Τοπικά

Ο Γιώργος Σούρλας στη “Θ”: “Άγνωστες στο κοινό η αθέατη απάτη και η νομότυπη διαπλοκή “

 

«Όλα τα σκάνδαλα επέδρασαν στην πολιτική ζωή και στην αξιοπιστία των πολιτικών με πιο ηχηρά το σκάνδαλο Κοσκωτά και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου» τονίζει ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, πρώην υπουργός και γενικός γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Γιώργος Σούρλας. Λίγες μέρες μετά με την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου με τίτλο «Ήθος στην πολιτική – Νοθευμένη Δημοκρατία» μιλά στη «Θ» για τα σκάνδαλα, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, φαινόμενα που ο ίδιος στη μακρά κοινοβουλευτική του θητεία πολέμησε με σθένος προασπίζοντας αξίες και αρχές, τις οποίες πρέπει να διαθέτουν οι πολιτικοί.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΦΩΤΗΣ ΣΠΑΝΟΣ

Κύριε πρόεδρε, ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε με το νέο σας βιβλίο που αγγίζει τον πυρήνα του πολιτικού μας συστήματος;
Στους διαπλεκόμενους, στους καταχραστές της εξουσίας και του δημοσίου χρήματος διαμηνύοντας ότι δεν μπορούν να δρουν απρόσκοπτα, ασύδοτα, χωρίς συνέπειες.
Ότι υπάρχουν πολιτικοί, εκπρόσωποι του λαού που υπηρετούν σθεναρά μόνο τα συμφέροντα των πολιτών, της δημοκρατίας, τη διαφάνεια και την πατρίδα. Δεν συμβιβάζονται, δεν εκμαυλίζονται, δεν εξαγοράζονται, δεν φοβούνται τα κάθε λογής κυκλώματα, δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
Όταν αγωνίζεσαι για ζητήματα κοινωνικού ενδιαφέροντος με αίσθημα ευθύνης, με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια, επιμονή και υπομονή προκύπτουν θετικά αποτελέσματα για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Αναφέρεστε σε διάφορα σκάνδαλα που ταλάνισαν μεταπολιτευτικά την ελληνική πολιτική ζωή. Υπάρχει κάποιο που κατά τη γνώμη σας είναι το πιο ηχηρό, επιδραστικό στην πολιτική και θεσμική ζωή;
Όλα τα σκάνδαλα επέδρασαν στην πολιτική ζωή και στην αξιοπιστία των πολιτικών με πιο ηχηρά το σκάνδαλο Κοσκωτά και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου.
Το σκάνδαλο Κοσκωτά, που ταλάνισε την πολιτική ζωή της χώρας, αποκάλυψε το βάθος της διαφθοράς και της διαπλοκής, τις οικονομικές επιπτώσεις και τις πολιτικές ευθύνες.
Μετά την κοινοβουλευτική μου παρέμβαση στη Βουλή με ερώτηση που κατέθεσα το 1988, άρχισε να ξεδιπλώνεται το μεγάλο σκάνδαλο.
Σε 33,5 δισ. δρχ. ανήλθε το ύψος της απάτης του Κοσκωτά, της υπεξαίρεσης από την Τράπεζα Κρήτης. Χρήματα που διέθετε σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά κυρίως στον χώρο του Τύπου για εκμαυλισμό πολιτικών παραγόντων σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν τα κέντρα εξουσίας. Και, ενώ διαδραματίζονταν όλα αυτά, στην τότε κυβέρνηση, αλλά και γενικότερα στον πολιτικό κόσμο επικρατούσε περίεργη σιωπή.
Το πιο επαίσχυντο ήταν η συμφωνία του Κοσκωτά με τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και τον υπουργό Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ Μ. Κουτσόγιωργα στις 4 Αυγούστου 1988 για να ψηφιστεί τροπολογία έναντι αμοιβής 2 εκ. δολαρίων, που διασφάλιζε τα συμφέροντά του και το ακαταδίωκτο για τις παρανομίες του.
Ακόμη, εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι ο τροφοδότης λογαριασμός του Κοσκωτά άνοιξε μόνο για 2 εκ. δολάρια για τον Κουτσόγιωργα, αλλά παρέμεινε και παραμένει κλειστός για ακόμη 8 εκ. δολάρια. Μέχρι και σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστο σε ποιους ανήκουν αυτοί οι λογαριασμοί. Δυστυχώς, δεν υπήρξε ενδιαφέρον ούτε από την τότε κυβέρνηση και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να ενημερωθούν οι Έλληνες ποιοι άλλοι εκτός από τον Κουτσόγιωργα συναλλάσσονταν με τον Κοσκωτά.
Το έγκλημα του χρηματιστηρίου, γιατί προφανώς περί εγκλήματος πρόκειται, όταν σε διάστημα δεκατεσσάρων ετών (1999-2012) 1.200.000 πολίτες έχασαν πάνω από 170 δισ. ευρώ. Είχαν στηθεί μηχανισμοί συστηματικής προπαγάνδας, που καλλιεργούσαν απατηλές προσδοκίες πλουτισμού, τη μεγάλη «ευκαιρία» για κάθε πολίτη.
Υποστηρικτές αυτών των μηχανισμών ήταν η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, αλλά και ευρύτερα παράγοντες από άλλους πολιτικούς χώρους. Ήταν τόσο πανηγυρικό κλίμα για το χρηματιστήριο, που, όταν το καλοκαίρι του 1999 επεσήμανα από το βήμα της Βουλής, ότι πρόκειται περί απάτης και ότι συντελείται έγκλημα σε βάρος του ελληνικού λαού ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων εναντίον μου από βουλευτές και πολίτες της εκλογικής μου περιφέρειας.

Πόσο επηρέασαν τα σκάνδαλα την ελληνική κοινωνία; Τη διάβρωσαν; Την έφεραν σε ακόμη μεγαλύτερη αποστασιοποίηση από την πολιτική;
Τα σκάνδαλα, η διαφθορά προκαλούν μεγάλη αναστάτωση στην κοινωνία:
Φθείρουν ηθικές αρχές και αξίες, που είναι απαραίτητες για τη συνοχή της κοινωνίας με την εξαγορά συνειδήσεων και την ανομία.
Διαβρώνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς με τα τεράστια ποσά που διατίθενται για τη χρηματοδότηση πολιτικών και μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Πλήττουν την εθνική οικονομία με τη διάβρωση του δημόσιου ήθους.
Αντιστρατεύονται την ανάπτυξη και πλήττουν την ανταγωνιστικότητα.
Η διαφθορά και η διαπλοκή είναι οι βασικές αιτίες της παθογένειας του πολιτικού συστήματος, της δημόσιας ζωής.
Οι επιδράσεις, οι επιπτώσεις των σκανδάλων στην κοινωνία φάνηκαν στην περίπτωση του Χρηματιστηρίου. Τραυμάτισαν την κοινωνική συνοχή, διέλυσαν οικογένειες, χρεοκόπησαν βιοπαλαιστές και οδήγησαν ακόμη και σε εγκλήματα και σε αυτοκτονίες.

Τα τελευταία χρόνια, ιδίως από τα μνημόνια και μετά, δεν ακούμε ιδιαίτερα για οικονομικά σκάνδαλα. Δεν αποκαλύπτονται ή η ξένη επιτήρηση δυσκόλεψε τους πολιτικούς να «βάζουν το χέρι στο μέλι»;
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τα σκάνδαλα, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αποτελούν τη μια πλευρά του λόφου της απάτης. Υπάρχει και η άλλη πλευρά, η πίσω, η σκοτεινή, πρόκειται για τη νομότυπη διαπλοκή και την αθέατη απάτη, φαινόμενα άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Νομότυπη διαπλοκή είναι η εξυπηρέτηση συμφερόντων με νομοθετική ρύθμιση ή παράλειψη θέσπισης διατάξεων με κενό νόμου, όπως στην περίπτωση του Χρηματιστηρίου, καθυστερήσεις εφαρμογής νόμων, διαγραφή φόρων και προστίμων δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως έγινε με τις τριγωνικές συναλλαγές.
Αθέατη απάτη είναι μια άλλη ιδιάζουσα μορφή διαφθοράς, που δεν μπορεί όχι μόνο οι ανυποψίαστοι πολίτες να αντιληφθούν, αλλά ακόμη και άνθρωποι της αγοράς και του επιχειρείν.
Άνθρωποι των κυκλωμάτων με τις διασυνδέσεις που έχουν με παράγοντες της εξουσίας κι υπηρεσίες του δημοσίου ενημερώνονται για έργα που πρόκειται να κατασκευαστούν και επενδύουν σε ανύποπτο χρόνο να αγοράσουν εκτάσεις τις οποίες στη συνέχεια θα αγοράσει το Δημόσιο σε πολλαπλάσιες τιμές.
Αν λάβουμε υπόψη όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούμε να αποφανθούμε πότε έγιναν ή γίνονται τα περισσότερα σκάνδαλα.

Πόσο δύσκολο είναι ο πολιτικός να μείνει ανεπηρέαστος από τη διαφθορά;
Είναι πολύ εύκολο όχι μόνο να μείνει ανεπηρέαστος από τη διαφθορά, αλλά και να καταγγείλει τους διαπλεκόμενους, όταν ο πολιτικός έχει ήθος και όταν η πολιτική που ασκεί είναι συνυφασμένη με την ηθική, τους κανόνες, τις αρχές και τις αξίες και τις καθιερωμένες ηθικές αντιλήψεις της κοινωνίας.
Αυτοί οι πολιτικοί δεν συμβιβάζονται, δεν εκμαυλίζονται, δεν εξαγοράζονται, δεν φοβούνται τα κυκλώματα και δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
Μάχονται για την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη διαφάνεια και καταπολεμούν τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Εσείς στη μεγάλη πολιτική σας πορεία υπερασπιστήκατε το ήθος στην πολιτική καταγγέλλοντας μάλιστα περιστατικά διαφθοράς. Είναι αυτή η στάση η μεγαλύτερη προίκα, το ηθικό σας παράσημο στην υστεροφημία σας;
Δεν έπραξα τίποτα περισσότερο από το καθήκον, την υπόσχεση που έδωσα στους συμπολίτες μου, οι οποίοι με εμπιστεύτηκαν και με τίμησαν να τους εκπροσωπώ στη Βουλή των Ελλήνων. Στη μακρά κοινοβουλευτική μου θητεία σχεδόν τρεις δεκαετίες πορεύθηκα με σταθερή γραμμή, πιστός σε όσα υποσχέθηκα, στον Όρκο που έδωσα, ξεκινώντας από την πόλη μου, τη γενέθλια γη του Ρήγα Βελεστινλή.
Καθ’ όλη τη διαδρομή μου προσπάθησα να πορευτώ με συνέπεια στις αρχές μου, με ανιδιοτέλεια πάντα ασυμβίβαστος, προσηλωμένος στο καθήκον. Ό,τι ήταν αντίθετο προς τις αρχές αυτές αποτελούσε αντικείμενο σύγκρουσης.

Τα σκάνδαλα είναι υπόθεση μόνο των πολιτικών ή μήπως και κρατικών λειτουργών και άλλων εξωθεσμικών παραγόντων;
Υπάρχει μια σύγχυση με τους όρους σκάνδαλο, διαφθορά και διαπλοκή και πρέπει να το διευκρινίσουμε.
Ως διαφθορά ορίζεται συνήθως η εκμετάλλευση μιας θέσης εξουσίας από όσους την κατέχουν για ίδιον όφελος.
Γίνεται κατάχρηση εξουσίας από κυβερνητικούς και κομματικούς παράγοντες, από υπαλλήλους και δημόσια πρόσωπα.
Ως διαπλοκή συναφής με τον όρο διαφθορά θα μπορούσε να εννοηθεί η διαφθορά σε ένα άλλο ανώτερο επίπεδο. Είναι συνήθως η διαπλοκή πολιτικών με οικονομικούς παράγοντες.
Ο Μάο Τσε Τουνγκ αναφέρει εύστοχα για τον διαχωρισμό διαφθοράς – διαπλοκής: «Όταν λίγοι παίρνουν πολλά λέγεται διαπλοκή και όταν πολλοί παίρνουν λίγα λέγεται διαφθορά».
Το σκάνδαλο είναι κάτι ευρύτερο από την οικονομική απάτη. Είναι η συμπεριφορά, μια πράξη, ένα γεγονός που έρχεται σε σύγκρουση με τους κανόνες ηθικής και ευπρέπειας. Τα παραπάνω δίνουν σαφώς μια απάντηση στο ερώτημα που τέθηκε. Τα σκάνδαλα είναι πρωτίστως υπόθεση και ευθύνη των πολιτικών. Εδώ, πρέπει να πούμε ότι όπου υπάρχει πολιτική βούληση, δεν υπάρχουν σκάνδαλα και όπου υπάρχει διαπλοκή, δεν υπάρχει πολιτική βούληση.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα για τη θωράκιση των οικονομικών και θεσμικών λειτουργιών από τα σκάνδαλα;
Έχουν γίνει βήματα, αλλά πρέπει να γίνουν περισσότερα για την πάταξη της διαφθοράς, την εξυγίανση και θωράκιση του πολιτικού συστήματος. Στον πυρήνα της πολιτικής των κυβερνητικών προγραμμάτων, αλλά και στην υλοποίησή τους πρέπει να είναι η διαφάνεια στη συνολική λειτουργία του κράτους.
Προϋπόθεση της Δημοκρατίας είναι η διαφάνεια, ως παράγοντας εγγύησης για την ουσιαστική λειτουργία της Δημοκρατίας. Αποτελεί θεμελιώδες πολιτικό και κοινωνικό αίτημα. Συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο πρέπει να διέπει το σύνολο του δημόσιου βίου. Η διαφάνεια παρέχει τη δυνατότητα γνωστοποίησης των πάντων σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, σε όλους τους χώρους εξουσίας.
Με τη διαφάνεια μπορούν να προληφθούν φαινόμενα διαφθοράς. Με ένα τέτοιο θεσμικό πλαίσιο, με πολιτικούς με ήθος και πολιτικές εναρμονισμένες με την ηθική, μπορούμε να προσδοκούμε σε ένα καλύτερο μέλλον.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το