.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το