Ένας νέος άνθρωπος θα έχανε τη ζωή του τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής στο Αλιβέρι, από αδέσποτη σφαίρα. Περιστατικό που συνέβη «μέσα» σχεδόν στα γραφεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης.
Η Αστυνομία εγκαταστάθηκε στη ζώνη της ανομίας και της παραβατικότητας, με την ελπίδα η παρουσία της να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για έκνομες συμπεριφορές, αλλά μάταια.
Η πρώτη εκτεταμένη επιχείρηση στο Αλιβέρι έγινε μια ημέρα μετά την αποκάλυψη της «Θ» για τον 28χρονο που έζησε τον εφιάλτη.
Στο Αλιβέρι τα «σύνορα» μεταξύ εγκλήματος και πολιτείας τα χωρίζει ένας δρόμος 100 μέτρων, που κανείς δεν διαβαίνει. Τι συνέβη ξαφνικά και η Αστυνομία αντέδρασε; Προφανώς αισθάνθηκε να πιέζεται και δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το κλίμα με …αφασία, αλλά όφειλε να αντιδράσει. Άλλωστε το θύμα ζει από τύχη και εάν είχε σκοτωθεί, τότε οι όροι θα ήταν εντελώς διαφορετικοί.
Το Αλιβέρι είναι μια περιοχή που παραπέμπει σε «Χαλέπι». Βρωμιά και εγκατάλειψη. Τα σκουπίδια την περασμένη Παρασκευή που το επισκεφθήκαμε ήταν σωρός ακόμα και δίπλα από το αμαξοστάσιο της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου Βόλου. Όταν δεν υπάρχει βιώσιμο περιβάλλον για τους ανθρώπους, όταν μικρά παιδιά ζουν μέσα στη βρωμιά, με μια φέτα ψωμί και λάδι, μοιραία η ανομία θα ανθεί.
Δεν είναι όμως δυνατόν να υπάρχει μέσα σε μια πόλη ζώνη «υψηλού κινδύνου», στην οποία πρέπει να προσέχει κανείς ακόμη και μέρα μεσημέρι.
Όχι πως στις άλλες γειτονιές της πόλης τα πράγματα είναι ρόδινα. Στο Αλιβέρι και στις παράγκες της Αγίας Παρασκευής η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι γειτονιές των Ρομά πρέπει να πάψουν να είναι ο εφιάλτης όχι μόνο των άλλων πολιτών, αλλά και των ίδιων των Ρομά και της οργανωμένης Πολιτείας.